Τα χαϊκού του φθινοπώρου
Του Βασίλη Πανδή // *
Ανεμόβροχο·
σμάρι τα περιστέρια
πάνε, πετούνε
Έρημες, καθώς
όμορφες, βουνοκορφές
του φθινοπώρου
Είν’ ο δρόμος της
βροχής αλλοτινό της
ομορφιάς αγγειό
Ετούτη η γης
διψασμένη· πνιχτό το
φως απάνω της
Σκίζει τις φλέβες
η δροσιά, γιομίζει το
λιβάδι θάμπος
Δέρας ομίχλης·
απλώνονται μέσα μου
χάσματα μακρά
Της στέρεψης η
χάρη δε μας δόθηκε·
σπλάχνα, υετοί
Μουσκέψανε τα
χρόνια, εσκούριασαν τα
μάτια της ψυχής
Αγάλι’ αγάλια
ντύνεται το πέλαγο
μαύρ’ η ψυχή μου
Αλλ’ άστραψεν ο
μέγας φόβος κι όλο και
κάτι φώτισε
Αντιφάρμακο
βρόχινο, το νηπενθές,
έμβολο βρόντου
Πα στο θαμπό το
τζάμι αστράφτει στερνή
η μαρμαρυγή
* Ο Βασίλης Πανδής ζει στην Κέρκυρα και είναι φοιτητής στο τμήμα Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου. Μεταφράζει αρχαία ελληνική, αγγλόφωνη και γαλλική ποίηση. Ποιήματά του έχουν δημοσιευτεί στο διαδίκτυο (Ποιείν, Fractal, τοβιβλίο.net).
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Ποίημα: “άγνοια”
23/04/2024, 7:47 μμ -
Δύο ποιήματα
23/04/2024, 7:46 μμ -
-
Διήγημα: “Αυτόπτης μάρτυρας”
23/04/2024, 7:43 μμ -
Διήγημα: “Νεράντζια θανάτου”.
23/04/2024, 7:41 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
✩ Editorial: «Απλώς κάνω ό,τι μου αναλογεί»
Κάνοντας διάλειμμα από το υπέροχο βιβλίο του Νίκου Ξένιου και από την σχεδόν αυριανή μας, όπως την περιγράφει, ζοφερή εποχή, μπήκα για να χαζέψω στο διαδίκτυο κι έπεσα πάνω σ’ αυτά τα λόγια της Χλόης:
Περισσότερα -
Ποίηση: “Ένα έγκλημα της προκοπής”
Της Μαρίας Πέστροβα // Έγκλημα χρονοβόρο η αναμονή σου. Με τα ”χέρια θηλιά” σε περιμένω στερούμενη συνεχώς το οξυγόνο ασφυκτιώ οσμιζόμενη την απορία να διαγράφεται στο τόξο του φρυδιού. Βάλτωσα ξέρεις με γυμνά και πληγιασμένα πόδια, ό,τι μου
Περισσότερα -
Τσάρλυ Τσάπλιν
Τσάρλυ Τσάπλιν: “Έχω προβλήματα στη ζωή μου, αλλά τα χείλη μου δεν το ξέρουν. Γι’ αυτό και γελώ διαρκώς” ———————————- Στη φωτό ο Βρετανός ηθοποιός σε ηλικία 27 ετών το 1916.
Περισσότερα -
Ποίημα: “‘Ατιτλο”
Γράφει ο Δημήτρης Καρπέτης // “‘Ατιτλο” Στον χειμωνιάτικο ήλιο δυο φωνές θαμπωμένες ολισθαίνουν προς την αβεβαιότητα. Κάτω απ’ τα αρμυρίκια, στ’ αμμουδερά μονοπάτια διατηρούμε μια ψευδαίσθηση της ελευθερίας. Περιπλανιέμαι σε κοινοτυπίες ταραχώδεις, ο άδειος αέρας περικλείει
Περισσότερα -
«O αποχωρισμός και αυτό που πίσω του αφήνει»
Γράφει ο Μάνος Κοντολέων // Έφη Λαδά: «Το μικρό νησί», Εκδόσεις Παπαδόπουλος Γνωρίζω εδώ και πολλά χρόνια την Έφη Λαδά. Μα μόνο μια φορά έτυχε να συνεργαστούμε. Κι αυτή αρκετά χρόνια πιο πριν -πρέπει και οι
Περισσότερα -
Πόση ακτινοβολία πήρατε σήμερα ;
Γράφει η Ρίτα Βελώνη // Εκπέμπουν ακτινοβολία η μαγνητικές τομογραφίες και τα υπερηχογραφήματα; Είναι καρκινογόνες οι ακτινογραφίες και οι αξονικές; Kινδυνεύουμε από τα κινητά, τους υπολογιστές και το ασύρματο Internet; Και αν ναι, πως θα περιορίσουμε τον κίνδυνο;
Περισσότερα -
Αφήγημα σε συνέχειες: 47 εβδομάδες – 14η εβδομάδα: οι μπλε πετσέτες είναι για ‘σένα
Της Μαρίας Λαμπρέ // * Η Άλεξ έχει 47 εβδομάδες για να καταφέρει κάτι που θα βάλει σε δοκιμασία το σώμα και το μυαλό της. Έχει 47 εβδομάδες για να προετοιμαστεί κατάλληλα και παράλληλα να ξαναβρεί
Περισσότερα