Fractal

Echoes from Modern Lovers _6 / Το σουρεάλ γκαράζ των Frantic V

Επιμέλεια: Βαλάντης Τερζόπουλος (a.k.a. Electric Looser) //

 

photo 1

 

Το 2000 για πρώτη φορά συναντήθηκα με τον Αλέξανδρο a.k.a Νofunkydrummer,στον «Rock Fm» Βόλου. Κάναμε εκπομπές σε διαφορετικές ώρες. Μέσα από το ραδιόφωνο προκύπτουν καλές φιλίες. Ο Αλέξανδρος και ο τραγουδιστής των Frantic V, Χρήστος Κυριαζής a.k.a CKSoulBro ήταν δύο από αυτές. Την ίδια χρόνια είδα το συγκρότημά τους για πρώτη φορά live στον Βόλο. Έπαθα πλάκα! Η μπάντα έβγαζε τρομερό groove και το κοινό που την άκουγε γούσταρε και χόρευε. Θυμάμαι κάποια στιγμή ο Χρήστος πάνω απ το stage να πέταγε στον κόσμο γλειφιτζούρια!

 

Γνωρίζοντας και τους υπόλοιπους Frantic V κατάλαβα πως αυτή η «τρέλα» που βγάζουν στο stage δεν είναι προσποιητή. Η καθημερινότητα τους εντός ή εκτός σκηνής δεν διαφέρει σε τίποτα. O.K…. μπορεί πλέον να μην πηγαίνω συχνά σε live τους, αλλά όποτε θα ανέβω στο πατρικό μου στον Βόλο, σίγουρα θα κάνω δυο dj set με τον CKSoulBro, θα πιούμε μπύρες με τον Νofunkydrummer (αν και τώρα τελευταία την βγάζει με λευκό κρασί μιξαρισμένο με λεμόνι!!) και αν στην παρέα είναι και ο Mao Trevor Frantic… θα παίξει και κάνα “βρώμικο” στο τέλος της βραδιάς.

Οι Frantic V ξεκίνησαν το 1994 στην Θεσσαλονίκη (φοιτητές τότε) και μέχρι σήμερα έχουν κάνει πολλά live σε Ελλάδα και εξωτερικό. Έχουν μεγάλη δισκογραφία σε εταιρείες (On Stage, Action, Corduroy, Mistylane, Loser, Swamp Room, Acid Jazz), παίζουν κατά καιρούς και σε άλλες μπάντες αλλά έχουν και ένα band-site project τουςThe Overtones. Τι άλλο; Θέλω να πv κάτι ακόμα. Πως ό,τι έγραψα και ό,τι γράφω τώρα, είναι φανερό, δεν είναι αμερόληπτο.

Το σίγουρο είναι ότι 21 χρόνια τώρα αυτή η μπάντα επιμένει να παίζει μόνο Garage, τελεία και παύλα.

Πρόσφατα κάναμε μια σπιντάτη κουβέντα με τον Αλέξανδρο Κλημεντόπουλο Aka Nofunkydrummer (ντραμς φωνή). Το αποτέλεσμ;a της υπάρχει παρακάτω…..

 

-Τι θυμάσαι από τη στιγμή που είπατε: «Θα φτιάξουμε μπάντα»;

Τίποτα ιδιαίτερο, μάλλον φταίει το αλκοόλ! Μετά από ένα πάρτυ στο (σ.σ. μπαρ) Berlin στη Θεσσαλονίκη, βρήκαμε τον Κώστα που τότε έπαιζε στους Sunsteps. Του προτείναμε να παίξει μαζί μας. Απάντησε θετικά. Εμείς, την ίδια περίοδο, είχαμε μόλις διαλύσει τους Hitch Hikers και θέλαμε να παίξουμε, αρχικά, μουσική surf για να περνάμε καλά!

 

-Γιατί Frantic V?

