Fractal
Home / Η μουσική μέσα τους / ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ / Η μουσική ανιδιοτέλεια του Γιώργου Καγιαλίκου (κι ένα σχόλιο από τη Γιοβάννα)
27/05/2015, 12:33 μμ

Η μουσική ανιδιοτέλεια του Γιώργου Καγιαλίκου (κι ένα σχόλιο από τη Γιοβάννα)

Του Γιάννη Παναγόπουλου // *

 

kagialikos pic

 

Ο Γιώργος Καγιαλίκος δεν ζει από τη μουσική. Ζει για τη μουσική. Κατά τα άλλα, είναι ένας ψιλόλιγνος τύπος που λέει πως γνωρίζει λίγο πιάνο. Το τελευταίο δεν εμπόδισε τον Νίκο Κυπουργό, την Έλλη Πασπαλά και τη Μαρία Φαραντούρη να συνεργαστούν μαζί του, να τον «υποδεχτούν» ως συνέχεια της σχολής ήχου που θεμελίωσε ο Μάνος Χατζιδάκις. Ο Καγιαλίκος έχει κυκλοφορήσει δύο άλμπουμ – «Εννέα Κρυμμένα Τραγούδια», «Φυγή». Ανακαλύψτε τον.

 

 

-Απόψε έχεις συναυλία. Θέλεις να μας πεις τι θα παρουσιάσεις στο κοινό; Ποιοι άλλοι καλλιτέχνες θα εμφανιστούν μαζί σου;

-Την Τετάρτη 27 Μαΐου θα παρουσιάσω τα τραγούδια από τους δύο μου δίσκους “Εννέα Κρυμμένα Τραγούδια” και “Φυγή” στο “Κελάρι” του Athenaeum, στο Θησείο.
Οι ζωντανές εμφανίσεις μου είναι λίγες καθώς αισθάνομαι περισσότερο δημιουργός, αλλά βλέποντας πως τα τραγούδια αυτού τους ύφους δύσκολα βρίσκουν διέξοδο, αισθάνομαι την υποχρέωση να τα παρουσιάζω με τις δικές μου δυνάμεις. Ευτυχώς, πάντα βρίσκω ανθρώπους με κοινή αισθητική που με συντροφεύουν. Έτσι λοιπόν και αυτή τη φορά μαζί μου θα είναι η μετζοσοπράνο Λίλιαν Τσατσαρώνη, η Δήμητρα Κακάκη στο πιάνο και ο Διονύσης Βερβιτσιώτης στο βιολί, όλοι τους εξαιρετικοί μουσικοί και φίλοι.
Είναι η δεύτερη φορά που το “Κελάρι” μάς φιλοξενεί καθώς στον ίδιο χώρο κάναμε μία ακόμη συναυλία με τα τραγούδια μου τη Μεγάλη Εβδομάδα.
Αυτή τη φορά θα προσθέσουμε τραγούδια του Νίκου Κυπουργού, αλλά και ένα καινούριο τραγούδι μου σε στίχους της μυθικής Γιοβάννας, που θα ερμηνεύσει η ίδια κλείνοντας ιδανικά το πρόγραμμα.
Με τη Γιοβάννα γνωριστήκαμε πρόσφατα αλλά νιώθω σαν να τη γνωρίζω από πάντα. Μου χάρισε ένα πολύ προσωπικό της στιχούργημα που έμενε αμελοποίητο για πολλά χρόνια. Είμαι πολύ χαρούμενος που της το έκανα τραγούδι και περιμένω με αγωνία τη στιγμή που θα το παρουσιάσουμε.

 

-Έχεις κυκλοφορήσει δύο άλμπουμ. Εντός τους συμμετέχουν άνθρωποι που, με τον ένα ή τον άλλον τρόπο, έχουν γράψει τη δική τους πορεία στο ελληνικό τραγούδι. Θέλεις να μας πεις πώς προέκυψε η συνεργασία σου μαζί τους;

