Fractal

«Η ταλαιπωρία είναι συνώνυμη της μακροζωίας»

Γράφει η Ελένη Γκίκα // *

 

andropoulos_enas_aiwnas_drasiΓιάννης Ανδρόπουλος “Ένας αιώνας δράση: Το οδοιπορικό της ζωής μου”, εκδ. Κέδρος

 

“Η γενιά η δική μου είναι μια ταλαιπωρημένη γενιά. Γεννήθηκα την εποχή του Μεσοπολέμου, σπούδασα στην Κατοχή και τον Εμφύλιο και εγκαταλείποντας την ασφάλεια του Δημοσίου, αποφάσισα να δοκιμάσω την τύχη μου και να γίνω εργολάβος. Θα πρέπει να ξέρετε ότι για να γίνεις εκείνες της εποχές εργολάβος θα έπρεπε να έχεις το ένα πόδι στον τάφο και το άλλο στη φυλακή”. Ευπροσήγορος, ακάματος, με χιούμορ και εξαιρετική διάθεση, σε σπουδαία φόρμα ο πρωταγωνιστής της βραδιάς Γιάννης Ανδρόπουλος μας ευχήθηκε να του μοιάσουμε τονίζοντας ότι “ταλαιπωρία σημαίνει μακροζωία”.

Μια διαφορετική παρουσίαση με αφορμή το βιβλίο του “Ένας αιώνας δράση: Το οδοιπορικό της ζωής μου” έγινε την Κυριακή το απόγευμα στο Ιντερκοντινένταλ. Εξάλλου το ίδιο το βιβλίο σηματοδοτούσε πολλά: τον βίο και την μεγάλη επαγγελματική διαδρομή του συγγραφέα και ενός από τους σημαντικότερους άνδρες όσον αφορά τα δημόσια έργα, την ανάπτυξη του κατασκευαστικού κλάδου στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, αυτή καθ’ εαυτή την σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας. Και όσο για την ημερομηνία έκδοσης και παρουσίασης, συνέπιπτε με τα 90στά του γενέθλια.

Κοντά του, σε ένα δείπνο αγάπης και κοινωνίας συνάδελφοι, συνεργάτες που ανέδειξε, πανεπιστημιακοί και εισαγγελείς που είναι παιδιόθεν φίλοι του, σύντροφοι στο γκολφ και στη ζωή, συμπλήρωσαν την πολυσχιδή του γοητευτική προσωπικότητα ψηφίδα – ψηφίδα:

Ο Δημήτριος Κούτρας, Μηχανικός, πρόεδρος Δ.Σ. ΑΚΤΩΡ ΑΤΕ ο οποίος υπογράφει και τον πρόλογο επισήμανε ότι ο Γιάννης Ανδρόπουλος “είναι ένα από τα ιστορικά στελέχη όσον αφορά το κατασκευαστικό της Ελλάδας. Στην αυτοβιογραφία του, δηλαδή, παράλληλα καταγράφεται και η ανάπτυξη καθώς και όλη η πορεία του κλάδου”.

Ο Διονύσιος Καραπιπέρης, Μηχανικός, γενικός διευθυντής ΑΡΧΙΡΟΔΟΝ αναφέρθηκε στη γνωριμία τους, εφόσον ο Γιάννης Ανδρόπουλος τον ξεχώρισε και τον επέλεξε από φοιτητή “Είναι ο μέντοράς μου. Στην ΑΡΧΙΡΟΔΟΝ άφησε με τ’ όραμά του την σφραγίδα του, και ακόμα και σήμερα που ο κόσμος άλλαξε εμείς συνεχίζουμε με τις δικές του αξίες: πίστη στις δυνάμεις μας και στην ομαδική προσπάθεια, τόλμη και σκληρή δουλειά, προσωπικές θυσίες”.

Ο Βασίλειος Καλαντζής, Οικονομολόγος, παλαιό στέλεχος ΑΡΧΙΡΟΔΟΝ επέμεινε στην οικογενειακή ατμόσφαιρα και στην ζωντάνια που υπήρχε στους ανθρώπινες σχέσεις στο εσωτερικό αλλά και στις εκτός Ελλάδας δουλειές, “ιδρύοντας ελληνικά σχολεία, οργανώνοντας γιορτές και εκδηλώσεις”.

Ο Αναστάσιος Κανελλόπουλος, Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου και προσωπικός φίλος του παιδιόθεν αναφέρθηκε στις σκληρές συνθήκες που έζησε και σπούδασε ορμώμενος για τους άθλους του απ’ το βουνό της γενέθλιας γης του. “Επτά γυμνάσια άλλαξε προκειμένου να τελειώσει το εξατάξιο Γυμνάσιο, αλλά ωστόσο ακόμα αποδεικνύει ότι έμαθε καλά γράμματα”.

Ο καρδιοχειρουργός Χρήστος Λόλας, συμπαίχτης στο γκολφ θα αναφερθεί στον χειμαρρώδη χαρακτήρα του, “στην ευφυία, στην αποφασιστικότητα, στην ακάματη εργατικότητα που του χάρισαν οι τρεις μοίρες”, στο ότι γλύτωσε από την σφαγή των Καλαβρύτων.

