Fractal

Βιβλιοφιλικό blog: Golem (alef @ moha)

 

golem

 

Ο Θεός, κατά τον Μπόρχες, είναι ένα κυκλικό βιβλίο. Το σύμπαν, η Μεγάλη Βιβλιοθήκη Του. Ο Ανθρωπος, η Καινή Διαθήκη Του. Και ό,τι υπάρχει, η σκέψη του άπειρου Θεού: η Φύση είναι η πρόζα του και ο άνθρωπος, η ποίησή του. Το Λεξικό είναι το Σύμπαν κατ΄ αλφαβητική σειρά, κατά τον Ιμπν Αραμπί. Και συμφωνώντας απολύτως με τον Μαλαρμέ, ναι «ο κόσμος έγινε για να χωρέσει σ΄ ένα βιβλίο». Τουλάχιστον ως ασθενικό μοναχοπαίδι δεν είχα, ήθελα δεν ήθελα, άλλη επιλογή. Με έμαθαν να διαβάζω αντί να παίζω. Και ως τα πέντε μου, έβλεπα τον κόσμο από ένα παράθυρο. Ε κι όταν βγήκα πια, η ζημιά είχε γίνει! Ό,τι διαβάζω κατανοώ και μόνο αν τα γράφω, καταλαβαίνω ό,τι ζω!

Πεπεισμένη για την απίστευτη μοναξιά της ζωής, της ανάγνωσης και της γραφής, διαπίστωνα με φρίκη μου από βιβλιοφιλικό μπλογκ πριν από τρία; τέσσερα; χρόνια ότι κάποιος εκεί έξω, τελικά, με διαβάζει!

Χρειάστηκε για δεύτερη φορά να βγω απ΄ τη γυάλα! Έμαθα να στέλνω και να παίρνω μέιλς, μπήκα στο ´Ιντερνετ, διάβαζα με δίψα τους άλλους και ως θιγμένη πριγκίπισσα άρχισα ως «alef» να σχολιάζω αρχικά. Πολύ γρήγορα, απέκτησα blog, τον moha, συνοδοιπόρο σ΄ αυτό, βαφτιστήρα και καινούργιους επιστήθιους φίλους. Κυκλοφορεί και ως ανέκδοτο πια. Ο Μουρσελάς ισχυρίζεται ότι «όλοι μπαίνουν στο Ίντερνετ και βρίσκουν φίλο, η Γκίκα μπήκε και βρήκε βαφτιστήρα!» Βρήκα κι ανθρώπους που διαβάζουν έτσι αφύσικα, όπως εγώ. Τους εμπιστεύομαι, σα να έρχονται απ΄ το βαθύ παρελθόν μου, είναι πια μέρος της ζωής μου, εξαιτίας τους διάβασα βιβλία εξαιρετικά, χαίρομαι απίστευτα το ίδιο βιβλίο όταν το μοιράζομαι να γίνεται άλλο. Και επιτέλους σπάει και της εφημερίδας όλη αυτή η μοναξιά. Λες και ό,τι γράφω το γράφω μόνη μου και μόνη το διαβάζω! Στο blog η αντίδραση είναι άμεση και επειδή γράφουμε με ψευδώνυμο, κι αυθόρμητη. Για μήνες πολλούς ο alef και ο moha ήταν «δυο πιτσιρίκια που παίζουν!»

Ο Μπόρχες, έχει κάνει κι εδώ τη ζημιά. «Alef», επειδή όλα είναι εδώ κι εγώ εδώ με ό,τι διαβάζω και ό,τι είμαι. Η ιστοσελίδα «Golem» διότι σαν ομοίωμα μόνον όταν υπάρχουν οι άλλοι, αποκτάει ζωή και ο Moha φίλος καλός από την ώρα της γέννησής του! Χάρη σε εκείνον το μπλογκ αποκτά χρώματα και εκπέμπει και μουσικές και εξαιτίας των φίλων μου, χρώμα και μουσική η ζωή μου.

Δίχως το Golem και άνευ της alef (γένους ουδετέρου, το alef, σαν αγγελάκι το θέλησα στην αρχή) στη ζωή μου δεν θα είχαν μπει ο Librofilo, ο Nuwanta, ο Δημήτρης Μαμαλούκας, η Σταυρούλα Σκαλίδη, ο Reader, η Ρίτσα Μασούρα, ο Δημήτρης Αθηνάκης κι οι Ναυτίλοι! Δεν θα είχε γίνει η νουβαντίτσα «η αναδεξιμιά μου η Νεφέλη»! Διότι μπορεί για όλους το blog να είναι βιβλίο, ανάγνωση, γνώση, πληροφορία αλλά για μένα υπήρξε ο άλλος, η ζωή, οι φίλοι! Αλλά και μια alef που εμπεριείχα κι αγνοούσα!

Κατά τ΄ άλλα, εντάξει, για βιβλία γράφω που διαβάζω μόνη μου και τα περισσότερα δημοσιεύονται και στην εφημερίδα, αλλά στο Golem η αφύσικα μοναχική διαδικασία της ανάγνωσης και της γραφής, γίνεται παιχνίδι, καθρέφτης, φιλική διαδικασία. Κι εκείνο το παράθυρο που λέγαμε το παιδικό, ε αποκτά ζωή, χρώμα, μουσική, μου επιστρέφει τον χαμένο μου χρόνο.

alefAlef (αλλά και Ελένη Γκίκα)

Και Moha που είναι και Χρήστος Παπαμιχάλης.

Και το Golem, εμείς και όλοι εσείς, είδ΄ άλλως, δεν λέει!

http://alefmoha.blogspot.com

 

(Ιούλιος 2009 – Στα μπλογκς του μήνα στη Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Σερρών)

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top