-Ευτύχησα να συνεργαστώ με σπουδαίους ερμηνευτές, μουσικούς, ποιητές και στιχουργούς και στα δύο άλμπουμ.
Τίποτα δεν θα είχε συμβεί αν δεν βρισκόταν στον δρόμο μου ο Νίκος Κυπουργός.
Με τον Νίκο γνωριστήκαμε πριν πέντε περίπου χρόνια όταν και του ζήτησα να ακούσει δείγμα της δουλειάς μου. Ακόμη και σήμερα, όποτε του ζητήσω τη βοήθειά του είναι πρόθυμος να μου τη δώσει απλόχερα.
Έτσι προέκυψαν οι συνεργασίες με την Έλλη Πασπαλά στον πρώτο δίσκο και τη Μαρία Φαραντούρη στον δεύτερο.
Για τη συνεργασία με τη Μαρία Φαραντούρη, εκτός από τον Νίκο, βοήθησαν επίσης ο Αντώνης Μποσκοΐτης και η Μαρία Ματέ.
Με τους υπόλοιπους ερμηνευτές συνεργάστηκα μετά από τη γνωριμία μου και την επαφή μαζί τους.
Έτσι, στον δίσκο «Φυγή» μού χάρισαν τη φωνή τους ο Δώρος Δημοσθένους, ο Γιάννης Λεκόπουλος και η Λίλιαν Τσατσαρώνη.

 

-Γράφεις μουσική στο πιάνο. Ερμηνεύεις τα τραγούδια σου στο πιάνο. Πόσο οικείος είναι ο ήχος του στο κομμάτι της γης που λέμε Ελλάδα και στους κατοίκους της;

-Το πιάνο είναι το μόνο όργανο που παίζω λίγο καλά, οπότε είναι η βάση μου για τη μουσική δημιουργία. Το χρησιμοποιώ σαν καμβά στον οποίο στη συνέχεια προσθέτω κάποια ηχοχρώματα από διάφορα κλασικά όργανα. Έτσι προκύπτουν λιτές αλλά και ουσιαστικές ενορχηστρώσεις που αφήνουν τον χώρο στο κύριο μέσο που είναι ο Λόγος και η ανθρώπινη φωνή.
Δεν ξέρω πόσο οικείο είναι ένα τέτοιο λιτό ηχητικά αποτέλεσμα στον μέσο ακροατή στην εποχή της έντασης και των φορτωμένων ενορχηστρωτικά ακουσμάτων που μας σερβίρουν τα περισσότερα ραδιόφωνα.
Επιλέγω όμως τον μοναχικό δρόμο της ενορχήστρωσης με τα δύο η τρία όργανα και τις πολλές παύσεις. Νομίζω πως έχουν πολλά περισσότερα να πουν.

 

-Τι είναι αυτό που ονομάζεις έμπνευση; Πότε και πώς γνωρίζεις πως μία στιγμή που βρίσκεσαι πάνω στο πιάνο είναι εμπνευσμένη;

-Πολύ δύσκολη η απάντηση. Κάποιες ακαθόριστες στιγμές ανοίγουν κάποια κανάλια κι εκεί μπορείς να ακούσεις και να αισθανθείς διαφορετικά από ό,τι συνήθως.
Πολλές φορές αισθάνομαι πως όλες οι ωραίες μουσικές που γράφτηκαν ποτέ υπήρχαν από πάντα, μέχρι κάποιος να μπορέσει τις αποκωδικοποιήσει.

 

-Πώς και πότε κατάλαβες πως η μουσική είναι ένας από τους προορισμούς της ζωής σου;

-Όταν άκουσα στην τηλεόραση το κουαρτέτο εγχόρδων στους τίτλους της σειράς “Οι Φρουροί της Αχαΐας” σε μουσική του Νίκου Κυπουργού.
Τότε ήταν που αποφάσισα πως θέλω να γράψω κι εγώ μουσική – θα πρέπει να ήμουν 17 χρονών.
Μετά από εικοσιτέσσερα χρόνια, εξακολουθώ να γράφω με πλήρη συνείδηση πως σημασία έχει το ταξίδι και όχι ο προορισμός.

 

-Τι θα ήθελες να συμβεί, στη μουσική σου ζωή, οπωσδήποτε εντός του 2015;

-Ήδη το 2015 έχουν συμβεί πράγματα που είχα θέσει ως στόχο. Το σημαντικότερο ήταν η ζωντανή παρουσίαση του δίσκου “Φυγή” που έγινε τον Φεβρουάριο στην αίθουσα συναυλιών του Ωδείου “Φίλιππος Νάκας” παρουσία όλων των συντελεστών. Το επόμενο βήμα είναι να μπουν οι βάσεις για την επόμενή μου δισκογραφική δουλειά αλλά χωρίς να με δεσμεύουν ημερομηνίες. Αυτό που θέλω πάντα είναι να έχω ένα μικρό ή μεγάλο όνειρο να πραγματοποιήσω.

