Fractal
Home / ΒΙΒΛΙΟ / Γεράσιμος Δενδρινός: Τέσσερα ποιήματα [ από αδημοσίευτη συλλογή ]
16/11/2016, 12:55 μμ

Γεράσιμος Δενδρινός: Τέσσερα ποιήματα [ από αδημοσίευτη συλλογή ]

 

po_1

ΘΝΗΣΙΜΑΙΑ

Πάνω στους αιχμηρούς μιναρέδες του Γενί Τζαμί,

στις καπνοδόχες του μεγαλοπρεπούς Σουλεμάνιγιε,

συντρίβεται η ψυχή.

 Τα λαμπυρίζοντα φώτα του Ούσκουνταρ και του Καντίκιοϊ

 αποκαλύπτουν όλα τα δράματα

 κι  τον τελευταίο  εγκλεισμό.

Μητέρα πόλη,

ζόφος και κύμα της λύτρωσης,

στις μεγάλες λεωφόρους σου παραδέρνω,

 έτη πολλά, ανηφορίζοντας με τριμμένα ρούχα,

τα ρυπαρά σου σοκάκια

 και μέσα στη σκόνη του Ταρλάμπασι ζω.

Για σένα θα υπάρχει πάντα ένα παράθυρο,

για μένα μια σχισμή αρμυρή ενός βράχου.

Ξέρω σε ποιο μέρος πραγματοποιούνται

όλες οι επιθυμίες – το αθώο σου βλέμμα

αλάνθαστος κριτής.

Τα κοράκια πάνω απ’ την πόλη

 όπου μυριάδες ψυχές δέονται κι απόψε,

ψάχνουν για θνησιμαία προς τα βυζαντινά τείχη

 του Γεντί Κουλέ, όπου άλλοτε ασπαζόσουν

 μέσα στη σκιά την ίδια την άρνηση,

αυτή που στα μάτια σου

 φάνταζε φως εξ ουρανού.

Η παλιά σου αγάπη,

που δεν σου δόθηκε ούτε μια φορά,

φευγαλέα χειρονομία υπήρξε,

πριν καταφύγει μέσα στου σκοταδιού την ασφάλεια,

 γι’ αυτό και μένει έκτοτε εκείνο το όραμα στα μάτια,

να σφραγίζει τα πιο τερπνά σου όνειρα,

σε μια κλίνη νοτισμένη και σαθρή.

 

po_2

 

 ΕΡΕΙΠΙΑ

 Να ευλογείς τον Θεό

 που σου χάρισε αυτά τα ερείπια

 για να κρύψεις τις αγωνίες σου,

και που με το θέλημά Του έπεσαν

 ένα βράδυ και σε σκέπασαν.

 

po_3

 

ΕΞΕΔΡΑ

Η ζωή σου είναι μία αιώνια κίνηση

 από σένα προς τον άλλον.

 Ως θαμώνας του ίδιου καφενείου,

 το φιλοδώρημα που αφήνεις,

 το καρπώνεται τελικά ο ιδιοκτήτης

ως κέρμα ασήμαντης αξίας που αντιστοιχεί

 σε φτηνά τσιγάρα.

Φέτος, η μεγάλη παρέλαση της πόλης

 είναι αφιερωμένη στα παιδιά που έχασαν

 στον πόλεμο τους δικούς τους.

Να θυμάσαι πως για σένα κάποιος έφηβος

 παρασύρθηκε απ’ την ορμή του ποταμού,

πασχίζοντας να σε σώσει.

Μια γκρίζα παρουσία απόμεινες

απ’ τις αναθυμιάσεις των τροχοφόρων.

Έχοντας τα χέρια υψωμένα στη μέση της λεωφόρου,

ικετεύεις ξανά ν’ αλλάξει αυτό το μαρασμένο παρόν

 που θα είναι ίδιο με του επομένου χρόνου.

Ο καιρός όμως ολοένα στενεύει,

ήδη περπατάς σε μια σκοτεινή στοά με νερά,

που λάμπουν από ένα απόμακρο φως,

 χωρίς να δίνεις σημασία σ’ αυτούς που σε φωνάζουν,

μέχρι να έρθει η ανύποπτη στιγμή

να λάβεις κι εσύ, όπως τόσοι άλλοι,

από τον ουρανό την ιερή κλήση

κάποιο ξημέρωμα.

 

po_4

 

ΣΧΕΔΙΑ ΑΠΟ ΚΑΡΒΟΥΝΟ

Τα δάχτυλά μου έγιναν μολύβια,

που χαράσσουν σε άσπρο χαρτί

τους άπειρους σχηματισμούς της φυγής σου

και το τελευταίο αφηνιασμένο τρέξιμο απαλλαγής

 από το βλέμμα εκείνο, που σε παγίδευε

 και σε άγχωνε συγχρόνως,

μέσα στον ίδιο περιφραγμένο χώρο

που κύκλωνα επί τόσα χρόνια

με ηλεκτροφόρα καλώδια και ψηλά τείχη

για να μην χαθείς.

 

Ο συγγραφέας-φιλόλογος Γεράσιμος Δενδρινός γεννήθηκε το 1955. Έργα του: 1]. Ένα πακέτο Άρωμα, διηγήματα, Κέδρος 1995³, 2]. Απέραντες συνοικίες, μυθιστόρημα, Κέδρος 2001, 2 ]. Χαιρετίσματα από το νότο, μυθιστόρημα, Κέδρος 2003, 5]. Άλκης, νουβέλα, Μεταίχμιο 2003, 2]. Ματίας ντελ Ρίος – Ημερολόγια, ταξιδιωτικό κείμενο, Κέδρος 2006, 6]. Φραγή εισερχομένων κλήσεων, μυθιστόρημα, Μεταίχμιο 2006, και 7]. Άβατοι Τόποι, ποιήματα, (.poema..), 2015. Από το 2004 είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Συγγραφέων.

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: , ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top