Η Φραντζέσκα Αλεξοπούλου – Πετράκη στο Εργαστήρι του συγγραφέα
Ο Μάκης είναι ένας ζημιάρικος γατούλης. Ο Δημήτρης ένα σύγχρονο παιδί που ψάχνει την ζεστασιά και την αυθεντικότητα στο χάος της καθημερινότητάς του. Ο Δημήτρης αναρωτιέται, προβληματίζεται, ψάχνει τα όριά του. Καλείται από την οικογένειά του να πάρει «θέση», να έχει άποψη και όχι να σηκώσει αδιάφορα τους ώμους , να σχηματίσει αυτό το σχήμα με τα χείλη του που μοιάζει με ανάποδο χαμόγελο που τόσο μισώ : «δεν βαριέσαι.! Και τι έγινε!» Όχι, όχι, δεν είναι απ’ αυτούς ο Δημήτρης…
Και ρίχνει βουτιά στα άπατα νερά της αμφιβολίας και προσπαθεί. Είναι τόσο συγκινητική αυτή η προσπάθειά του να στήσει μια σκάρα υποθέσεων και πάνω της να αρχίσει να πλέκει τον κισσό του εφησυχασμού του. Και προσπαθεί με επιχειρήματα και λογικούς συνειρμούς.
Είναι όμως η λογική αυτή που θα του δώσει την απάντηση;
Είναι η λογική αυτή που απαντά στα μικρά ερωτηματικά – των παιδιών τα μυστικά;
Είναι η λογική αυτή που γεννά τα μικρά αυτά ερωτηματικά; Που πολλές φορές μένουν ανείπωτα, γιγαντώνονται και βασανίζουν τα παιδιά; Προσωπικά θεωρώ αυτές τις πρώτες απορίες, αυτά τα μικρά ερωτηματικά σαν το πρώτο ξύπνημα της ενσυναίσθησης που παίρνει σχήμα, λόγια και μορφή. Και έχει μέσα της όλη την καθαρότητα του αδούλευτου χαρακτήρα του παιδιού, την λαμπρή διαύγεια της αντικειμενικότητας και της αθώας αμερόληπτης αλήθειας του.
Και το μόνο «φίλτρο» που μπορεί να επιδράσει και να επηρεάσει την κρίση του μικρού παιδιού, είναι το συναίσθημα, είναι η αγάπη. Γιατί η αγάπη είναι ο αιώνιος καταλύτης που όλα τα αλλάζει, όλα τα ομορφαίνει, όλα τα κάνει πιο απλά.
Θα σκεφτεί, θα «ψαχτεί», θα αναζητήσει άλλους τρόπους επίλυσης του προβλήματος ο μικρός Δημήτρης, θα λυπηθεί, θα πονέσει, θα χαρεί… Θα ζήσει το ερώτημά του πραγματικά και βαθιά. Και θα βάλει τις προτεραιότητές του, τις αξιολογήσεις του. Τι βαραίνει και τι όχι, για αυτόν και μόνο γι αυτόν.
Ο Μάκης είναι μια πραγματικότητα που πρέπει να αντιμετωπίσει. Δεν μπορεί απλά να γυρίσει την πλάτη του και να αδιαφορήσει. Και η πραγματικότητα αυτή, δείχνει τόσο γλυκά την αφοσίωσή της και την αγάπη της – την παντοτινή…
«Δεν πειράζει, παιδί είναι – θα το ξεχάσει….» συνήθιζαν να λένε παλαιότερα και είναι και αυτή μια φράση που μισώ. Ναι, θα μπορούσε να το ξεχάσει ο Δημήτρης και σίγουρα θα περάσουν και άλλοι Μάκηδες από τη ζωή του. Όμως αυτό θέλουμε για τα παιδιά μας; Να προχωρούν προσπαθώντας να ξεχάσουν – ξεπεράσουν – ξεφύγουν – ξε – ξε – ξε…. Αυτά τα θλιβερά ξε… Φτου ξε-λεφτερία!!!!
Μια προσπάθεια είναι λοιπόν αυτή η νέα σειρά Μικρά ερωτηματικά, των παιδιών τα μυστικά. (Και πρώτο στη σειρά το ΜΠΕΛΑΔΕΣ ΜΕ ΜΟΥΣΤΑΚΙΑ).
Μια προσπάθεια να αφουγκραστώ τις μικρές σκέψεις που βασανίζουν τα μυαλουδάκια τους και να τους δώσω, όχι απάντηση, αλλά μια διέξοδο.
Να ακουμπήσω ανάλαφρα τα μικρά τους μυστικά και να προσπαθήσω να τα αντιμετωπίσω μαζί τους. Ευτυχώς δεν είμαι σοφή και μπορώ και γω άνετα να κάνω τα λάθη μου και από αυτά να μαθαίνω. Αλλά θα έχω πάντα μια δυνατή πυξίδα που θα με οδηγεί αλάνθαστα: την απέραντη αγάπη μου και πίστη στην αρτιότητα της παιδικής ψυχής που απλά πρέπει να την βοηθήσουμε να εκδηλωθεί και να ανθίσει.