Εγώ φταίω γι αυτό, έχω ένα κόλλημα να είμαι ο νονός στις μπάντες που παίζω. Νομίζω πως το Frantic ακόμα μας ταιριάζει. Άμα βρεις τον Don Lang , πες του sorry!

 

-Ποια ήταν η αρχική σύνθεση των Frantic V και ποια τώρα?

Κώστας Καπετανάκης, aka Kaptain K κιθάρα φωνή
Μανώλης Χατζηδάκης, Aka Mao Trevor Frantic μπάσο φωνή
Αλέξανδρος Κλημεντόπουλος Aka Nofunkydrummer ντραμς φωνή
Χρήστος Κυριαζής aka CKSoulBro Φωνή μαράκας ντέφια
Μαρία Ζιαμπάκα aka MZ Farfisa
Μετά από κάποιες αλλαγές στη διάρκεια των χρόνων (από φέτος η μπάντα πίνει και νόμιμα αλκοόλ στο «Αμέρικα») στα πλήκτρα είναι ο Γιάννης Τσιάμης aka Dr Organ και στις κραυγές και λοιπά κρουστά ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης Aka Alex ‘O Right. Τα ψευδώνυμα τα αλλάξαμε γιατί τα παλιά John , Paul, George, Ringo παραπέμπανε λέει σε άλλη μπάντα….

 

-Κάποια στιγμή ήσασταν τέσσερα άτομα. Πως δικαιολογούσατε το Frantic V;

Απλώς δεν βρίσκαμε λόγο να αλλάξουμε όνομα (ή αριθμό) όταν έφυγε ο Χρήστος. Σε κάποια φάση όταν ανοίξαμε για τις Electrelane είχαμε πάρει και μια φουσκωτή sex doll για πέμπτο μέλος, αλλά δες το κάπως έτσι, άμα μένεις με κάποιον συγκάτοικο και φύγει αυτός από το σπίτι, η δική σου διεύθυνση δεν αλλάζει…

 

-Τι είναι Garage;

Κατά κόσμο, το μέρος που παρκάρεις το αμάξι. Για μας τρόπος έκφρασης με τον οποίο έχουμε βιωματική σχέση πια…

 

photo 2

 

-Πότε και πού δώσατε το πρώτο σας λάιβ; Πληρωθήκατε;

Σε μια εκδήλωση από κάτι, δεν θυμάμαι, πάλι φταίει το αλκοόλ, ούζο στην προκειμένη, σε κάτι γήπεδα στις δυτικές συνοικίες της Θεσσαλονίκης (ή μήπως όχι;). Σε ό,τι αφορά το αν πληρωθήκαμε;;;;; Ξέρω και ένα ανέκδοτο με τον Τοτό….

 

-Βόλος, Αθήνα ή Θεσσαλονίκη είναι, τελικά, η έδρα της μπάντας;

Για ιστορικούς πια λόγους Θεσσαλονίκη

 

-Πρόβες πως καταφέρνετε και κάνετε;

Κάνοντας πολλά χιλιόμετρα, αλλά κάθε πρόβα είναι road trip, παρεούλα, πολλά γέλια και πονεμένα αυτάκια την επόμενη…

 

-Ποιο είναι το όνομα του μεγαλύτερου ελληνικού συγκροτήματος που έχεις ακούσει ως σήμερα;

Όλοι πρέπει να πούμε με ένα στόμα μια φωνή Last Drive. Νομίζω, όμως, πως η καινούργια φουρνιά συγκροτημάτων θα είναι ακόμα πιο εξαγώγιμη και πιο παραγωγική αν το πιστέψει και είναι και λίγο τυχερή γιατί τελευταία ακούω συνεχώς εξαιρετικές δουλειές …

 

-Μπορείς να θυμηθείς μια χαρακτηριστική στιγμή των ηχογραφήσεων σας και μια αγαπημένη σου στιγμή της δισκογραφικής σας δουλειάς;

Χαρακτηριστικές στιγμές στις ηχογραφήσεις: “Κώστα κόψε λίγο volume”, “Alex μην τραγουδάς σαν φλώρος”, “Μανώλη μην είσαι μπούλης”, “Γιάννη μας πήραν τα σκάγια”, “Αλέξανδρε μην κάνεις rolls…” H ηχογράφηση παρόλα αυτά είναι μια διαδικασία θρησκευτική για μας, αλλά κοιτάμε πλέον να περνάμε καλά ακόμα και στην ηχογράφηση, αλλιώς δεν έχει νόημα.

