Fractal
Home / ΒΙΒΛΙΟ / Γεράσιμος_Δενδρινός: Αφορισμοί – Μέρος ΣΤ΄[ Από αδημοσίευτη συλλογή ]
26/10/2016, 12:48 μμ

Γεράσιμος_Δενδρινός: Αφορισμοί – Μέρος ΣΤ΄[ Από αδημοσίευτη συλλογή ]

 

afo_1

 

  1. Καθημερινοί άνθρωποι, ανίκανοι για ομορφιά και τέχνη, σωστοί αριβίστες, ζουν εδώ χρόνια κατά εκατοντάδες στην Αλλοδαπή με παχυλό μισθό, αδιαφορώντας για τις υπέροχες πόλεις και την ιστορία τους. Ενώ έσκαβαν ως έφηβοι ταπεινούς αγρούς κι αγροκτήματα και συνομιλούσαν με τη φύση, αντάλλαξαν τη ζωή τους με αυτή της φάμπρικας, μετατρέποντας έκτοτε τις ζωοτροφές και το σκαμμένο χώμα της πατρίδας σε πολυτελή διαμερίσματα, μαγαζιά και πανάκριβα αμάξια.

 

  1. Η Γερμανία του Εκπαιδευτικού Ελληνισμού: μια υπόθεση τραγική, που εκπροσωπείται από ανθρώπους με νοοτροπία χωριάτη που τους ακολουθεί παντού, είτε ως εργάτες είτε ως επιστήμονες. Η μοναξιά του ευσυνείδητου εκπαιδευτικού και η απέχθεια προς αυτή την ομίχλη είναι καθημερινή. Και οι μαθητές είναι φορείς της κακομοιριάς των γονέων τους: τεμπελιά, ευκολία και χλευασμός αποκαθήλωσης σε όλα. Κι απέμεινες ως καθηγητής ολομόναχος μέσα σε συναδέλφους της μπάζας και απλός παρατηρητής ψυχρού ακροατήριου εφήβων, που έχασαν το τρένο μέσα σε χωματερή ξένης χώρας, φορώντας το προσωπείο της ελληνικής επικράτειας.

 

afo_2

 

  1. Οι καταλήψεις των Πανεπιστημιακών Σχολών, Γυμνασίων και Λυκείων έχουν να κάνουν με ψυχές γεμάτες στάχτη και συγχυσμένο νου. Τα αιτήματά τους, καρφιτσωμένα χαρτάκια σε βρώμικους γιακάδες και φθαρμένα πέτα. Η διάλυση και η καταστροφή των πάντων αφορά καπνισμένους τοίχους μιας αίθουσας που οι γόπες, τα στρώματα, τα άδεια μπουκάλια αναψυκτικών και ποτών και τα σβησμένα κεριά είναι ο μεθυσμένος αγώνας, που κοιμάται τη νύχτα, για ν’ ανανεώσει τις δυνάμεις του κατά την απαίτηση της ικανοποίησης των αιτημάτων. Όσο διαρκεί η φιέστα, άλλο τόσο φιλιούνται τα ζευγαράκια κατά τη διαδήλωση στη λεωφόρο με τα πανό, καθώς η πορεία περνάει έξω από χαμόσπιτα, υπόγεια και αλάνες με πεταμένα λάστιχα αυτοκινήτων, μπάζα και κονσέρβες.

 

  1. Ναι εισέρχεστε σε σπίτια και σε κτήρια από την πίσω πόρτα. Στις περιφρονημένες θύρες και σε εξόδους διαφυγής, να σταματάτε για λίγο, μήπως κι αφουγκραστείτε τον πόνο των απελπισμένων. Στο κατώφλι αντηχούν καμιά φορά τα προδομένα συναισθήματα πριν σκορπιστούν στον δρόμο.

 

  1. Ο Ορθόδοξος ιερέας της αλλοδαπής τρέφεται με χαβιάρι, ενώ ο αντίστοιχος της ημεδαπής με θυμάρι. Ο πρώτος κάνει καριέρα για επίσκοπος, ο δεύτερος επιτελεί τον Λόγον του Θεού αφανής κι ευτυχισμένος για τη δωρεά που δέχτηκε, και, χωρίς να ελπίζει σε κανένα αξίωμα, ζει μονάχα για να σκορπίζει γύρω του απλόχερα την Αγάπη.

 

  1. Η επίκτητη γνώση είναι η πυώδης ακμή των εφήβων και το ξεφτισμένο τζιν των φοιτητών.