Ο Οδυσσέας Σασαγιάννης, Οικονομολόγος, τ. Πρόεδρος οφφικιάλων Οικ. Πατριαρχείου θα μεταφέρει τις ευχές του κ. κ. Βαρθολομαίου επισημαίνοντας μιαν άλλη πλευρά του τιμώμενου, ο οποίος έχει ανακαινίσει πάνω από έξι εκκλησίες κι έχει ιδρύσει νοσοκομεία.

“Στον άνθρωπο και στις αξίες του” και στη μεγάλη διαδρομή του “από το χωριό ως το εξωτερικό” θα αναφερθεί ο εκπρόσωπος των εκδόσεων Κέδρος Ιορδάνης Κουμασίδης [ας μη ξεχνάμε ότι στον Κέδρο εκδόθηκε το βιβλίο].

Και ο Καθηγητής Πανεπιστημίου Κωνσταντίνος Δεληκωσταντής ο οποίος έκανε και χρέη συντονιστή αναφέρθηκε στην κοινωνιολογική, φιλοσοφική, ανθρωπολογική επέκταση του βιβλίου. Στη ζωή του “που ήταν αδιάκοπη δράση, ποτέ δεν ήταν απόδραση” και “στο μέλλον που ανήκει στου Ανδρόπουλους της ζωής”.

Ο οικονομολόγος Αμβρόσιος Καρατζάς και επιμελητής έκδοσης του βιβλίου στο “χάρισμα της αφήγησης” και στις συναντήσεις του με υπουργούς, πρωθυπουργούς, Σεϊχηδες και βασιλιάδες, στις δυσκολίες που αντιμετώπισε με γενναιοδωρία και γενναιότητα, δίχως πικρίες.

Ο δέκατος της συντροφιάς, ήταν ο ίδιος ο τιμώμενος, ο οποίος με γλαφυρότητα και χιούμορ περιέγραψε τη ζωή του και την ιστορία του κατασκευαστικού κλάδου στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Κοσμοπολίτης και ταυτοχρόνως πολίτης της χώρας του, – τα τρία παιδιά του είναι στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, Ασία, Αμερική και Ευρώπη,-  “παίζω γκολφ και παίζω καλά, αρκεί να μη με ματιάσουν” θα πει χαριτολογώντας και σαν απόσταγμα εμπειρίας αυτό που ήδη προείπαμε και κανείς δεν πρέπει ποτέ να ξεχνά “ότι η ταλαιπωρία είναι συνώνυμη της μακροζωίας”.

Τον συνόδεψαν, επίσης, οι ευχές των παιδιών του, των εγγονών και 15.000 ανθρώπων που δουλεύουν στην ΑΡΧΙΡΟΔΟΝ και πίνουν νερό στ’ όνομά του.

Το απόσταγμα, ένα βιβλίο που είναι οδηγός ζωής, φιλοσοφικό και κατασκευαστικό μανιφέστο, Ιστορία. Η μεγάλη διαδρομή ενός έντιμου, ακέραιου και ακάματου εφυιούς ανθρώπου.

 

andropoulos_1

 

O συγγραφέας:

Ο Γιάννης Ανδρόπουλος γεννήθηκε το 1926 στο Λειβάρτζι Καλαβρύτων Αχαΐας. Πρωτότοκος γιος πολύτεκνης οικογένειας, πέρασε τα παιδικά του χρόνια στο χωριό του, όπου έλαβε και τη στοιχειώδη εκπαίδευση. Τελείωσε το τότε εξατάξιο γυμνάσιο κατά τη διάρκεια της γερμανικής Κατοχής. Σπούδασε μηχανικός στο ΕΜΠ και έλαβε το πτυχίο του το 1948.

Έως το 1951 υπηρέτησε στο Δημόσιο. Μετά την παραίτησή του προσελήφθη στην τεχνική εταιρία ΑΡΧΙΜΗΔΗΣ, όπου εργάστηκε ως διευθυντής εργοταξίων σε διάφορα έργα στην επαρχία αλλά και στον Πειραιά. Το 1960 εγκαταστάθηκε στη Λιβύη, όπου η ΑΡΧΙΜΗΔΗΣ ανέλαβε μαζί με την ΟΔΩΝ & ΟΔΟΣΤΡΩΜΑΤΩΝ το πρώτο έργο στο εξωτερικό. Εκεί αναδείχθηκε η τεχνική και διοικητική του ικανότητα στην κατασκευαστική βιομηχανία, γεγονός που αναγνωρίστηκε από τους ιδιοκτήτες των εταιριών αυτών, οι οποίοι τον έκαναν συνεταίρο τους. Μαζί δημιούργησαν την εταιρία ΑΡΧΙΡΟΔΟΝ, η οποία προοδευτικά ανέλαβε μεγάλα κατασκευαστικά έργα στην Αφρική, στη Μέση Ανατολή, στην Ελλάδα και στην Αμερική, και συγκαταλεγόταν για αρκετά χρόνια ανάμεσα στις μεγαλύτερες εταιρίες του κλάδου. Το 1990 αποχώρησε οριστικά από την εταιρία και ξεκίνησε νέες επιχειρηματικές δραστηριότητες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, στους τομείς της ναυτιλίας, των κατασκευών, της ιχθυοκαλλιέργειας κ.α.

