Fractal

Σαν αισθηματικό μυθιστόρημα από τη Γαλλία

Γράφει ο Φίλιππος Φιλίππου //

 

Αλίκη Κατσαρού “Φλάσμπακ”, Εκδόσεις Φιλύρα, 2017, σελ. 340

 

H Αλίκη Κατσαρού (Κέρκυρα, 1975) σπούδασε Βιβλιοθηκονομία στην Ελλάδα και Πολιτισμική Κληρονομιά στην Αγγλία. Έγραψε διηγήματα και χρονογραφήματα και το 2012 κυκλοφόρησε το εικονογραφημένο βιβλίο της Μικρή Ιστορία της Παλιάς Πόλης της Κέρκυρας. Πρόσφατα εκδόθηκε το πρώτο της μυθιστόρημα, το Φλάσμπακ, όπου μια γυναίκα, η Γιάννα, αφηγείται στο νεογέννητο αγοράκι της την πορεία της ζωής της από την παιδική ηλικία στην εφηβεία κι από εκεί στην ωριμότητα. Μπορούμε να ισχυριστούμε πως το μυθιστόρημα είναι απολύτως αισθηματικό-ερωτικό. H αφήγηση είναι ευθεία, γραμμική, και παρά τον τίτλο του το μυθιστόρημα δεν έχει αναδρομές στο παρελθόν που τη διακόπτουν, όπως συμβαίνει στα σύγχρονα μυθιστορήματα ή στις κινηματογραφικές ταινίες. Λίγο πολύ θυμίζει εκείνα τα μυθιστορήματα που γράφονταν στην Ευρώπη, κυρίως στη Γαλλία, τα πρώτα χρόνια του εικοστού αιώνα. Αντί για φλασμπάκ, υπάρχουν σκορπισμένες στα κεφάλαια οι τρυφερές προσφωνήσεις της ηρωίδας στο αγοράκι της και οι αναφορές στον πατέρα του το Μάνο.

Η ιστορία της Αλίκης Κατσαρού αρχίζει ως εξής: «Ο μεγάλος έρωτας έρχεται μια φορά, ίσως και δυο», μια φράση που τη συναντάμε κι άλλες φορές στο βιβλίο. Στη συνέχεια, μαθαίνουμε πως η οικογένεια της Γιάννας ήταν ευκατάστατη, είχε μεγάλη περιουσία, π.χ. ακίνητα που ενοικιάζονταν, και υπηρέτρια. Η κοπέλα μεγάλωσε με τον μπαμπά, τη μαμά, τη θεία Ειρήνη, τη Λιλή τη ράφτρα και τη Νανά, την ας πούμε νταντά της. Επίσης, στο Λονδίνο ζούσε η θεία Λένα, αδελφή της μαμάς. Στη δευτέρα δημοτικού μιλούσε καλά την αγγλική γλώσσα, έπαιζε στο πιάνο δύσκολες παρτιτούρες και διάβαζε ελληνική και ξένη παιδική λογοτεχνία. Η φύση την είχε προικίσει με αρμονικό σώμα, το οποίο ενισχύθηκε από τη ρυθμική και το μπαλέτο. Επιπλέον είχε όμορφη γαλλική μύτη, «ζουμερά χείλη». Ε, ύστερα από όλα αυτά, δεν είναι παράξενο πως ζούσε ειδυλλιακή παιδική ηλικία, μα και εφηβική, χωρίς να νοιάζεται για τις πολιτικές ιδεολογίες. Ο μπαμπάς ήταν υπάλληλος Τράπεζας, ανήκε στη γενιά του Πολυτεχνείου, αλλά δεν νοιαζόταν για την πολιτική. Κάποια στιγμή, έμπλεξε με μαφιόζους επιχειρηματίες αι έγινε διευθυντής σε μια ξενοδοχειακή μονάδα, πράγμα που ενώ τον ανέβασε κοινωνικά του στοίχισε σύντομα την περιουσία του και όχι μόνο αυτήν.

Από νωρίς η Γιάννα διαπίστωσε πως το σώμα της το επισκεπτόταν ένας πρώιμος ερωτισμός και απευθύνθηκε στη θεία Ειρήνη, μια θερμή ερωτικά γυναίκα, ώστε να μιλήσουν για το παράξενο πράγμα που ονομάζεται σεξ. Μαθήτρια το 1990, ένιωσε το πρώτο της ερωτικό συναίσθημα με τον Αντρέα, έναν συμμαθητή της, o οποίος είχε αριστερά φρονήματα. Έτσι, γνώρισε το σεξ, ήταν ερωτευμένη και ευτυχισμένη. Την ίδια εποχή, διαπίστωσε πως ο μπαμπάς είχε ερωμένη κάτι που επηρέασε τη ζωή της οικογένειας. Στο μεταξύ, η Ελλάδα βρισκόταν σε τροχιά ευημερίας που ήταν ορατή σε όλο το φάσμα της κοινωνίας, ενώ Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ μονοπωλούσαν την εύνοια των ψηφοφόρων και κανείς δεν υποψιαζόταν τα δεινά που περίμεναν τη χώρα, ύστερα από την είσοδο της στη νομισματική ένωση και στο ευρώ καθώς και τη διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004.

 

Αλίκη Κατσαρού

 

Όμως όλα τα ωραία πράγματα έχουν ημερομηνία λήξης. Το ειδύλλιο τελείωσε όταν ο Αντρέας μπήκε στο Πολυτεχνείο και η Γιάννα πήγε στην Αγγλία να σπουδάσει Ιστορία της Τέχνης, όπου γνώρισε άλλον άντρα, ενώ η οικογένεια στην Κέρκυρα δοκιμάστηκε σκληρά.

Αν δεν ήταν αισθηματικό μυθιστόρημα, το Φλάσμπακ θα ήταν ένα δοκίμιο για τον έρωτα. Η ηρωίδα, κόντρα στις ατυχίες που της συνέβαιναν, είχε το χρόνο και τη διάθεση να στοχάζεται πάνω στον έρωτα και να εκφράζει τη γνώμη της γι’ αυτό το αίσθημα. Διαβάζουμε: «Ο αληθινός έρωτας κόβει τους κόμπους με μια μαχαιριά, χωρίς διλήμματα και αμφιβολίες». Επίσης: «Ο έρωτας είναι συγχορδία αντιθέσεων». Στο τέλος, η ηρωίδα προσλήφθηκε σε έναν εκδοτικό οίκο, γνώρισε τον άντρα της ζωής της και απέκτησε το αγοράκι της, στο οποίο αφηγείται. Αυτό το τέλος, όμως, που είναι ευτυχισμένο, όπως τα παλιά αισθηματικά μυθιστορήματα που γράφονταν στην Ευρώπη και στη Γαλλία, έχει και μια ανατροπή, όπως εκείνα, κάτι που μπορεί να θεωρηθεί ως ευτυχής σύμπτωση. Έτσι, δικαιώνεται η φράση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου ότι η ηρωίδα «θα βιώσει τον μεγάλο έρωτα σαν μια πιρουέτα της μοίρας».

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top