 

-Πριν από 12 χρόνια “αν δεν κάνω λάθος” είχατε υπογράψει συμβόλαιο με την Acid Jazz. Πως προέκυψε αυτό; Γιατί δεν συνέχισε;

Ο φίλος μας Χρήστος Καλαφάτης (handmade artwork στο 1ο ep), έτυχε να γνωρίσει το αφεντικό της εταιρίας και μας πρότεινε. Του στείλαμε υλικό μας και μπήκαμε σε μια συλλογή με άλλα συγκροτήματα, αλλά δεν αντέχαμε άλλο τα κέρδη, γιατί μας κυνηγούσε η εφορία σε 3 ηπείρους και έτσι διακόψαμε μια συνεργασία που έφερε εκατομμύρια δηνάρια τόσο σε μας όσο και στη εταιρεία!

 

-Αν και ξέρω την απάντηση. Βγάζετε λεφτά απ’ αυτή την ιστορία;

Στην καλύτερη των περιπτώσεων δεν βάζουμε πολλά από την τσέπη μας. Αλλιώς…

 

-Πόσα tour εκτός Ελλάδας έχετε κάνει, σε ποιες χώρες και ένα απ αυτά που σας έχει μείνει αξέχαστο;

Έχουμε πάει δις στη Γερμανία, Ιταλία, Λονδίνο, Κωνσταντινούπολη. Το κάθε ένα έχει τις δικές του ωραίες ιστορίες, αν και νομίζω πως τα συναισθήματα ήταν πολύ πιο έντονα την πρώτη φορά που βγήκαμε στην Ιταλία στο Festival Beat.

 

-Ο καλύτερος ήχος σε live που είχες που ήταν;

Για μένα μετά από τρίλεπτο και μπορεί να λέω και πολύ soundcheck στο Wild at Heart στο Βερολίνο.

 

-Ποια είναι η καλύτερη α: πόλη β: χώρα για λάιβ;

Εμείς καλά περνάμε παντού και αν θες το πιστεύεις, έχουμε πάντα πολύ καλή ανταπόκριση από το κοινό… τώρα αν το πάμε σε εθνικό επίπεδο… Στην Κολωνία στη Γερμανία στη δεύτερη περιοδεία μας είχαμε δώσει ρέστα και μείς και ο κόσμος

 

-Έχετε κάνει support σε μερικές από τις σημαντικότερες “rock” μπάντες. Sonics, Fuzztones, ? and The Mysterians,Sky Saxon and The Seeds, Fleshtones, Sick Rose είναι κάποιες από αυτές. Ο τόνος του “μύθου” που περιβάλλει όλα αυτά τα ονόματα απομυθοποιήθηκε για κάποιους από εσάς ;

Όταν γνωρίζεις όλους αυτούς που είπες από κοντά, μιλάς για μουσική αλλά και για την καθημερινότητα βλέπεις την ανθρώπινη πλευρά των εφηβικών σου ινδαλμάτων. Εντάξει, μπορεί κάποιοι στην πορεία να “κάηκαν”, αλλά για όλους έχω, ακόμα, απεριόριστο σεβασμό. Όταν ανεβαίνουν στη σκηνή γυαλίζει το μάτι τους, το λέει η ψυχή τους, ενώ βλέπεις και κάτι εικοσάρηδες με κάτι καβαλημένα καλάμια που νομίζουν πως τα ξέρουν όλα και δεν πιστεύεις γιατί, τελικά, το κάνουν αυτό.

