Διήγημα: “Ματαιότης ματαιοτήτων τα πάντα ματαιότης”
Της Φιλιώς Ροτσίδου //
Μαζεύτηκαν όλοι στη μεγάλη αίθουσα.. άλλοι αλαφιασμένοι..άλλοι απορημένοι.. μα τι έγινε; πως έγινε; οι εικασίες έδιναν κι έπαιρναν.. οι πολυέλαιοι κοίταζαν την ματαιότητα από ψηλά και το φως τους τρεμόπαιξε προς στιγμή.. μα πως πέθανε φώναζε η θεία..πως γίνεται έτσι ξαφνικά; δεν μπορώ να το πιστέψω! Θεία, της λέω σιγανά, έτσι ξαφνικά πεθαίνουν οι άνθρωποι..δεν το ξέρες; Όχι.. όχι.. φωνάζει αφού ήταν μια χαρά! Τα δάκρυα ποτάμια..θεία έτσι είν’ ο άνθρωπος..σήμερα είμαστε, αύριο δεν είμαστε.. η αδερφή μου στεκόταν σε μια γωνιά και παρακολουθούσε νωχελικά..το ύφος της όλο νόημα..πλησιάζει φυσώντας προκλητικά τον καπνό από το τσιγάρο της ..και…η διαθήκη; πότε θα ανοιχτεί; γυρίζουν όλοι με ύφος φιδιού..εσένα αυτό σ ‘απασχολεί φωνάζει πάλι η θεία..εδώ χάσαμε άνθρωπο! Σα δε ντρέπεσαι! Φύγε! Έξω από το σπίτι μου! τώρα!
Τέτοιες ήταν οι φωνές που είχα την αίσθηση πως είδα τον θείο να κουνιέται από την πολυθρόνα που λίγο πριν είχε αφήσει την τελευταία του πνοή.. ..ματαιότης, ματαιοτήτων τα πάντα ματαιότης, ψέλνει ο ιερέας…δεύτε τελευταίον ασπασμόν.. αυτή ήταν η ιστορία του θείου… ενός έντιμου κατά τα άλλα ανθρώπου που έφυγε αθόρυβα όπως έζησε..χωρίς φωνές..χωρίς μα και μου..χωρίς αντιδράσεις..αυτή ήταν η ζωή ενός ανθρώπου που για ιδανικό είχε την σιωπή..μια ζωή με κατεβασμένο κεφάλι..καημένε θείε..είχες πεθάνει πριν πεθάνεις και δεν το ‘ξερες..μόνο που τώρα έπεσαν κι επίσημα οι τίτλοι τέλους..καημένε θείε..ζωή σε λόγου μας..αν καταφέρουμε κι εμείς να ζήσουμε πριν πεθάνουμε..
Ετικέτες: Διήγημα
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Ποίημα: “άγνοια”
23/04/2024, 7:47 μμ -
Δύο ποιήματα
23/04/2024, 7:46 μμ -
-
Διήγημα: “Αυτόπτης μάρτυρας”
23/04/2024, 7:43 μμ -
Διήγημα: “Νεράντζια θανάτου”.
23/04/2024, 7:41 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Οικογενειακή σάγκα
Γράφει η Γιόλα Πετρίτση // Χρήστος Αρμάντο Γκέζος «Χάθηκε βελόνι», εκδ. Μεταίχμιο Στην Αλβανία, στη Βόρειο Ήπειρο ζούσαν και ζουν ακόμα ελληνικές οικογένειες. Μία εξ αυτών η οικογένεια Ζέφο ή Ζέφος, ζούσε σ’ έναν τόπο, που τον έλεγαν
Περισσότερα -
Ένα ταξίδι “Στα Ίχνη των Ορυχείων της Αττικής”
Το Δημοτικό Θέατρο Μαραθώνα και το Ελληνικό Κέντρο Τέχνης και Πολιτισμού έχοντας ως βασικό άξονα την γνωριμία με τον τόπο μας, με την ιστορία του, με τα μονοπάτια που έχουν χαράξει οι ίδιοι οι άνθρωποι που έχουν ζήσει σε
Περισσότερα -
Το αγόρι που έφερε χιόνι… στα Παραμύθια του Σαββάτου!
Της Ελένης Μπετεινάκη // Hollie Hughes «Το αγόρι που έφερε το χιόνι», εικ: Anna Wilson, εκδ. Μάρτης Μια πολύ συγκινητική ιστορία της Hollie Hughes για την καλοσύνη, την πραγματική αγάπη και φιλία, την προσφορά και
Περισσότερα -
Οι μουγκές πριγκίπισσες
της Αγγελικής Κώττη // Τουλάχιστον μια φορά τη μέρα, πολλά μεγάλα μουσεία στο twitter ανεβάζουν μια φωτογραφία από ένα έκθεμά τους με αφορμή κάποια επίκαιρη επέτειο: τα γενέθλια ενός ζωγράφου, την Παγκόσμια Ημέρα Τάδε, μια περιοδική έκθεση που
Περισσότερα -
«Γιαπράκια από απέναντι» της Ιφιγένειας Θεοδώρου ☆ Αύγουστος του ’22, διηγήματα για την Μικρασιατική Καταστροφή
«Γιαπράκια από απέναντι» Της Ιφιγένειας Θεοδώρου ☆ Αύγουστος του ’22, διηγήματα για την Μικρασιατική Καταστροφή Επιμέλεια αφιερώματος: Ελένη Γκίκα Η κουζίνα μοσχομύριζε από το τσιγαρισμένο κρεμμύδι, τα αμπελόφυλλα ζεματισμένα ήδη από το πρωί στράγγιζαν
Περισσότερα -
✩ Νέες εκδόσεις: 12 καινούργια βιβλία
Επιμέλεια: Ελένη Γκίκα // Ξένη πεζογραφία: Jacqueline Woodson «Ένα άλλο Μπρούκλιν», Μετάφραση: Άννα Μαραγκάκη, εκδ. Πόλις, σελ. 168 Στο μετρό της Νέας Υόρκης η Όγκοστ διασταυρώνεται με μια παλιά φίλη. Η συνάντηση αυτή τής ξυπνά ζωηρές
Περισσότερα -
Έλα να πάμε σ’ άλλα μέρη
Γράφει η Ασημίνα Ξηρογιάννη // Ιουλία Κωστοπούλου «Η Σμαρώ και οι καρτ ποστάλ», Εικονογράφος: Πετρούλα Κρίγκου, εκδ. Μεταίχμιο, 2020, σελ. 64 Κρατώ στα χέρια μου το βιβλίο της Ιουλίας Κωστοπούλου με τίτλο «Η Σμαρώ και οι καρτ ποστάλ»
Περισσότερα
