Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / Γραβάτας Εγκώμιον…
29/01/2019, 11:49 μμ

Γραβάτας Εγκώμιον…

Της Πωλίνας Γουρδέα //

 

Δημήτρης Π. Κρανιώτης «Γραβάτα δημοσίας αιδούς», εκδ. Κέδρος

 

Μια ποιητική συλλογή που στην προμετωπίδα της έχει μια ριγέ γραβάτα κρεμασμένη σε κρεμάστρα είναι το νέο βιβλίο του Δημήτρη Π. Κρανιώτη από τις εκδόσεις Κέδρος. Ξεφυλλίζοντας τη συλλογή ο αναγνώστης μπορεί να διακρίνει τον κοινωνικό προβληματισμό του Κρανιώτη για μια εποχή στην οποία οι γραβάτες μοιάζουν να μην έχουν πια λόγο ύπαρξης. Και το λέω αυτό γιατί η ανάγκη του να φορέσει κανείς επίσημο ένδυμα για να συστηθεί, αλλά και να προκαλέσει τον σεβασμό σ’ ένα κοινωνικό πλαίσιο, δυστυχώς έχει πια καταργηθεί. Οι γραβάτες μυρίζουν ναφθαλίνη από τη χρόνια κλεισούρα τους σε ανήλιαγες ντουλάπες. Αλλά τι είναι αυτό που αναγκάζει έναν ποιητή να ξεκρεμάσει τη γραβάτα του και να τη φορέσει μπροστά στο αναγνωστικό κοινό; Σε μια εποχή που το έμβλημα που κυριαρχεί είναι οι υψωμένοι αντίχειρες του κουμπιού like, οι γραβάτες οφείλουν και μπορούν ακόμα να έχουν θέση.

Πίνοντας αναψυκτικό light/ Και κάνοντας like/ Σε τετράστιχα ημερολογίου (Αλφαβητάρι, σελ. 9).

Όσο λοιπόν ο καθημερινός μας λόγος πετσοκόβεται και χειραγωγείται από την τεχνολογία, τόσο πιο σημαντικό γίνεται η ποίηση να είναι μια απέραντη χώρα, ανοιχτή και ελεύθερη. Επίθετα που δεν χρησιμοποιήθηκαν ποτέ για να περιγράψουν ένα γρήγορο πάτημα ενός κουμπιού like ή tweet.

Φλυαρία κινήσεων/ Που δεν αγγίζουν την αφή/ Αστυφιλία λέξεων/ Που θρυμματίζουν το φιλί// Οίνος της ευής/ Σε (εκ)ποίηση/ -Μέσω πιστωτικής-/ Ημιτελών αισθήσεων/ Κι ανένταχτων στιγμών (Εκποίηση, σελ. 20).

            Η γλώσσα του Κρανιώτη έχει μια ειλικρίνεια σε αυτό που περιγράφει. Και πολλές φορές το άχρωμο της καθημερινότητας και το σκληρό μοιάζει περισσότερο βιώσιμο, αφού σε κάνει να αισθάνεσαι ότι λίγο – πολύ όλοι εμείς εκεί έξω μια παρόμοια άγευστη κατάσταση ζούμε. Όμως, το ποιητικό ένστικτο εκρήγνυται μέσα στην αφόρητη αυτή πραγματικότητα και ψάχνει τις λέξεις για να εκφράσει ό,τι το εγκλωβίζει. Είναι σαν να ψάχνει μόνιμα ο ποιητής τον ζωικό του αναγνώστη για μια «άλλου τύπου» επικοινωνία, βαθύτερη και πιο ουσιαστική.

Γιατί να θυσιάσω/ Κι άλλες νύχτες/ Θερινού σινεμά/ Με πασατέμπο/ Για παζάρια/ Ημιθανών προσκλήσεων/ Σε γεύμα υποκρισίας;// Μου αρκεί/ Η ξέφρενη προσμονή/ Μιας άλλης γοητείας/ Που δεν ενοικιάζεται/ Ούτε πουλιέται (Άλλη γοητεία, σελ. 43).

