Fractal

Γιάννης Σκληβανιώτης: «Ο Έρωτας είναι μια από τις γενεσιουργούς αιτίες που έχει ταλαιπωρήσει πολύ τη ποίηση»

Συνέντευξη στη Νιόβη Ιωάννου // & στον Δημήτρη Βαρβαρήγο //

 

Ο Γιάννης Σκληβανιώτης εμφανίστηκε στα γράμματα το 1993 με την ποιητική συλλογή «Τα Μυθικά» από τις Εκδόσεις Δελφίνι. Έκτοτε έχει εκδώσει 13 ποιητικές συλλογές και 3 ποιητικά πεζογραφήματα.

Ακάματος εργάτης του λόγου, αποδεικνύει στο πέρασμα του χρόνου πως είναι μια σπουδαία φωνή στην νεότερη ποίηση και καταθέτει με το πνεύμα του ένα σοβαρό έργο στην ελληνική γραμματεία.

 

skl_1

 

-Από πια ηλικία καταλάβατε ότι θέλατε να αφιερωθείτε στην ποίηση;

Από την προεφηβική άρχισα να γράφω αλλά άργησα να εκδώσω γιατί πάντα είχα αμφιβολίες για το πόσο αυτή είχα φτάσει στο σημείο να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της

 

-Η γραφή σας έχει ωριμάσει σε σχέση με το πρώτο σου ξεκίνημα;

Αναμφίβολα γιατί οι υπαρξιακοί και κοινωνικοϊδεολογικοί προβληματισμοί, εγείρουν με την πάροδο του χρόνου όλο και περισσότερα ερωτήματα, που επιδρούν στην έμπνευση.

 

-Τι αντιπροσωπεύει η ποίηση στη ζωή σας;

Το ποιώ που θεωρώ ότι είναι η μόνη μέχρι σήμερα απάντηση στο ερώτημα για το νόημα της

 

-Ποια στοιχεία ωριμάζουν τη γραφή τελικά;

Ο τρόπος έκφρασης για την απόδοση αυτού που απαιτεί αυτή η τέχνη. Η χρήση του λόγου, η αντιστοιχία της οικονομίας της χρήσης του ως προς την ένταση του αισθήματος που προκαλεί την έμπνευση,  ο ρυθμός, η μουσική του.

 

-Ο στίχος με το στοχασμό δίνει σαφέστερο μήνυμα σε ένα ποίημα;

Ανάλογα με το βάθος, το εύρος, και το σύνθετο του όποιου στοχασμού.

 

-Η πολιτική συνείδηση είναι ικανή να διαμορφώνει ανάλογα τη θεματική των ποιημάτων σας;

Θα έλεγα η ιδεολογική συνείδηση και όχι η πολιτική, ναι. Η πολιτική ανήκει στις πέρα από την ποίηση δραστηριότητες μου

 

skl_2

 

-Η πραγματικότητα είναι ουτοπία για τον ποιητή;

Η πραγματικότητα δεν είναι ουτοπία για τον ποιητή, αλλά αυτός πάντα επιχειρεί να κάνει και την ουτοπία πραγματικότητα

 

-Για να γράψετε ποίηση χρειάζεσαι βαθιά γνώση της ζωής, αυτό που ονομάζουμε εμπειρία, αλλά παράλληλα και γνώση για του εαυτού σου;

Όλα αυτά είναι στοιχεία βασικά και απαραίτητα για να ανταποκριθεί ο ποιητής στις απαιτήσεις αυτής της Τέχνης

 

-Ποια εσωτερική ανάγκη καλύπτετε με το γράψιμο;

Την ανάγκη να καταγράφω τ’ ανέκφραστο, τις συνομιλίες με τον εαυτό μου και να προκαλώ την συν – κίνηση με τον άλλο

 

-Η ποίηση βάζει διαχωριστικές γραμμές ή έχει τη δύναμη να ενώνει;

Ο αναγνώστης και όχι η ποίηση βάζει διαχωριστικές γραμμές ή αισθάνεται την ανάγκη να συμβιώσει μαζί της

 

-Ένας στίχος μπορεί να γεννήσει νέες ιδέες και να γίνει η σημαία μιας εποχής;

Να εκφράσει νέες ιδέες, ναι, να γεννήσει όχι. Να γίνει σύνθημα, ναι, αλλά ανάπηρο

 

-Είσαστε υπηρέτης του λόγου, όταν σας ρωτούν πια είναι η ιδιότητα σας λέτε πως είστε ποιητής;

Όχι. λέω δουλεύω τη τέχνη της ποίησης

 

-Οι επισημάνσεις ή ακόμα και οι σκληρές κριτικές σας βοηθούν να καλυτερέψετε τη γραφή σας;

Στο βαθμό που τις θεωρώ αντικειμενικές και με έρμα γνώσης

 

-Ο ψυχικός σας κόσμος βρίσκει λύτρωση μέσω της ποίησης;

Λύτρωση όχι. Μια  διαρκή ανάγκη διατύπωσης του μέσα κόσμου, των ερωτημάτων του, των ευαισθησιών και των αντιδράσεων του.

