Fractal
Home / ΒΙΒΛΙΟ / Γεράσιμος Δενδρινός: Αφορισμοί ΙΔ΄ [ Ιούνιος 2017 ]
14/06/2017, 12:57 μμ

Γεράσιμος Δενδρινός: Αφορισμοί ΙΔ΄ [ Ιούνιος 2017 ]

 

 

 

  1. Πάντα ξεκινάμε από την εξωτερική εμφάνιση του άλλου. Αν το ρεύμα που λαβαίνουμε δεν είναι συνεχές, τότε δεν μας εμπνέει. Αλλά να ξέρεις πως άμα σε εμπνέει, τότε είσαι έκθετος στην άρνηση και στην κατάρρευση. Όποτε επιλέγεις πρόσωπα, αυτά δεν σε επιλέγουνε ποτέ.

 

  1. Έβαζε πάντα στις γωνιές των δρόμων φαγητό για τ’ αδέσποτα, αλλά όταν διαπίστωσε πως αυτά τ’ άφηναν για να τα φάνε οι πρόσφυγες, κατέρρευσε μέσα στη μεγάλη αγκαλιά του Θεού.

 

 

  1. Λογοτεχνική Αλάνα 2010-2017. Σχόλια κι Ανταποκρίσεις: Έπρεπε να δεις πρώτα καλά τις συσπάσεις του πρόσωπου του κάτω από το αδύνατο φως, τον τρόπο ομιλίας του, το ύφος, το τι έλεγε για τους άλλους λογοτέχνες (τα χείριστα, όπως έκπληκτος διαπίστωσες), πριν αποφασίσεις να δώσεις (να χαρίσεις μάλλον, λαβαίνοντας πίκρα ως ανταμοιβή) τα 1000 ευρώ, για να εκδώσεις τη συλλογή με τα πεζά κείμενά σου που στοίχιζαν το πολύ 200. Δεν υπάρχει πιο ποταπό είδος από λογοτέχνη (πρώην ιδιοκτήτη επαρχιακής εφημερίδας πρωτεύουσας νομού), που παριστάνει σήμερα τον εκδότη σε τόπο, όπου άλλοτε κατέλυσαν βαρβαρικά, αιμοδιψή στίφη, κι έκτοτε καίνε λόγω της αδιαφορίας και της απάθειας των Μακεδόνων κατοίκων του τα πάντα. Περίμενες βοήθεια και συμπαράσταση; Τον εαυτό του θέλει να προβάλει με υπερρεαλιστικές προχειρότητες που συνθέτει όταν μεθά, και που εμείς, της συμπρωτεύουσας, ανέκαθεν διαγράφαμε ως ανοησίες. Ξεπέρασε λοιπόν τις χυδαιότητες που διαδίδει για σένα και για τους άλλους, ακόμη και για τους περισσότερους που έχει εκδώσει. Το πρόβλημά του είναι αιώνιο και πολύ συνηθισμένο: επαρχιακό πατρονάρισμα αδαούς κι ασύλληπτη αηδία για όσους τον ξεπερνούν. Αυτό εκπέμπει και στις ερωτικές του σχέσεις-συναστρίες, γι’ αυτό και πλάι του ποτέ δεν στέκει γυναικεία παρουσία. Θα θυμάσαι πόσο αριστοτεχνικά δρομολόγησαν τη φυγή τους στις πατρίδες τους οι δυο σύζυγοι που είχε πριν μερικά χρόνια. Έκτοτε, η εμμονή του για τις γυναίκες ισοδυναμεί με παρεξηγημένο ανδρισμό, που ζητεί εναγωνίως επιβεβαίωση… Από τη μια παριστάνει τον ειδικό της τέχνης, ενώ από την άλλη συμπεριφέρεται ερωτικά ως σεισμόπληκτος χωριάτης, που δεν κοιτάει την ερειπωμένη του ζωή, στην οποία κυριαρχεί πάντα η παρακάτω εικόνα: από το ένα τσιγάρο στο άλλο μεσολαβεί πάντα μια αναμασημένη τσίχλα. (Ξέρω πόσο ακατόρθωτο είναι να ξεφύγει κανείς από τον μαντρότοιχο του πατρικού του σπιτιού, όπου έζησε με σφαλιάρες και κλοτσιές ως παιδί και ως έφηβος).  Έχοντας πάντα το πονηρό πρόσωπο του μουεζίνη, που, για να μην ξεχωρίζει μέσα στο αδιάφορο πλήθος αφήνει ο ίδιος πάντα μακριά μαλλιά που δένει πίσω σε κοτσίδα, ανεβαίνει τις νύχτες στην ταράτσα με τις πιτζάμες, όχι για να καλέσει τους πιστούς για προσευχή, αλλά για ν’ αναπνεύσει τον ξεθυμασμένο καπνό απ’ τ’ αποκαΐδια των χυδαίων επικρίσεων του για τους άλλους, που πυρπόλησαν κι αυτή τη μέρα το καπνισμένο στόμα του. Προσπέρασέ τον. Έτσι κι αλλιώς, η σκιά του δεν μπορεί να θαμπώσει το φως των όσων επιπλήττει. Να είσαι όμως σίγουρος πως δεν θα αργήσει η μέρα που θα βρεθεί να ζει εγκαταλειμμένος κι ολομόναχος σε σακατεμένο από τους κεραυνούς σπίτι από ανίδεους οπαδούς και υπάκουα στρατιωτάκια, που ήλπιζαν μάταια πως κάποιος από αυτούς θα λάβαινε απ’ αυτόν, τον χασομέρη και φιλοχρήματο της παρατρεχάμενης τέχνης των απανταχού θυμάτων, το αξίωμα του χατίπη, δηλ. του αναγνώστη και του ιεροκήρυκα του Κορανίου.

