Fractal

Γεράσιμος Δενδρινός: Αφορισμοί – Μέρος Γ΄ [ Από αδημοσίευτη συλλογή ]

 

af_1

 

1. Μιλώντας με αγνώστους στο ποτάμι του διαδικτύου, είναι σαν να σταματάς σε μια έρημη πλατεία για καφέ, που ποτέ δεν σερβίρεται γιατί δεν υπάρχει μαγαζί, μήτε γκαρσόνι για να σου διηγηθεί τη ιστορία του χωριού του που χάθηκε μια για πάντα μες στην κατολίσθηση.

2. Να πεις στον εξομολόγο σου να σου εκμυστηρευτεί, έστω και μια φορά, τις δικές του αμαρτίες.

3. Μην γράφετε τίποτε. Τα πάντα έχουν ειπωθεί και μάλιστα καλύτερα. Ακόμα και οι κάλτσες που φοράτε, τις πρόβαρε μια μέρα ο Τσέχωφ και τις πέταξε.

4. Φίλοι και Τέχνη δεν συμπίπτουν μήτε παραπλέουν. Απλώς διαλύονται και παραπαίουν.

5. Οι ποιητές είναι τα πιο εγωιστικά πλάσματα επειδή τα διαπερνά το ρεύμα του ρυθμού. Είναι και τα μόνα που τους περισσεύει η αιχμή και η δυστοκία παραδοχής για τους άλλους. Στη μεγάλη τέντα του ήλιου που καλύπτει τη μισή γη, ένα χέρι προβάλλει από κάπου, για να στείλει χαιρετισμό στην επερχόμενη νύχτα.

6. Μην πιστεύετε κανένα. Όποιος υπόσχεται πράγματα, ο ίδιος θα τα υπονομεύσει.

7. Πάντα λατρεύουμε τα ωραία πρόσωπα, αλλά δεν ξέρουμε πως ο πρωτογονισμός τους, η συνηθισμένη τους ζωή, η οικογενειακή τους μοίρα και η αρμύρα του τόπου τους, η ρουτίνα του βίου με την πυκνή σκόνη που πνέει στις γειτονιές τους, μας αναγκάζουν να πάρουμε ξανά τον δρόμο της επιστροφής και της απομόνωσης, αφήνοντας τη μνήμη να λαξεύει εντυπώσεις σκοταδιού κι μάταιες ερωτικές συνευρέσεις. Είναι σαν τιμωρία, επειδή παράτησες και πάλι αναίτια τον κόσμο σου, για να πιεις ένα καφέ παρέα μ’ ένα σώμα χωρίς φωνή και συναίσθηση, με κοινό βίο, που χαμογελάει από άγνοια και ανία στην απελπισία.

 

af_2

 

8. Αυτός που φανερά σε θαυμάζει, αυτός δυσπιστεί σε σένα και ίσως να σε διαπομπεύει στους δαίμονές του τις νύχτες του Σαββάτου, καθισμένος επί ώρες στο μπαλκόνι του κάτω από σκοτεινό ουρανό.

9. Η μανία σου να ενταχθείς σε μια ομάδα αποδεικνύει πως ποτέ δεν ξεπέρασες τον σεισμό της παιδικής σου ηλικίας, όταν το σπίτι σου έπεσε και καταπλάκωσε τους προγόνους και τους επιγόνους σου μαζί.

10. Αύριο ανάβουμε τα φώτα σε όλον τον συσκοτισμένο κόσμο.

 

af_3

 

11. Στα νεκροταφεία κατασταλάζει η θλίψη. Είναι σαν μεγάλες κι απέραντες εκκλησίες, άγραφα Ευαγγέλια, όπου η ησυχία διακόπτεται από το κλάμα. Οι σκηνοθέτες Φρανσουά Τρυφώ και ο Αντρέι Ταρκόφσκι επινοούσαν τις ταινίες τους σ’ αυτούς τους χώρους. Κι αν πέρασε μπροστά από τα μάτια σου όλη σου η ζωή, στα νεκροταφεία στέκεται απέναντί σου και σε περιμένει.