 

– Για ποιους γράφεις μουσική;

-Η σύνθεση είναι η ψυχοθεραπεία μου, ο τρόπος να αντέξω ή να ξεφύγω από τη σκληρή πραγματικότητα, οπότε γράφω πάντα κάτι το οποίο θέλω καταρχήν να αρέσει σε εμένα. Το θέμα είναι στην πορεία πόσους ανθρώπους θα μπορέσω να κάνω να το αισθανθούν δικό τους.
Τέσσερα χρόνια μετά την κυκλοφορία της πρώτης μου δουλειάς, ακόμη μου στέλνουν άγνωστοι μηνύματα που μου γράφουν πως άκουσαν τυχαία κάπου ένα τραγούδι μου το οποίο τους άγγιξε. Για αυτούς γράφω.

 

-Έχουν υπάρξει φορές που η πρωινή – «κανονική» σου δουλειά έγινε τραγούδι ή μέρος τραγουδιού σου;

-Μετά τις μουσικές σπουδές μου δίδαξα μουσική σε ωδεία και κατά καιρούς έπαιζα πιάνο σε διάφορους χώρους. Η δημιουργία οικογένειας όμως δημιούργησε την ανάγκη να έχω ένα σταθερό εισόδημα.
Τα τελευταία έντεκα χρόνια εργάζομαι τα πρωινά σε μία «κανονική» δουλειά, ως προϊστάμενος υποκαταστήματος φαρμακευτικής εταιρείας, η οποία μου παρέχει την οικονομική ασφάλεια αλλά και τη δυνατότητα να ασχολούμαι με τη μουσική με τους δικούς μου όρους.
Ποτέ δεν θεώρησα πως η μουσική πρέπει να με ζήσει και νωρίς κατάλαβα πως ο καλλιτεχνικός δρόμος που επέλεξα δεν θα μπορούσε να είναι το κυρίως επάγγελμά μου.

 

-Σε ποια φάση βρίσκεται το ελληνικό τραγούδι σήμερα;

-Πιστεύω πως οι δύσκολοι καιροί που ζούμε αργά η γρήγορα θα μεταφραστούν και σε τέχνη.
Κάθε μέρα γράφονται καινούρια τραγούδια και είναι βέβαιο πως ταλαντούχοι δημιουργοί ψάχνουν τον τρόπο να μας τα κάνουν γνωστά.
Το τραγούδι πάντα θα είναι ο πιο άμεσος και ωραίος τρόπος έκφρασης και δεν κινδυνεύει όσο και να το κακομεταχειριστούν κάποιοι.

 

-Ποια ήταν η στιγμή της πορείας σου στη μουσική που θα ονόμαζες αξέχαστη; (Σε παρακαλώ μπορείς να μας την περιγράψεις στον χώρο και τον χρόνο).

-Το έχω πει και το έχω γράψει και στο σημείωμα της δεύτερης δισκογραφικής μου δουλειάς. Θα το παραθέσω και εδώ αυτολεξεί.

Αθήνα, καλοκαίρι 2010
…ανοίγει η πόρτα – με υποδέχεται ένας κύριος με χαμογελαστά μάτια και πλούσια ακατάστατα  μαλλιά. Ύστερα από λίγο, ακούμε μαζί τα τραγούδια μου και σκέφτομαι πως μόλις έζησα τη σημαντικότερη στιγμή της μουσικής μου διαδρομής.

Στον Νίκο Κυπουργό που μου άνοιξε την πόρτα.

 

Η Γιοβάννα για τον Καγιαλίκο.

Πριν την αποψινή εμφάνιση του Γώργου Καγιαλίκου ζητήσαμε και πήραμε την άποψη της Γιοβάννας γύρω από το έργο του. Μας είπε: «Ο τρόπος που ο Καγιαλίκος ακουμπά τη μουσική είναι πηγαίος και περιέχει σεβασμό. Είναι ένας χαμηλών τόνων άνθρωπος. Το έργο του διαφέρει από πολλών άλλων συνθετών. Γνωρίζει πως η τέχνη δεν είναι στατική. Η εξέλιξη τον ενδιαφέρει πολύ, τον παθιάζει ειλικρινά».

 

* Ο Γιώργος Καγιαλίκος απόψε Τετάρτη 27 Μαΐου θα εμφανιστεί στο «Κελάρι» του χώρου Athenaeum-Αδριανού 3, Θησείο, Αθήνα (σταθμός ΗΣΑΠ «Θησείο»). Ώρα έναρξης 9.00μ.μ. Τιμή εισόδου (με ποτό): 10 ευρώ. Πληροφορίες: Τηλ.: 210 3210 239 & 6945 160 385

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: , ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top