Fractal
Home / ΑΠΟΨΕΙΣ / Άποψη: “Φίλοι”
25/05/2016, 1:50 μμ

Άποψη: “Φίλοι”

Γράφει η Τζένη Μανάκη //

 

friendship_1

 

Πως ορίζεται η φιλία;

Άνθρωποι από τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, φυσικά και μεταφορικά, ”συναντούνται”, με πρόσωπα σε ωραιοποιημένες φωτογραφίες,  προσωπεία κατά το εκάστοτε δοκούν, ”συνομιλούν”, ”χαίρονται ”, ”λυπούνται” ”συμπάσχουν”, αισθήματα σε εισαγωγικά, καλημέρες και καληνύχτες ονειρικές σε απουσιολόγιο, τσιτάτα δανεικά ή επινοημένα, κάποιο απόσπασμα από τρέχουσα ανάγνωση, μουσικές μελαγχολικές κι ένα φεγγάρι που καθρεφτίζεται σε σκοτεινή θάλασσα η τελευταία συνήθης ανάρτηση διανθισμένη με κάποιους στίχους…. ( Η τύχη των ποιητών!)

Η τρέχουσα εθιστική εικονική πραγματικότητα των ”φίλων” της επινόησης κάποιου πανέξυπνου Μαρκ.

Που αποσκοπούν ή τι προσφέρουν οι ”σχέσεις” αυτές, στο καταλυτικό , αγχώδες , απαιτητικό, ανάλγητο και εν πολλοίς ζοφερό σήμερα, το επιβαρυμένο με το πρόσθετο βάσανο της οικονομικής δυσπραγίας;

Ένα σήμερα, όπου  η ψευδαίσθηση, η αυταπάτη,  έχουν δυστυχώς μεταβληθεί σε αναγκαία συστατικά της ζωής προκειμένου ν’ αντιμετωπισθεί η απώλεια κάποιων παλιών βεβαιοτήτων, απατηλών και αυτών κατά ένα μεγάλο μέρος τους. Σήμερα, η πολλή πραγματικότητα φαίνεται ότι βλάπτει. Η πίστη, όχι με την θρησκευτική έννοια, η δέσμευση, η αφοσίωση,  η ειλικρίνεια,  και άλλες νευραλγικές αξίες όπως η δοτικότητα,  φαίνεται ότι δεν είναι αρκετά σθεναρές  ώστε να πείσουν τον σύγχρονο άνθρωπο, ότι θα του εξασφαλίσουν την ευτυχία.

Οι άνθρωποι θέλουν να ξεφύγουν από αυτά που τούς βασανίζουν και μετέρχονται, επινοούν, υποτάσσονται, σε νέους τύπους σχέσεων, όπως αυτές στις οποίες επικουρούν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ενδόμυχα ίσως  με σκοπό την αναζήτηση της αγάπης, της ανθρώπινης ζεστασιάς, την δημιουργία ”ανέξοδης” επαφής, την προβολή του ”εγώ”, ή όποιου άλλου σκοπού φανερού ή υποδόριου,  χωρίς να εξαιρείται και η αποκλειστική και μόνο αναζήτηση της σπατάλης, ανεκμετάλλευτου από δημιουργική διάθεση,  χρόνου .

Αν πάρουμε δείγματα ανθρώπων, κυρίως νέων, από όλη την κοινωνική διαστρωμάτωση θα δούμε ότι, παρ΄ ότι απορροφημένοι από τις προσωπικές επαγγελματικές ενασχολήσεις  και επιδιώξεις τους, ή ακόμη και από το πρόβλημα της έλλειψης επαγγελματικής απασχόλησης, αφήνουν ένα μεγάλο περιθώριο στην δημιουργία ”εικονικών”, ή συμβατικών τέτοιων σχέσεων,  με το μεγάλο ποσοστό αυτών, να μην επιτρέπουν σ΄ αυτές ν΄ ανατρέψουν τις  παγιωμένες,  τακτοποιημένες θέσεις και αρχές τους στη ζωή.

Παρατηρούμε συχνά ότι η δέσμευση ανεξαρτήτως ηλικίας, φοβίζει.  Ο καθένας προσπαθεί να περιφρουρήσει τα κεκτημένα του,  να κατοχυρώσει για τον εαυτό του τη θέση αυτού που κινεί τα νήματα, ίσως να πάρει περισσότερα από όσα έχει σκοπό να δώσει. Η ενσυναίσθηση δεν είναι προαπαιτούμενο.

Προσφέρουν οι σχέσεις αυτές  ίσως μια δόση παρηγοριάς στον σημερινό άνθρωπο, είναι απορριπτέες, ή ενδέχεται να δημιουργήσουν μία βάση για αληθινή ανθρώπινη επαφή,  αληθινή φιλία ή ακόμη κι έναν έρωτα;

Ίσως είναι σπάνιο, όμως  πραγματικό, ότι μέσα σ’ αυτές τις χιλιάδες  ”φίλων” του υποκριτικού, ανταγωνιστικού, υποχρεωτικού, ειρωνικού, συγκαταβατικού, αλλά και πέρα για πέρα αληθινού  ” like ”,  ενδέχεται να συναντήσει κανείς έναν άνθρωπο, ή ακόμη και περισσότερο  από έναν, που θα τον νιώσει σαν πραγματικό φίλο, σαν κάποιον που τον γνώριζε έναν αιώνα πριν, κάποιον που νιώθει να τον συνδέουν οι ίδιες βασανιστικές σκέψεις, οι ίδιες αγωνίες,  παρόμοια βιωμένα γεγονότα, η ίδια διάθεση δοσίματος ψυχής σ΄ αυτό που αγαπούν.

Και  Ναι! Για τις σπάνιες αυτές ”συναντήσεις”, αξίζει ένα μεγάλο ”Μπράβο” στον μακρινό Μαρκ που είχε την φαεινή, καινοτόμο ιδέα σχετικά με την φιλία!

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top