 

-Τι πλάσματα είναι οι ποιητές;

Ένας μάστορας του λόγου, όπως ο ξυλουργός ένας μάστορας του ξύλου ή ο χτίστης ένας μάστορας της πέτρας

 

-Έχετε μετανιώσει για κάποια σας δουλειά που αργότερα είδατε ότι θα μπορούσε να είναι περισσότερο δουλεμένη;

Πάντοτε τελώ εν αμφιβολία και επανέρχομαι και παρεμβαίνω όταν νοιώθω ότι το απαιτεί το ποίημα, ανεξάρτητα αν έχει εκδοθεί ή όχι.

 

-Ο έρωτας είναι γενεσιουργός παράγοντας για την ποίηση;

Μια από τις γενεσιουργούς αιτίες που έχει ταλαιπωρήσει πολύ τη ποίηση.

 

-Έχετε κάνει μουσικές σπουδές, βοηθάει αυτή η γνώση την ποίηση;

Η γνώση όχι, η συνεχής επαφή με την ποιοτική μουσική ναι

 

-Η συναναστροφή σας με καλλιτέχνες όπως ο Τσόκλης, Ψυχοπαίδης, Μπότσογλου, επηρέασαν θετικά την προσωπική σας οπτική για τη τέχνη;

Ως ένα βαθμό ναι, κι αυτό λόγω των προβληματισμών τους πάνω στην τέχνη τους που γινόμουν κοινωνός

 

H αγένεια είναι ο βρυχηθμός του φυλακισμένου κτήνους… είναι αγενείς σήμερα οι Έλληνες;

Η αγένεια είναι γενικότερο χαρακτηριστικό και όχι μόνο Ελληνικό. Είναι αποτέλεσμα του υπαγορευόμενου τρόπου ζωής από την βαθιά ταξική κοινωνία, από την μονομερή παιδεία για την παραγωγή ανθρώπων μηχανών στο εκμεταλλευτικό μηχανισμό και την τέλεια υποβάθμιση των ουμανιστικών σπουδών.

 

-Είναι η αριστερά σημείο αναφοράς της προσωπικότητα σας;

Ασφαλώς. Και τούτο γεννήθηκε από εμπειρία ζωής. Κατοχή, εμφύλιος, διώξεις, ιδεολογικός προβληματισμός. Αυτή είναι και μια από τις θέσεις με την οποία προσεγγίζω και την Τέχνη της ποίησης.

 

Ο ποιητής έχει ηλικία;

Έχει αλλά ευτυχώς δεν την συνειδητοποιεί

 

 

skl_3ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Ο Γιάννης Σκληβανιώτης γεννήθηκε στη Λιβαδειά. Τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο στη Λιβαδειά και συνέχισε στο Γυμνάσιο της, αποφοιτώντας από την 8η οκταταξίου από το 7ο Γυμνάσιο Αθηνών, ενώ σπούδασε και 6 χρόνια μουσική. Στρατεύτηκε το 1956 και έκανε τη θητεία του στο πεζικό στη Θεσσαλονίκη και Λαμία από όπου απολύθηκε το 1958. Κατόπιν ασχολήθηκε με το εμπόριο μέχρι το 1965 στη Λιβαδειά και έπειτα στην Αθήνα, μέχρι τη συνταξιοδότηση του το 2001.

Δραστηριοποιήθηκε συνδικαλιστικά και πολιτικά. Είναι παντρεμένος, έχει μια κόρη, και τρία εγγόνια.

Από παιδί και με τη συνεχή συνδρομή του πατέρα του ασχολήθηκε με τη λογοτεχνία, αρχικά ως αναγνώστης, σε συνέχεια και σαν δημιουργός. Η συνεχής παρακολούθηση του έργου των σύγχρονων ζωγράφων και εικαστικών και η ανάπτυξη ιδιαίτερων σχέσεων με το έργο τους και με τους ίδιους, όπως και οι ατελείωτες μουσικές σπουδές του, έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση του ποιητικού και πεζογραφικού του λόγου.

Εμφανίστηκε στα γράμματα το 1993 με την ποιητική συλλογή Τα Μυθικά από τις Εκδόσεις Δελφίνι.

Έχει εκδώσει 13 ποιητικές συλλογές και 3 ποιητικά πεζογραφήματα.

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top