Fractal

Η τελευταία πνοή του ποιητή και η πρώτη ανάσα του αναγνώστη

Γράφει ο Θεοχάρης Παπαδόπουλος //

 

Δημήτρης Π. Κρανιώτης «Γραβάτα δημοσίας αιδούς», Εκδ. Κέδρος

 

Το κριτήριο για το αν ένας ποιητής είναι καλός είναι η διαφορά μεταξύ δύο διαδοχικών ποιητικών συλλογών του. Δηλαδή, Αν η πιο πρόσφατη ποιητική συλλογή του είναι ανώτερη από την προηγούμενη. Τότε μπορούμε να πούμε πως ο ποιητής ωριμάζει ποιητικά.

Διαβάσαμε, λοιπόν, την ποιητική συλλογή του Δημήτρη Π. Κρανιώτη: «Γραβάτα δημοσίας αιδούς», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Κέδρος» και έχοντας διαβάσει παλιότερα την ποιητική του συλλογή «Ενδόγραμμα», που είναι η προηγούμενη, που κυκλοφόρησε στην Ελλάδα, φτάνουμε στο συμπέρασμα ότι ο ποιητής οχτώ χρόνια μετά έχει ωριμάσει ποιητικά και έχει ξεπεράσει τον εαυτό του.

Πριν προχωρήσουμε, θα θέλαμε να παραθέσουμε το «Αλφαβητάρι», που κατά τη γνώμη μας  είναι το πιο αντιπροσωπευτικό ποίημα της συλλογής: «Έχασα το αλφαβητάρι / της πρώτης δημοτικού / και τώρα / που ψάχνω απεγνωσμένα / να δώσω στην Άννα / ένα μήλο / γέρασα από αναμνήσεις / χωρίς διακοπή / για διαφημίσεις / πίνοντας αναψυκτικό light / και κάνοντας like / σε τετράστιχα ημερολογίου».

Όπως φαίνεται και από το ποίημα, που αναφέραμε πιο πάνω πρόκειται για σύγχρονη ποίηση με κοφτό και λιτό στίχο, που λέει καθαρά όσα θέλει να πει. Ο ποιητής δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει σύγχρονους όρους, που μάθαμε από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αλλά και όρους, που μάθαμε γενικότερα τα τελευταία είκοσι χρόνια και που βρίσκονται διάσπαρτα και σε άλλα ποιήματα, όπως sms, post-it κλπ. Ο Δημήτρης Π. Κρανιώτης εκφράζεται κυρίως στον ελεύθερο στίχο, ενώ σε ορισμένα ποιήματα υπάρχει μια λανθάνουσα ομοιοκαταληξία, που δίνει ρυθμό και ζωντάνια.

Τα περισσότερα ποιήματα της συλλογής του Δημήτρη Π. Κρανιώτη «Γραβάτα δημοσίας αιδούς» είναι απαισιόδοξα. Μια θλιμμένη ειρωνεία και μια ματιά δυσαρέσκειας και απογοήτευσης σε όσα αδιέξοδα αντιμετωπίζει ο σύγχρονος άνθρωπος, που ψάχνει στο silver alert τον εαυτό του και παγώνει πριν προλάβει να ανοίξει το ψυγείο. Ο Δημήτρης Π. Κρανιώτης χρησιμοποιεί αρκετές φορές το πρώτο πληθυντικό πρόσωπο γιατί δεν αναφέρεται μόνο στον εαυτό του. Αναφέρεται στον σύγχρονο άνθρωπο γενικότερα. Έτσι, ο ποιητής γίνεται ένα με τους ανθρώπους, που θρηνούν όνειρα και κερνούν υποσχέσεις, αλλά αναζητά, ξαναγυρίζοντας στο πρώτο ενικό, λίγη μαρμελάδα στη φρυγανιά για να αντέξει τη μέρα.

 

Δημήτρης Κρανιώτης

 

Πως, όμως, αντιμετωπίζονται τα σύγχρονα κοινωνικά αδιέξοδα; Ο Δημήτρης Π. Κρανιώτης καταφεύγει στην ποίηση, που μπορεί να ανατρέψει τα αδιέξοδα. Σε μια ποίηση διαφορετική από εκείνη, που ξέρουμε.

Συμπερασματικά, η ποιητική συλλογή του Δημήτρη Π. Κρανιώτη «Γραβάτα δημοσίας αιδούς» είναι ένα πολύ ενδιαφέρον έργο και όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο ίδιος στο ποίημα: «Ισοδυναμία» τα ποιήματά του φτάνουν εκεί που: «η τελευταία πνοή / του ποιητή / ισοδυναμεί / με την πρώτη ανάσα / του αναγνώστη».

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top