 

-Πιστεύεις ότι η αποστασιοποίηση των ανθρώπων από τη μουσική (διάφορα ακούσματα) και η ενασχόληση τους με νέο ποπ ακούσματα έχει σχέση με τη σημερινή κοινωνικό-οικονομική κατάσταση;

H νέα γενιά δεν κάνει digging… βαριέται. Εμείς, δηλαδή, όταν ψάχναμε τα «άντερά» μας είχαμε λεφτά; Αυτοί που την ψάχνουν και κάνουν κάτι δικό τους ξεχωρίζουν αμέσως. Νομίζω πως η κρίση δεν έχει πτοήσει κανέναν μουσικό στο να εκφραστεί όπως θέλει όσο και αν του στοιχίζει αυτό. Η εγχώρια ευρύτερη rock’nroll σκηνή έχει παιδιά με παρουσία και εδώ και έξω που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από άλλες μπάντες του εξωτερικού. Τώρα, βέβαια, όλοι ψάχνουμε το value for money γιατί δεν έχουμε money…

 

-Σε σχέση με τα δικά σας ακούσματα, ποια είναι η γνώμη σου για τη μουσική κατάσταση στην Ελλάδα; Και επειδή ξέρω ότι θα είναι αρνητική θα ήθελα να σε ρωτήσω, που νομίζεις ότι οφείλετε αυτό το κλίμα;

Αν λάβουμε υπόψη μας πως σε όποια χώρα έχει «σκηνή» έχει και φεστιβάλ -αλλού μικρά αλλού μεγάλα, αλλού ένα αλλού πολλά- λέω πως εδώ δεν γίνεται τίποτα πέρα από μεμονωμένες προσπάθειες (όλες άξιες προσοχής γιατί το δικό μας context είναι πολύ πιο δύσκολο) χωρίς συνέπεια και συνέχεια. Και γι’ αυτή την κατάσταση δεν φταίει πάντα ο διοργανωτής. Σαν φεστιβάλ «σκηνής» του ήχου που κινούμαστε, μετά το Belle Vue δεν γίνεται τίποτα. Από εταιρείες και μπάντες πάντως καλά πάμε. Ειλικρινά νομίζω πως θα προλάβουμε να δούμε ακόμα καλύτερα πράγματα να γίνονται εντός της “σκηνής” που η μπάντα ανήκει.

 

-Τι δεν έχετε κάνει ακόμα, στη μουσική, που θέλετε να κάνετε το συντομότερο δυνατό;

Μια psych – funk – trance – cumbia – ska – jazz – punk όπερα μελοποιώντας την ποιητική συλλογή: «Tο τσιμέντο έχει φιλότιμο». Αν μιλήσουμε και λίγο πιο σοβαρά, αν είχαμε χρόνο στη διάθεσή μας, θα κάναμε tribute gigs στις αγαπημένες μας μπάντες και συλλογές με κομμάτια τους .

 

-Το τελευταίο σας 10ιντσο “Love Beat” κυκλοφόρησε πριν 4 χρόνια. Έχετε έτοιμη νέα δουλειά;

Ναι αμέ. Ξέρεις κανα label;

 

-Πες μου ένα τραγούδι που έχεις σταθερά στο playlist σου.

City of People (illusions)

 

-Τι θα κάνεις μετά από αυτή τη συνέντευξη;

Τσιγαράκι, ντουζάκι και βουρ για ολονύχτια βάρδια

 

The Frantic Five – I’ m Asking Why

The Frantic Five – Room 409

The Frantic Five – Συμποσιο (διασκευη απο Olympians)

The Frantic Five “Love Beat” EP

Discography

http://www.discogs.com/artist/1437356-Frantic-V-The

Facebook

https://www.facebook.com/thefranticfive/timeline

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top