Fractal
Home / Διηγήματα / Διήγημα fractal: «Γιατί και η όποια αλλαγή στη ζωή θέλει τον τρόπο της»
26/12/2018, 1:34 μμ

Διήγημα fractal: «Γιατί και η όποια αλλαγή στη ζωή θέλει τον τρόπο της»

Της Πέρσας Ζηκάκη // *

 

 

 

 

 

Φαινόταν πάντα στο πρόσωπό του η δυσαρέσκεια, από παιδάκι ακόμη, σε κάθε αλλαγή σκηνικού της ζωής του. Του έμοιαζε ο κόσμος γυρισμένος ανάποδα. Φόβος του αποχωρισμού σίγουρα.

Μικρός σαν ήταν, θυμόταν η μάνα του, η πρώτη του ημέρα στον παιδικό σταθμό ήταν εφιαλτική. Κολλημένος πάνω της ήταν κι έκλαιγε γοερά. Δεν ήταν τόσο ο αποχωρισμός όσο η αλλαγή προσώπων, περιβάλλοντος, ποιος ξέρει, που αναστάτωναν τη ζωή του και είχαν σημαδέψει τη πορεία της. Πάντα του άφηναν μια σφραγίδα κενού δυσαναπλήρωτου στην ψυχή.

Αλλά και με τα άψυχα έπιανε τον εαυτό του να δένεται. Μια καρέκλα έπρεπε να πετάξει, γιατί είχε φθαρεί με τα χρόνια το ξύλο της, και όλο ανέβαλε την αντικατάστασή της.

Μεγαλώνοντας έμαθε να υπομένει τις επιβεβλημένες αλλαγές της ζωής, ενώ μια μελαγχολία πάντα τον κυρίευε στη σκέψη ότι κάποια πράγματα επειδή δεν μπορούσαν να υποστούν τη φθορά του χρόνου έπρεπε να αντικατασταθούν και φυσικά να δώσουν τη θέση τους σε κάποια άλλα.

Εκείνο που με τίποτα δεν πάλευε ήταν οι αλλαγές που είχαν να κάνουν με πρόσωπα δικά του, αγαπημένα.

Το σύνδρομο του δεδομένου, της μονιμότητας και του αναντικατάστατου είχαν πια εγκατασταθεί μέσα του και είχαν κάνει τόσα χρόνια τη δική τους φωλιά.

Ακόμη και τα αρνητικά της ζωής του πλάνα ήθελε να μένουν αμετακίνητα.

Ένας περίεργος μαζοχισμός που σχεδόν έσβηνε το μέλλον του, ηθελημένα θαρρείς, μια και η προσκόλληση στα κεκτημένα του είχε γίνει ένα με το δέρμα αλλά και την ψυχή του.

Είχε τη δική του “καρδιοκεντρική” θεωρία, που δεν του επέτρεπε να αποτινάξει παλιές, και πολλές φορές άχρηστες εικόνες, που του είχαν στιγματίσει τη ζωή. Ίσως γιατί δεν ήταν απλά εικόνες, αλλά μνήμες, κι αυτές δεν σβήνονται τόσο εύκολα από τον εγκέφαλο.

Το διαζύγιό του ήταν το μεγαλύτερο πλήγμα του.

Δεν μπόρεσε ποτέ να το ξεπεράσει. Όχι γιατί αγαπούσε ιδιαίτερα τη γυναίκα του, ούτε γιατί εκείνη “δεν μπορούσε να ανεχθεί στη ζωή της έναν χαρακτήρα “προσκολλημένο σε αρρωστημένες ιδέες και προκαταλήψεις”, όπως διατυμπάνιζε αργότερα η ίδια.

Ήταν η αλλαγή που τον ισοπέδωσε. Η συνήθεια τού έλειπε. Κι αυτό ήταν αφόρητο. Μια βασανιστική διαδικασία αποφλοίωσης της ίδιας του της ύπαρξης.

Ήταν κι η μοναξιά που τον έδερνε αλύπητα. Παιδιά σκυλιά δεν είχε Τρωγόταν με τα ρούχα του.. Η θετική ικανότητα της σκέψης του ήταν παντελώς απούσα ώσπου……μπήκε ξαφνικά στη ζωή του εκείνη.

Τη βρήκε ένα πρωινό, μπροστά στην πόρτα του να τον κοιτάζει με ορθάνοιχτα τα ματάκια της. Μέσα στο καλαθάκι της υπήρχε ένα σημείωμα που έγραφε:

Κύριε Ανδρέα,

Γνωρίζουμε καλά πως η πανέμορφη αυτή σκυλίτσα θα φέρει μια μεγάλη αλλά όμορφη αλλαγή στη ζωή σας. Είστε έτοιμος να τη δεχθείτε; Δώστε της εσείς το όνομα που θέλετε. Ελάχιστο δείγμα ευγνωμοσύνης για ό,τι μας προσφέρατε με αγάπη τόσα χρόνια. Καλά Χριστούγεννα αγαπημένε μας δάσκαλε.

Οι μαθητές σας από το Γ3

του 2ου Λυκείου Γλυφάδας

 

Βούρκωσαν τα μάτια του, σχεδόν δεν έβλεπε. Κοίταξε ολόγυρα. Κανείς δεν συνόδευε το δώρο αγάπης που του είχαν στείλει με τόση αγάπη.

Έπιασε με τα δυο του χέρια το ζωντανό με απίστευτη στοργή και το έκλεισε στην αγκαλιά του.

Αυτή η αλλαγή ήταν η μόνη που του άρεσε. Ανεκτίμητο δώρο ζωής.

“Λου” θα την ονομάσω σκέφτηκε. “Τουλάχιστον αυτή δεν θα με εγκαταλείψει ποτέ”. Ήταν το μισό όνομα της γυναίκας του, της Λουκίας. “Όταν μεγαλώσει λίγο θα της βάλω κι ένα όμορφο ροζ κολάρο” μονολόγησε κι έκλεισε πίσω του την πόρτα σχεδόν ευτυχισμένος.

 

 

 

Από τη συλλογή “Κομμάτια ζωής στο συρτάρι”

 

 

* Η Πέρσα Ζηκάκη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας γαλλική φιλολογία, ελληνική φιλολογία, (τμήμα ιστορικό αρχαιολογικό). Υπηρέτησε τη Μέση Εκπαίδευση στη Πάτρα, από όπου και συνταξιοδοτήθηκε πριν λίγα χρόνια. Το 2008 κυκλοφόρησε το πρώτο της μυθιστόρημα «Τύψεις και μαργαριτάρια». Το 2009 κυκλοφόρησε το μυθιστόρημα «Οι κληρονόμοι της σιωπής» Το 2012 το μυθιστόρημα «Πάντα κάτι θα λείπει» Το 2016 κυκλοφόρησε το τέταρτο μυθιστόρημά της «Η Τεθλασμένη».

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top