 

afo_3

 

  1. Η φιλοδοξία του για φήμη τού έλιωσε πολλές επιγονατίδες, λες και οι βιοτεχνίες της επαρχίας εργάζονταν για λογαριασμό του. Τελικά αποδείχθηκε ένας ανίδεος με τραχηλιά κι αιώνιο χαμόγελο κάτω από θαμπά κι απελπισμένα φώτα που ξόδευαν τσάμπα το φως τους. Επέμενε να τον χειροκροτούν όλοι οι ανώνυμοι κι οι επώνυμοι, που τους τηλεφωνούσε ή τους τραπέζωνε για να τους γνωρίσει. Η πόλη νόμιζε πως του ανήκε, μην γνωρίζοντας πως τα ρείθρα των πεζοδρομίων είχαν ακούσει μέσα στον ανασασμό του αέρα μόλις και μετά βίας το όνομά του.

 

  1. Μην εκτίθεσαι σε ανθρώπους φράχτες-ερείπια. Αν είναι να εκτεθείς, προτίμησε τα πλατάνια, τα έλατα και τις ελιές, ακόμα κι αν υπάρχει περίπτωση να πέσει πάνω σας κεραυνός και να σας κάψει.

 

  1. Όλοι σε προδίδουν, κι εσύ το ίδιο κάνεις χωρίς τελειωμό. Μην εμπιστεύεσαι τον εαυτό σου, αυτόν της σκιάς, μήτε την   τύχη. Τα λόγια που λες, τα παίρνει ο αέρας και τα μετατρέπει σε σφαίρες σε στόμα τρίτων. Και οι ομάδες παιδιών, στις οποίες άλλοτε ανήκες, τρέχουν να κρυφτούν στις καλαμιές με τους αχρηστεμένους όλμους και τα φλογοβόλα.

 

afo_4

 

  1.  Όσοι δεν εργάστηκαν ποτέ στη ζωή τους, ακολουθούν μάλιστα σωστή διατροφή, ανεβαίνουν εσπευσμένα τις κυλιόμενες κλίμακες γυμναστηρίου, το πρόσωπό τους το σφραγίζει αδυσώπητα ο χρόνος.

 

  1.  Εκπέμπουμε πρωτοφανή κακομοιριά σε όλους τους τομείς. Ζούμε εν συγχύσει και παρά φύση. Και οι βουλευτές που επιλέγουμε, ενώ καίνε την πραγματική μας ζωή, οι στάχτες της, είναι μοιρασμένο αντίδωρο στο τέλος Θείας Λειτουργίας σε κατακόμβες υπέρ των πεσόντων μαρτύρων αυτού του τόπου.

 

  1. Τα Σάββατα και οι Κυριακές ανήκουν στους αλλοδαπούς, στους ασθενείς και στους ανήμπορους αυτού του κόσμου. Τότε ανοίγουν οι ουρανοί και πέφτει λυτρωτικό φως πάνω στα πρόσωπα που λαξεύει μέρα τη μέρα ο πόνος.

 

  1. Δεν πειράζει που ζεις τόσα χρόνια ανυποψίαστος, κι αφελής. Έχεις πολλούς οπαδούς εδώ κάτω. Σε καλούν σε γλέντια και χορούς, να χαρείς και να καταναλώσεις ώρες και ανία. Κι όταν αποσύρεσαι μονάχος στο δωμάτιό σου και βλέπεις κάνα σίριαλ και δεν απολογείσαι, μήτε συλλογίζεσαι στη ίδια σου τη ζωή, τότε ευθύνεσαι για τις χιλιάδες τραγωδίες, αυτές επί της Γης, που προκαλούνται από κάποιους σαν εσένα.

 

  1.  Η Εκπαίδευση χρειάζεται Φαντασία και όχι Όραμα. Ακόμα κι αν ένα χρυσό χέρι την μετατρέψει σε τόπο ιδανικό, γνώσης και κριτικής, πάντα θα υπάρχει μια ομάδα, που έχει πάντα υψωμένη τη φωνή ενάντια στο φως που τη θαμπώνει.

 

  1.  Η πιο καλή συνάντηση είναι η τυχαία. Ξεσκεπάζει τα πρόσωπα εντελώς γιατί είναι απροετοίμαστη. Καθώς βαδίζεις στα πεζοδρόμια της πόλης, αγναντεύεις από μακριά όλους τους προδομένους που στέκονται μπροστά σε βιτρίνες και περίπτερα.

 

  1. Αν υπάρχει κάτι που κυλάει στου ποταμού το ρείθρο είναι ένα σώμα που μικραίνει ολοένα στη μνήμη ίσαμε να γίνει στάχτη στις εκβολές.

 

afo_5

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top