Μαζεύοντας λοιπόν, καθημερινά άχρηστες πληροφορίες από τα social media, από τα χαζοπρογράμματα των τηλεοράσεων, από τα άνευ λόγου ύπαρξης άρθρα, ο μέσος σε ευφυΐα άνθρωπος πραγματικά υποφέρει. Υποφέρει από μια υπερπληροφορημένη άγνοια. Σε αυτό μπορούμε ακόμα να αντισταθούμε διαβάζοντας ποιητικές συλλογές ανθρώπων που ζουν ζωές σαν τις δικές μας. Έχοντας όμως, το χάρισμα αυτού του «νεύρου» που μαστιγώνει συνεχώς τον ιδιοκτήτη του. Μηδενίζοντας τον εαυτό της και σπάζοντας τον καθρέφτη της, αντιστεκόμενη στον εθισμό ενός ονόματος δημοσιευμένου συνεχώς σε μέσα κοινωνικής αποβλάκωσης, η ποίηση γίνεται το μοναδικό μας καταφύγιο. Διαβάζουμε ποίηση γιατί μας ανοίγεται έτσι ένας άλλος δρόμος για να ζήσουμε πιο έντιμα. Έτσι κι αλλιώς, όλοι το γνωρίζουμε, η ποίηση ήταν πάντα θέμα επιβίωσης.

Scripta manent/ Με την ποίηση/ Παραβολή του Ασώτου/ Καταδικασμένοι/ Δις εις θάνατον/ Σε δίκη-παρωδία// Πριν ο αλέκτωρ/ Λαλήσει τρεις φορές/ Και γυμνοί ομολογήσουμε/ Τον ευνουχισμό μας (Αλέκτωρ, σελ. 50).

 

 

Δημήτρης Κρανιώτης

 

Ο Δημήτρης Π. Κρανιώτης γεννήθηκε το 1966 και κατάγεται από το Στόμιο Λάρισας, όπου μεγάλωσε. Σπούδασε Ιατρική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Ζει στη Λάρισα κι εργάζεται ως ιατρός ειδικός παθολόγος. Το 1980 δημοσίευσε για πρώτη φορά ποιήματά του σε έντυπα της Λάρισας. Έχει εκδώσει εννέα ποιητικές συλλογές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό: «Ίχνη» (1985), «Πήλινα Πρόσωπα» (1992), «Νοητή Γραμμή» (2005), «Dunes–Dune» («Θίνες», Ρουμανία 2007), «Ενδόγραμμα» (εκδ. Μαλλιάρης Παιδεία 2010), «Edda» («Έδδα», Ρουμανία 2010), «Iluzione» («Ψευδαισθήσεις», Ρουμανία 2010), «Foglie vocali» («Φύλλα φωνήεντα», Ιταλία 2017) και «Γραβάτα Δημοσίας Αιδούς» (εκδ. Κέδρος 2018). Το 2011 επιμελήθηκε κι εξέδωσε στα αγγλικά την ποιητική ανθολογία «World Poetry 2011» (205 ποιητές από 65 χώρες). Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί σε 25 γλώσσες και έχουν δημοσιευτεί σε διάφορες χώρες του κόσμου, ενώ έχει συμμετάσχει σε αρκετά διεθνή φεστιβάλ ποίησης στο εξωτερικό. Το 2011 διοργανώθηκε υπό την προεδρία του το 22ο Παγκόσμιο Συνέδριο Ποιητών στη Λάρισα, όπου επίσης ίδρυσε και διοργάνωσε το 1o Μεσογειακό Φεστιβάλ Ποίησης. Είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών και διετέλεσε μέλος της συντακτικής επιτροπής του λογοτεχνικού περιοδικού “Γραφή”. Στο διαδίκτυο επιμελείται τον ιστότοπο «Poetics @ GR» [Τετράδιο Ποίησης]: http://greekpoetics.blogspot.com και η προσωπική του ιστοσελίδα είναι: http://www.dimitriskraniotis.com/

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: , ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top