Fractal

Πεζό ποίημα: “καθωσπρέπει!”

Της Φιλιώς Ροτσίδου //

 

 

f13

 

…και μετά έφυγε όλη η τρέλα μου… σοβαρεύτηκα.. έγινα όπως με ήθελε η κοινωνία κι

οι ανθρώποι… έγινα όπως “πρέπει”… “καθωσπρέπει”… με ριγμένες άμυνες…βυθισμένες

άγκυρες… αλλοτριώσεις και με ένα συνεχές “δεν πειράζει” στην άκρη της γλώσσας μου… κι ας

πείραζε…έγινα “καθωσπρέπει” και δεν μου άρμοζαν πια οι αντιδράσεις..

 

..έμαθα το ποίημα μου σωστά και το απάγγελλα με ύφος, γιατί “έπρεπε”…! πέθαινα κάθε

δευτερόλεπτο γιατί μέσα μου θάφτηκε ότι θεωρούσα μέχρι τώρα σωστό… έσφαζα από

πόνο…οργή…θυμό.. κι εγώ επέμενα να με σκάβω όλο και πιο βαθιά και να με θάβω ζωντανό

γιατί οι αντιδραστικοί έχουν τίμημα κι εγώ δεν είχα να πληρώσω… έσκαβα, κι έσκαγα από τον καθωσπρεπισμό μου…

 

…οι δήμιοι και δυνάστες μου έγιναν οι καθοδηγητές μου.. εν δύο πάνω…εν δύο κάτω και φτου

κι απ’ την αρχή…

..κι όλο έσκαβα τα σωθικά μου…έκοψα τις φλέβες μου να μην μείνει τίποτα από τον παλιό μου

εαυτό μην τρομάξω τον όχλο που με ενσωμάτωσε στα πεπραγμένα του…

..τσίριζα… φώναζα αλλά φωνή δεν είχα! μου κόπηκε η λαλιά .. μου φίμωσαν τις λέξεις…μου

κλείδωσαν το στόμα κι εγώ ακόμη έσκαβα κι έσκαγα για ένα “πρέπει” για να ‘μαι

“καθωσπρέπει” όπως όλους τους άλλους…μα ως πόσο! δεν άντεξα!

 

Τα ισοπέδωσα όλα…άφησα πίσω ανασκαφές και πτώματα…πήρα βαθιές ανάσες…έφτυσα

φίλους και γνωστούς που μ’ ήθελαν θαμμένο, σήκωσα ψηλά το κεφάλι… απαξίωσα τα μέσα

μου..και έγινα απ’ την αρχή άνθρωπος! Έγινα εγώ!

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top