“War Cigarettes”: Τρία ποιήματα
Του Γιώργου Αθανασόπουλου // *
Μια Παναγία ορφανή
Μια Παναγία ορφανή
κι ένας καφές να περιμένει
Ηλί λαμά σαβαχθανί
λένε της γης οι κολασμένοι
Ρούχα φοράω δανεικά
Δικούς μου κάνω κόσμους ξένους
Αντίδωρο στη λησμονιά
Μια προσευχή για τους χαμένους.
Και λες θα ‘ρθει κάποιος θεός
τα όνειρά μας για να σώσει
Μα είναι ο χρόνος πυρετός
που καίει μέχρι να μας λιώσει.
Μέσα στων άλλων τις ζωές
φταίνε τα λόγια που δε λέμε
μα θα ‘ρθει κάποτε ο καιρός
μαζί τους φόβους μας να καίμε.
Κυριακές
Νηστεία ιδεών-μοναδική θεραπεία να κοιτάς το ταβάνι, ε;
Ληστεία συναισθημάτων
Απληστία αχράντων επιθυμιών
Let’s get lost to the wild side
Επ! Λάθος επωδός…
Λάθος δόση στα ψυχοφάρμακα
Λάθος κουτιά στις κασέτες
Μια αποτυχημένη ακροστιχίδα, παιδιά
Μια μονίμως ξεκούρδιστη κιθάρα
Όχι, δυο φάλτσα μαζί δεν ισορροπούν μια μελωδία
Αλλά ας μη ματαιώνουμε το ρυθμό, ωστόσο
Ας είμαστε επιεικείς με της καρδιάς μας τους χτύπους
Και τις φουσκωμένες φλέβες μας
Νοσταλγείτε τις περισπωμένες κι εσείς τις Κυριακές;
Λεύκωμα
Αντί προπόσεων και αφιερώσεων απόψε
Ένα λεύκωμα με γραμματόσημα δίχως σφραγίδες
Δίχως τιμές και αξίες
Ευπαθή και ανεκτίμητα σκουπίδια
Ή στολίδια των εμμονών μας
Τζάμπα δημοκρατία δεν κατέχουμε φίλοι μου;
Τουλάχιστον ως το ξημέρωμα, ας μην είμαστε πλεονέκτες.
Πόση αγωνία έχουν οι άνθρωποι να επικοινωνήσουν
Να νιώθουν πως ανήκουν κάπου
Κυρίως να έχουν κοινούς εχθρούς
Και να τους πολλαπλασιάζουν διαρκώς
Μα τόση φλυαρία πια
Είναι σαφής ένδειξη μοναξιάς, δε νομίζετε γιατρέ μου;
Τρία αποσπάσματα από το War Cigarettes.
Πρόκειται για ιδιωτική έκδοση σε 150 αριθμημένα αντίτυπα.
*Ο Γιώργος Αθανασόπουλος είναι παιδί μεταναστών. Ακούει μουσικές, διαβάζει βιβλία, βλέπει ταινίες. Πού και πού γράφει στιχάκια για να γίνουν κάποτε τραγούδια.Όταν μεγαλώσει θέλει να γίνει disc jockey. Το War Cigarettes είναι η πρώτη του εμφάνιση στη βιβλιογραφική πραγματικότητα.