 

 

  1. Γεμίσαμε παντού ποιητές, αλλά ελάχιστοι από αυτούς είναι άξιοι να πατήσουν το κουδούνι του ασανσέρ, να ανέβουν και να πετάξουν με τα μεγάλα τους φτερά, σχίζοντας τον αέρα με άπειρους σχηματισμούς, πάνω απ’ τη γυμνή ταράτσα.

 

  1. Χώρισαν γιατί δεν τα βρήκαν στη μοιρασιά των κλεμμένων. Κι όταν ξανασυναντήθηκαν, ήταν στην ίδια αυλή της φυλακής, κάνοντας τον 35ο γύρο μαζί με άλλους κατάδικους που είχαν ρημάξει την υφήλιο.

 

  1. Διέκοψα τη φιλία μας γιατί δεν είχες ταλέντο στο να με βρίζεις. Μόνο όταν οι προπηλακισμοί κάποιου εναντίον μου είναι πρωτότυποι και άκρως εύστοχοι, τότε παραμερίζω για να περάσει.

 

 

  1. Όταν σε τρέφει η μοναξιά, σου δημιουργεί μια εκλεκτική ελευθερία που είναι μοιραία, αλλά όχι ασφαλής. Η συντροφικότητα είναι ρίσκο και υποταγή για πράγματα τετριμμένα. Πολλές φορές, ζώντας μέσα στην δια βίου ανταλλαγή σωμάτων και πραγμάτων, δεν μπορείς να δεις μήτε να κρίνεις. Έτσι κι αλλιώς, ο καθένας επιλέγει στο τέλος τη λαιμητόμο που του επιβάλλει ο τρόπος ζωής και η ίδια η σκέψη του.

 

  1. Συνήθως καμαρώνουμε για πράγματα φτηνά και ξεπερασμένα. Ως άνθρωποι δεν μπορούμε να πετάξουμε πιο ψηλά. Μόνο το βλέμμα ενός εργάτη που μεταφέρει εμπορεύματα με τα χέρια για οκτώ ώρες, αυτός που στέκεται στην άκρη μιας ταράτσας πριν πηδήξει στο κενό, αυτός που πνίγεται πριν φτάσει σε μια πατρίδα που τον αποδιώχνει, αυτός που λόγω χρεών δεν έχει πια σπίτι, το παιδί που απέμεινε μόνο του στη ζωή και ακολουθεί τους γείτονές τους μετανάστες στη νέα του γη, δεν μπορούν να συγκριθούν με τους στίχους και τις παρουσιάσεις στις οποίες εκτίθεσαι, για να επιβάλλεις την ποιότητα και να καμαρώνεις γι’ αυτό, ποζάροντας κάτω από φώτα που θα σβήσουν όταν αδειάσει η αίθουσα. Στη μνήμη όλων αυτών, των αποδιωγμένων, συγκρούεσαι, μαζεύεσαι και περιμένεις. Δεν λέω να μη γράφεις, εξασκώντας ταλέντο και υπομονή. Η μανία για προβολή είναι που παραξενεύει. Ο πολιτισμός είναι δύσκολη κόγχη και δεν ταιριάζει με την επαρχιώτικη κι επίκτητη δόξα. Κι αν το σπουδαίο έργο λογοτεχνίας πρέπει να γίνει γνωστό, αυτό δεν μας αλλάζει τη ζωή, αλλ’ αυτό που απομένει ίσως είναι ένα ακόμη βιβλίο προστιθέμενο μαζί με τα υπόλοιπα (ανέγγιχτα τις περισσότερες φορές), στο γραφείο ή στη βιβλιοθήκη σου. Το όνομα του τεχνίτη που γλιστράει από το σκοτάδι στο φως είναι αυτό που δικαίως αξίζει τη φήμη και την προσοχή.

 

  1. Το Facebook είναι μια απέραντη αυλή με μεγαλοπρεπή μαυσωλεία. Συνεργεία κάνουν κάθε τόσο εκταφές, ενώ δύσοσμα υγρά νοτίζουν τα στρώματα της γης, ίσαμε να βρουν τα καθαρά, εσωτερικά ρυάκια της και να τα μολύνουν. Πίνουμε καθημερινά μαύρο, ρυπαρό νερό και με αυτό τονίζουμε τον ναρκισσισμό μας εδώ και παραπέρα. Οι πάντες θεωρούν τον εαυτό τους σημαντικότερο από τους άλλους, ενώ αρκετοί μηρυκάζουν τρόπους και συμπεριφορές ενός κόσμου πρωτόγονου κι απελπιστικά μόνου.

 

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top