Fractal

Ο Γιάννης Δημάς στο εργαστήρι του συγγραφέα

 

dimas3

 

Παρακολουθούσα σοκαρισμένος στη Γερμανία (όπου σπουδάζω) τις ελληνικές εκλογές ’12, όταν η Χρυσή Αυγή μπήκε στη Βουλή! Μετά τα αποτελέσματα, ακούστηκε το γελοίο «Εγέρθουτου!» μια διαταγή για να σηκωθούν οι δημοσιογράφοι, ώστε να… τιμήσουν τον «Φύρερ» Μιχαλολιάκο. Αν τα πράγματα δεν ήταν τόσο σοβαρά, θα μπορούσα να γελάσω με τη σχεδόν κλισέ, λανθασμένη γραμματική, που χρησιμοποιούν οι Χρυσαυγίτες.

Το φθινόπωρο του ίδιου έτους, έκανα βόλτα στην Αθήνα. Ήταν μια τυπική μέρα του Σεπτεμβρίου, τα δέντρα της Πανεπιστημίου γυμνά από φύλλα, ουρανός γκρίζος και το ψιλόβροχο μετατρεπόταν σε δυνατή βροχή. Ετοιμαζόμουν να μπω στο μετρό και τότε, μία σκέψη πέρασε σφαιράτη απ’το μυαλό μου! Αν κυβερνούμασταν από ένα ολοκληρωτικό καθεστώς, δε θα υπήρχαν αφίσες προπαγάνδας σε δημόσιους χώρους (όπως σε σταθμούς του μετρό); Οι παλαιότεροι σίγουρα θυμούνται τον φοίνικα του Παπαδόπουλου να δεσπόζει ακόμα και στον Λυκαβηττό. Παράλληλα, η χούντα χρησιμοποιούσε προς περισπασμό της προσοχής του λαού, τη ρωμαϊκή πρακτική «panem et circenses», δηλαδή «άρτο και θεάματα», προπαγάνδα για να κρατείται εν ζωή.

Επεξεργαζόμενος αυτά, γύρισα σπίτι κι άρχισα να σκαρώνω τις «Ζώνες της Φωτιάς». Διάβασα για την ναζιστική Γερμανία και την Βόρεια Κορέα. Έψαξα τα πιστεύω της Χρυσής Αυγής ανακαλύπτοντας δηλώσεις λατρείας για την αρχαία Σπάρτη, τον λακωνικό θεσμό της Κρυπτείας (που στο βιβλίο παίζει ρόλο ως εκτελέσεις σκλάβων), κατά τον οποίο Σπαρτιάτες πολίτες είχαν το δικαίωμα να δολοφονήσουν έναν Είλωτα, προς εκφοβισμό. Η Κρυπτεία «έπληττε αθόρυβα, μέσα στο απόλυτο σκότος και τη σιωπή τους εσωτερικούς εχθρούς της πόλεως», όπως έχει δημόσια δηλώσει ο βουλευτής Κασιδιάρης, υποστηρίζοντάς την. Καθώς τα ακροδεξιά ή ναζιστικά κόμματα καπηλεύονται την ιστορία προς όφελός τους, έτσι και το Κόμμα στο βιβλίο μου, η Εθνική Αυγή που κυβερνά τη Νέα Ελλάδα, χωρίζει τη χώρα κατά τα σπαρτιατικά πρότυπα που τόσο θαυμάζει, σε ελίτ και δούλους.

Κι όμως, γράφοντάς το, δεν ήθελα να σταθώ στην επιφάνεια, δηλαδή σε πολιτικά μηνύματα. Κυρίως, ήθελα να εκφράσω τη δύναμη της αγνής και άδολης αγάπης και φιλίας, που μπορούν να κινήσουν τα νήματα, αλλάζοντας ακόμα και τον ρου της ιστορίας. Ο πρωταγωνιστής μου, ένας νεαρός δούλος (Είλωτας) κινείται έχοντας πάντα ως γνώμονα την ευημερία της αδελφής του, σκεπτόμενος να δώσει ακόμα και τη ζωή ή την ελευθερία του για εκείνη. Παράλληλα, έχει επαφές με έναν στρατιώτη του καθεστώτος, ο οποίος όμως, αποδεικνύει ότι είναι φίλος πραγματικός. Αυτό που ήθελα να κάνω με τις «Ζώνες», ήταν να υμνήσω τις πανανθρώπινες αξίες της ελευθερίας, των δικαιωμάτων, της αγάπης και της φιλίας…

 

dimas1

 

Βιογραφικό:

Ο Γιάννης Δημάς γεννήθηκε το φθινόπωρο του ‘90 στην Αθήνα. Σπουδάζει διοίκηση επιχειρήσεων στη Γερμανία. Μιλά γερμανικά, αγγλικά και γαλλικά. Τα καλοκαίρια της εφηβείας του τα πέρασε στην Αφρική. Έχει εργαστεί -στο πλαίσιο των πρακτικών του- στον Πειραιά και στο Μανχάτταν. Μερικοί από τους αγαπημένους του συγγραφείς είναι ο Ντοστογιέφσκι, ο Κούντερα και ο Μπρυκνέρ. Θέλει να ασχοληθεί με τον τραπεζικό τομέα και τη διπλωματία. «Οι Ζώνες της φωτιάς» είναι το πρώτο του βιβλίο. Βρείτε τον συγγραφέα στο Facebook: facebook.com/jannis.dimas.7

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top