12. Τους άνθρωποι της καριέρας, όπου και να τους καλέσουν, παίρνουν μαζί και τον παλιό καθρέφτη του σπιτιού τους.

13. Όλο τον εαυτό σας σκέπτεστε. Γι’ αυτό, όταν πέφτετε να κοιμηθείτε, τρίζουν τα έπιπλα του σαλονιού απ’ το σαράκι. Η φιγούρα σας στα καφενεία του κόσμου είναι μια λερωμένη πετσέτα, που άφησαν οι πρόσφυγες πάνω στο χαλικόστρωμα, ανάμεσα στις ράγες του τρένου. Το όνομά σας, γραμμένο στη μαρκίζα του χρόνου, ξεφτίζει από τη δυστυχία που πρόσφεραν όλοι οι επιτυχημένοι της γης. Με σοκάρει η πεποίθηση πως αξίζετε τόσο λίγο, χωρίς να προβάλλετε καμία αντίσταση υπέρ της σωτηρίας της ζωής, εσείς, οι τουρίστες και της αφρικανικής σαβάνας, που αψηφούν ακόμη και τον γατόπαρδο που τρέχει αφηνιασμένος κατά πάνω σας, για να σας μετατρέψει σε τροφή των παιδιών του.

 

af_4

 

14. ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ ΤΟΠΙΟ, ΑΛΛΑ ΤΟΣΟ ΣΥΝΗΘΕΣ: Ο νεαρός έτυχε να ζήσει σε επαρχιακό, αλλά ιδιαίτερα καλλιεργημένο περιβάλλον λόγω γονέων: Ο πατήρ βρίζει τους πάντες ως ιδιοκτήτης ντόπιας εφημερίδας επειδή θεωρεί εαυτόν παραγνωρισμένο συγγραφέα και ποιητή ρίμας, ενώ η μητέρα, καθηγήτρια σε πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης υποτιμά τη χώρα της, αλλά υπερτιμά κάθε τόσο τους ενδόξους προγόνους της, που έπεσαν πολεμώντας κατά την κατάληψη της γενέθλιας πόλης της από τους Οθωμανούς. Ο γιος τους έκανε λαμπρές σπουδές στην Εσπερία, κι αυτό του χάρισε το κλειδί πασπαρτού για να παραβιάσει άνετα τις ερμητικά κλειστές πόρτες της πατρίδας. Έκτοτε, με τον αέρα του χαλιού που απλώθηκε σε μαρμάρινη σκάλα, και καλοπαντρεμένος με εύπορη νέα που του επιτρέπει να μην εργάζεται, επιτελεί ποικίλη σταδιοδρομία, όπως του λογοτέχνη, κριτικού, δημοσιογράφου, ιστορικού και ζωγράφου με εκθέσεις και παρουσιάσεις ανά την Ελλάδα, μέχρι και στα Πομακοχώρια Ξάνθης. Ωστόσο, στις εγχώριες, ευκαιριακές φιλίες του, κάνει τα πάντα για ν’ αποδειχθεί αγενής κι αποτρόπαιος.

 

af_5

 

* Ο συγγραφέας-φιλόλογος Γεράσιμος Δενδρινός γεννήθηκε το 1955. Έργα του: 1]. Ένα πακέτο Άρωμα, διηγήματα, Κέδρος 1995³2]. Απέραντες συνοικίες, μυθιστόρημα, Κέδρος 20012 ]. Χαιρετίσματα από το νότο, μυθιστόρημα, Κέδρος 20035]. Άλκης, νουβέλα, Μεταίχμιο 20032]Ματίας ντελ Ρίος  Ημερολόγια, ταξιδιωτικό κείμενο, Κέδρος 20066]. Φραγή εισερχομένων κλήσεων, μυθιστόρημα, Μεταίχμιο 2006, και 7].Άβατοι Τόποι, ποιήματα, (.poema..), 2015. Από το 2004 είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Συγγραφέων.

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top