Στο μακρόχρονο βίο του ασχολήθηκε με πολλά αθλήματα, κυρίως με το γκολφ. Διατέλεσε πρόεδρος του Ομίλου Γκολφ Γλυφάδας και του Αττικού Ομίλου Γκολφ από μία τριετία, αντίστοιχα.

Ο Γιάννης Ανδρόπουλος τιμήθηκε από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας και την Εκκλησία της Ελλάδος για την προσφορά του στην Εκκλησία και την ενίσχυση του έργου της.

 

andropoulos1

Ο συγγραφέας κ. Γιάννης Ανδρόπουλος, ο κ. Γεώργιος Μπόμπολας και η κ. Ελένη Γκίκα στην παρουσίαση του βιβλίου.

 

Ο μηχανικός, πρόεδρος του ΔΣ της ΑΚΤΩΡ ΑΤΕ, Δημήτριος Κούτρας, στην παρουσίαση του βιβλίου.

Ο μηχανικός, πρόεδρος του ΔΣ της ΑΚΤΩΡ ΑΤΕ, κ. Δημήτριος Κούτρας, στην παρουσίαση του βιβλίου.

 

 

Από τον πρόλογο του βιβλίου:

“O Γιάννης Ανδρόπουλος είναι ένα από τα ιστορικά στελέχη που συνέβαλαν καθοριστικά στην ανάπτυξη του κατασκευαστικού κλάδου στην Ελλάδα. Μάλιστα, η ενασχόλησή του με το επάγγελμα του κατασκευαστή συμπίπτει χρονικά με την έναρξη του κατασκευαστικού γίγνεσθαι στη χώρα.
Δεν είναι, λοιπόν, τυχαίο ότι μέσα από τις προσωπικές προσπάθειες και περιπέτειες του Γιάννη Ανδρόπουλου, όπως παρουσιάζονται στο βιβλίο του Ένας αιώνας δράση. Το οδοιπορικό της ζωής μου, καταγράφεται με τον πιο αξιόπιστο τρόπο και με παραστατικότητα η ανάπτυξη του κατασκευαστικού κλάδου στη χώρα μας, καθώς και η υποχρεωτική «απόδρασή» του στο εξωτερικό τις δεκαετίες του ’60 και του ’70 και η οδύσσεια των πρωταγωνιστών της.
Ο Γιάννης Ανδρόπουλος, κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες και με τα περιορισμένα μέσα της εποχής του, συνέβαλε τα μέγιστα στη δημιουργία, στην άριστη λειτουργία και στη γιγάντωση των επιχειρήσεων που διηύθυνε για πολλά χρόνια, προβάλλοντας τον ελληνικό κατασκευαστικό κλάδο και την αξιοσύνη των Ελλήνων μηχανικών στις ξένες αγορές.
Θεωρώ πως η ανάγνωση του βιβλίου του Γιάννη Ανδρόπουλου είναι ο ελάχιστος φόρος τιμής στους πρωταγωνιστές αυτής της ανορθωτικής πορείας του κλάδου αλλά και του τόπου γενικότερα. Σήμερα, μάλιστα, που ο κατασκευαστικός κλάδος αναζητά παρόμοιες διεξόδους και αποκτά εκ νέου πρωταγωνιστικό ρόλο στην αναπτυξιακή πορεία της χώρας με τη θαρραλέα επέκτασή του στο εξωτερικό, έχουμε ν’ αντλήσουμε πολλά και χρήσιμα συμπεράσματα από το ωραίο αυτό πόνημα. Η μελέτη του θα συμβάλει στη γνωστοποίηση και στη συνειδητοποίηση της ανεκτίμητης προσφοράς των πρωτοπόρων εκπροσώπων του κλάδου και των πολλών αξιόλογων συνεργατών τους στην ανάπτυξη της Ελλάδας και στον κατασκευαστικό τομέα παγκοσμίως.
Τέλος, τόσο οι σοφές παραινέσεις του συγγραφέα για την επαγγελματική ανέλιξη και τις απαιτήσεις της όσο και οι φιλοσοφικές απόψεις του για τη στάση ζωής του καθενός μας αποτελούν πολύτιμη παρακαταθήκη για όλους και ιδιαιτέρως για τη νέα γενιά.
Εύχομαι στον Γιάννη Ανδρόπουλο πολλά χρόνια δημιουργικής δράσης και τον ευχαριστώ για όσα πρόσφερε και συνεχίζει να προσφέρει”.

Δημήτριος Κούτρας
Διπλωματούχος Μηχανικός Μ.Μ. ΕΜΠ
Πρόεδρος Δ.Σ. ΑΚΤΩΡ ΑΤΕ

 

* Μέρος του κειμένου δημοσιεύθηκε στο Έθνος.

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top