Fractal

Η ποίηση της Γλυκερίας Μπασδέκη

Γράφει η Ασημίνα Ξηρογιάννη //

 

syre«Σύρε καλέ την άλυσον» της Γλυκερίας Μπασδέκη, Εκδ. «Ενδυμίων», σελ. 30

 

Ποιήματα (ολιγόστιχα τα πιο πολλά)επιμελώς ατιμέλητα.

Ανοίκειο ύφος.

Ελεύθεροι στίχοι. Στίχοι που ρέουν.

Εμπειρίες ζωής και θανάτου.

Μικρές αυτοτελείς ιστορίες.

Διάλογος με το παρελθόν (αυτο-βιογραφικά στοιχεία εντός) και επιστροφή σε πρόσωπα και πράγματα … που θίγονται με τόσο ανορθόδοξους τρόπους, συχνά παιχνιώδεις, ώστε αποδομούνται εν τέλει. Υπαινιγμοί θανατηφόροι. Διαρκές κλείσιμο του ματιού στον αναγνώστη. Μαύρο χιούμορ. Αλλά και σουρεαλισμός στα σημεία. Και ρεαλισμός επίσης. Και σαρκασμός. Και ειρωνεία.

Έντονη χρήση «αντιποιητικών» λέξεων κατά τη σύνθεση (π.χ. «λέμε τώρα», «μαυρόγυφτος», «στραβοκάνης», «αεροπλανάδα», «ξερνάει αποφάγια», «νταρλινγκ» κλ.π) (Αλλά, από την άλλη… τί θα πει «αντιποιητική» λέξη;)

Εικόνες, εικόνες, εικόνες.

Τίτλοι που αποτελούν ζωτικά μέρη των ποιημάτων.

Επαρκής διακειμενικότητα (αναφέρει ονόματα /ορόσημα ποιητών που αγαπά).

Ωραιότατη «ποιητική» οικονομία /Βλέπε ας πούμε τις σελίδες 18,20, 16/17 και 23.

ΑΝ η ποίηση της Μπασδέκη ήταν μουσική, τί μουσική θα ήταν; (Τζαζ ίσως;)

Kαλέ, μιλά δική της γλώσσα αυτή η ποιήτρια και παρουσιάζει ενδιαφέρουσες αποκλίσεις .

Eν ολίγοις… (Αυτο)ανατρεπτική.

Φωτό: Πάνος Μιχαήλ

Φωτό: Πάνος Μιχαήλ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top