Φραντζέσκα Αλεξοπούλου Πετράκη «Μπελάδες με μουστάκια», εκδ. Mamaya
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
O Μανώλης Σημαντήρας στο εργαστήρι του συγγραφέα
26/03/2024, 10:19 μμ -
Ο Δημήτρης Πέττας στο εργαστήρι του συγγραφέα
19/03/2024, 10:16 μμ -
H Αντωνία Βελισσαράτου στο εργαστήρι του συγγραφέα
13/02/2024, 9:57 μμ -
Ο Βαγγέλης Γεωργάκης στο εργαστήρι του συγγραφέα
06/02/2024, 9:40 μμ -
O Παναγιώτης Ι. Ηλιόπουλος στο εργαστήρι του συγγραφέα
06/02/2024, 9:39 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
✔ Bασίλειος Χριστόπουλος: «Για μένα η εμμονή μου είναι μία: η ίδια η γραφή»
Συνέντευξη στην Ελένη Γκίκα // «Το “Ρομανό Τσορουπέ” (Τσιγγάνικη φτώχεια) κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ΕΝΕΚΕΝ του Γιώργου Γιαννόπουλου με έδρα τη Θεσσαλονίκη. Το εξώφυλλο επιμελήθηκε ο Γιώργος και η εικόνα του εξωφύλλου είναι της ζωγράφου Κατερίνας Χριστοπούλου. Περιέχει εννιά
Περισσότερα -
Ποίηση: “Amantes sunt amentes”
Γράφει ο Απολύτως Διαλλακτικός // * Άναψε φωτιά στο φάρο Και μαζί σου θα σαλπάρω Μην ετοιμάσεις τη βαλίτσα Φτάνει μια άσπρη φανελίτσα Η συμβουλή του κανονιέρη Πάντα υπάρχει κάπου καλοκαίρι Μας έκλεισε λίγο το μάτι
Περισσότερα -
Ποίηση: “Άτιτλο”
Της Αρετής Μαυροπούλου // Αγαπώ’ ρήμα μεταβατικό όλη η ενέργεια στο αντικείμενο του έρωτα. Η ψυχή άγει στο ενδότερο κάλλος ω της ποίησης ανθοφορία! Πληγώνω ρήμα μεταβατικό και αμετάβατο σταυρός και συντριβή συνάμα. Γέμισαν χαρακιές τα χέρια έτρεξε
Περισσότερα -
Διήγημα Fractal: “To άυλο σώμα της μουσικής”
Του Νίκου Τακόλα // * ΤΟ ΑΥΛΟ ΣΩΜΑ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ Βρέθηκα τυχαία στο κονσέρτο του. Το κοινό τον περίμενε καλοντυμένο, με ακριβή αλλά σοφιστικέ ένδυση. Έλεγαν πως είναι πολύ μεγάλος μουσικός, γνωστός παντού στο εξωτερικό, σε κοινό
Περισσότερα -
Ο χορός του θανάτου
Γράφει η Ελένη Γκίκα // B.A. Paris «Πίσω από κλειστές πόρτες», Μετάφραση: Βεατρίκη Κάντζολα- Σαμπατάκου, εκδ. Bell/ Χάρλενικ Ελλάς, σελ. 327 Δεν ξέρω γιατί αλλά σε κάθε καταστροφικό ή μοιραίο ζευγάρι θυμάμαι τον Στρίμπεργκ και εκείνον τον υπέροχο
Περισσότερα -
Η μαύρη ήπειρος της γυναικείας ψυχής
Γράφει η Χρύσα Νικολάκη // * Στρατής Πανούριος, «Γιατί σε χώρισε», εκδόσεις Διάνοια Ο Στρατής Πανούριος στο νέο του βιβλίο με τίτλο «Γιατί σε χώρισε» (εκδόσεις Διάνοια), προσπαθεί σε αυτή την έξυπνη, πρωτότυπη, δοκιμιακή επιστολογραφία του να απαντήσει
Περισσότερα -
✔ Ιωάννα Μπουραζοπούλου: «Το κυνηγάω από τόμο σε τόμο, υπενθυμίζοντας ότι είμαι η δημιουργός του»
Συνέντευξη στην Ελένη Γκίκα // «Κοντεύω να κλείσω μια δεκαετία συντροφιά με αυτό το ανεκδιήγητο τέρας, που με έχει απασχολήσει όσο κανένα άλλο και με γοητεύει όπως την πεταλούδα το φως. Η συμπεριφορά του παραμένει ανεξήγητη, οι προθέσεις
Περισσότερα
