Ποίηση: “Δοξάρι ολέθρου”
Του Γιώργου Τερζή //
Εξουθενωμένος πια στην αρένα της ερήμωσής μου
μετρώ ένα προς ένα τα λάφυρα των ηττών μου.
Δοξάρι ολέθρου χαίδεύει της βουβής φωνής μου
τις χορδές κι’ ο καθησυχασμός εχθρός μου..
Χλωμιάζει η πλάσις. Τόσα αγρίμια τριγύρω
κραυγάζουν. Άμουσοι αγκώνες θρυψαλιάζουν κάτου
τους νόμους Σου – και πού να γείρω’
Οσμές που οσφραίνομαι θανάτου.
Κύριε! – Οι στίχοι ως βόες, μου ζώνουν
τους καρπούς κι η ευχέρεια μου στάζει πύον –
Οι στρέφοντές Σου χρυσόν υψώνουν
μόσχο, εδώ στη Χώρα των δακρύων.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Διήγημα: “Αρλέτα, εσύ να είσαι καλά”
16/04/2024, 7:24 μμ -
Ποίημα: “Αραχνοΰφαντη επικράτεια”
16/04/2024, 7:23 μμ -
Διήγημα: “Δε θα με τρελάνουν”
16/04/2024, 7:21 μμ -
Ποίημα: “επιστροφή”
16/04/2024, 7:20 μμ -
Δύο ποιήματα | “η άφεση κατοικεί την άνοιξη”
16/04/2024, 7:19 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Ποίηση: “Σαν έρθεις στη ζωή” | “Η αλήθεια” | “Το πρόβλημά μας αδερφέ”
Της Δέσποινας Αυγουστινάκη // * Σαν έρθεις στη ζωή «Σαν έρθεις στη ζωή να μην τρομάξεις να μη γυρίσεις πίσω να χαθείς μείνε εκεί μαζί μας να πετάξεις τα άδικα ποτέ μη φοβηθείς Σαν έρθεις στη
Περισσότερα -
Ποίηση: “Τα ανείπωτα”
Της Κωνσταντίνας Λιβέρη // * Τα ανείπωτα Με ρώτησες ένα βροχερό δειλινό: “τι είναι ποίηση;” Δείλιασα, δεν ήταν ακόμα η στιγμή να σου παραδεχτώ πως η πραγματική ποίηση στον ωκεανό των ματιών σου κρύβεται, στις
Περισσότερα -
Ο ατυχής βίος της ανθρωπότητας
Γράφει η Λίλια Τσούβα // Χλόη Κουτσουμπέλη «Ο βοηθός του κ. Κλάιν», εκδ. Μελάνι, σελ. 214 Καφκικό περιβάλλον, ανατριχίλα αστυνομικού μυθιστορήματος, διαρκές σασπένς και φιλοσοφική διάθεση. Το μυθιστόρημα της Χλόης Κουτσουμπέλη «Ο βοηθός του κυρίου Κλάιν» αποδεικνύεται μυθιστόρημα
Περισσότερα -
Διήγημα fractal: «Εάν ο Ιωάννης Λεονταράκης έγραφε τα απομνημονεύματά του…»
Από την Ελευθερία Λαγού // * “Στου χάρου τις λαβωματιές βότανα δε χωρούνε ούτε γιατροί που σώνουνε ούτ’ άγιοι που βαστούνε” Αγγλία 1873. Στην ξενιτιά, στο μισεμό, της ζωής αντάρτης από ένα αντάρτικο γεννησιμιό. Μακριά
Περισσότερα -
Διήγημα: «Χαμένη ταυτότητα»
της Βασιλικής Στρατικοπούλου // * Περιφέρομαι για πολλοστή φορά σαν χαμένος στους έρημους δρόμους της μεγαλούπολης. Είναι τρεις το πρωί και όμως δεν έχω σκοπό να γυρίσω σπίτι. Μα για ποιο σπίτι λέω; Εκεί που αισθανόμουν καλά, έπαψε πια
Περισσότερα -
Ποίηση: “Αφωνίας φωνή”
Γράφει η Πόλα Βακιρλή – Γιαννακοπούλου // * ΑΦΩΝΙΑΣ ΦΩΝΗ Το βράδυ έμαθα να ταξιδεύω την αφωνία μου σε χρόνους μακρινούς με την πλάτη στον τοίχο. Κανείς δεν μου ανοίγει την πόρτα οι καρδιές σφραγισμένες φωλιές
Περισσότερα -
Προς Ροζαλί Μεντώ…
Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος // «Δώδεκα γραμματόσημα στον τοίχο» του Ιορδάνη Κουμασίδη, Εκδ. Κέδρος, σελ. 96 Η λησμονημένη τέχνη της επιστολογραφίας. Η απαντοχή μιας απάντησης, η προσμονή της έλευσης ενός γράμματος. Ο πυρετικός τρόπος που τα ασκημένα στην
Περισσότερα