Fractal

Ποίηση: «Γι’ αυτό»

Της Γιώτας Αναγνώστου //

 

 

 

Γιατί θαρρείς πως πέθανες;

Γιατί γέρασες τάχα

Και πάχυνες και βάρυνες;

Γιατί το πρόσωπό σου

Χάραξαν ρυτίδες

Και το χαμόγελο

μαράθηκε στα χείλη;

Μήπως γιατί στα μάτια σου

Δεν λάμπει πια του πρωινού

Ο ήλιος μα οι σκιές

Του δειλινού;

Μήπως γιατί σταμάτησες

Να ελπίζεις να ονειρεύεσαι;

Κι άραξες σαν συνταξιούχος;

 

Όχι. Διόλου γι’ αυτό

Δεν είσαι πεθαμένος.

 

Θα σου πω για να το ξέρεις

Μάθε λοιπόν

Πως πέθανες

Γιατί εγώ σ’ αρνήθηκα

Και πια λησμόνησα εντελώς

Πως κάποτε σ’ αγάπησα

Και σε παρέδωσα στη θάλασσα

Της λήθης

Μόνο γι’ αυτό

Γιατί εγώ σ’ αρνήθηκα.

 

Στα μπράτσα του Τηλέγονου

Στα χείλη

Εδώ

Στην Αία

Σ’ αρνιέμαι κάθε μέρα.

 

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top