Fractal

Τι είναι το «Filament Zine»;

του Γιάννη Παναγόπουλου //

 

Μία μέρα, στα εισερχόμενα του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου τού Fractal έφτασε μέιλ που έλεγε ότι: «To Filament Zine είναι ένα μουσικό λεύκωμα. Μία προσπάθεια καταγραφής της σύγχρονης εγχώριας ανεξάρτητης μουσικής σκηνής και των ανθρώπων που δραστηριοποιούνται γύρω από αυτήν, μέσω ενός ερωτηματολογίου. Στο Filament απαντούν μουσικοί, εικαστικοί που επιμελούνται artwork για κυκλοφορίες και άτομα που τρέχουν ανεξάρτητα record labels ή διοργανώνουν live μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα.

 

ΤΕΤΡΑΓΩΝΟ

 

Το εγχείρημα ξεκίνησε την πρώτη ημέρα τού 2014». Και είναι μηνύματα σαν το παραπάνω που, άθελα τους, μας ξεναγούν στο νόημα της εποχής. Η Κατερίνα Π. Τριχιά – υπεύθυνη έκδοσης του βιβλίου – με την κυκλοφορία τού, αυτοχρηματοδοτημένου, λευκώματός της είναι σαν να μας λέει πως η διάδοση ιδεών, το μοίρασμα πληροφοριών, η γέννηση εκδόσεων, μπορεί να μην είναι υπόθεση «προϋπολογισμών» αλλά γερών δόσεων ανιδιοτελούς πείσματος. Το «Filament Zine» είναι τίμιο. Μπορεί να έχει ατέλειες, αλλά δεν κολλάμε εκεί. Μέσα του ο όρος «D.I.Y.» κάνει πάρτυ. Χωρίς πλάκα, αυτό το λεύκωμα με τις 504 ασπρόμαυρες σελίδες, τις 245 συμμετοχές, που κυκλοφορεί σε 100 αντίτυπα είναι μία έκδοση που, ίσως, θα θέλαμε να έχουμε σκεφτεί και κυκλοφορήσει εμείς, το «fractal» δηλαδή.

 

– Ποια ανάγκη γέννησε την παραγωγή του λευκώματος σου;

– Η ανάγκη της δραστηριοποίησης, η διαπίστωση του όγκου τής ελληνικής ανεξάρτητης μουσικής παραγωγής, η επιθυμία της δημιουργίας ενός εντύπου και, τέλος, η σκέψη ότι μέσω αυτού του project κάποιοι άνθρωποι μπορεί να έρθουν πιο κοντά, κάποιοι να μάθουν νέα μουσική και κάποιοι άλλοι στο μέλλον να πάρουν μία γεύση αυτού που βιώνουμε σήμερα.

 

– Λες όλα ξεκίνησαν την πρώτη μέρα του 2014. Συνήθως την προηγούμενη  ο κόσμος βγαίνει έξω, πίνει και ξυπνάει την πρώτη μέρα κάθε χρόνιας με hang over. Εσύ τι έκανες την πρώτη μέρα του 2014;

– Και έμενα κάπως έτσι με βρήκε η αλλαγή της χρονιάς, αλλά στην συνέχεια έπρεπε να συνέλθω γρήγορα, για να φτιάξω τις σελίδες του Filament, το Tumblr, το Facebook Page και να ανεβάσω την πρώτη απάντηση που δέχθηκα, του Κωνσταντή από τους Lost Bodies, τους Wham Jah και Τα Καβούρια της Φρίκης. Εκεί σταματούν οι αναμνήσεις μου.

 

– Πόσο χρόνο σου πήρε να φτιάξεις το λεύκωμα;

– Σχεδόν έναν χρόνο. Με την βοήθεια της φίλης και συνεργάτιδας Μαρίας Πανέτα, που ανέλαβε το στήσιμο και το design για την έκδοση. Ακόμα όμως και μέχρι σχεδόν το τέλος του Φεβρουαρίου θα ανεβάζω απαντήσεις που υπάρχουν και στο έντυπο.

 

– Τι είναι αυτό που σου αρέσει στη σύγχρονη εγχώρια ανεξάρτητη μουσική σκηνή και στους ανθρώπους που δραστηριοποιούνται σε αυτήν;

– Μου αρέσει η ίδια η μουσική, καθώς και η αφοσίωση, η αλληλεγγύη και ο ενθουσιασμός που δείχνουν οι άνθρωποι αυτοί απενάντι στη μουσική. Γιατί σε μία κατάσταση έλλειψης κινήτρων, όπως αυτή που βιώνουμε, θα μπορούσαν τα πράγματα να είναι πολύ διαφορετικά.

 

– Πώς ξεχώρισες τους καλλιτέχνες που συμμετέχουν στο λεύκωμα σου. Υπάρχουν συγκροτήματα, της εγχώριας ανεξάρτητης σκηνής, που παίζουν μουσική από τη δεκαετία του ’80. Όλους ή κάποιους από αυτούς τους τύπους τους έχεις συμπεριλάβει στο λεύκωμα σου;

– Το κοινό χαρακτηριστικό των συμμετεχόντων είναι ότι ήταν δραστήριοι το έτος 2014. Κάποιοι μπορεί να ξεκινήσαν το 2014 και κάποιοι να συνέχισαν την πορεία τους και τη συγκεκριμένη χρονιά. Έχω συμπεριλάβει κάποιους όπως τον Κωστή Δρυγιαννάκη και τον Αντώνη Λιβιεράτο από τους Κεφάλαιο 24. Οι περισσότεροι που δέχθηκαν να απαντήσουν στο ερωτηματολόγιο του Filament είναι νεότερης ηλικίας και ξεκίνησαν τις επόμενες δεκαετίες τη μουσική τους σταδιοδρομία. Αυτή την αναλογία δεν την επέλεξα, αλλά προέκυψε από τα ακούσματά μου, από το ποιους κατάφερα να εντοπίσω και ποιοι από αυτούς ανταποκρίθηκαν θετικά.

 

– Κατά τη γνώμη σου τι είναι αυτό που δεν έχει «καταφέρει» η ελληνική ανεξάρτητη σκηνή που πρέπει να «καταφέρει» το συντομότερο δυνατό;

– Δεν πιστεύω ότι υπάρχει κάποια επιτακτική ανάγκη. Αλλά θα ήταν καλό να κάνουν περισσότερες συναυλίες οι Έλληνες μουσικοί στο εξωτερικό. Bλέπω πως τα μόνα σχεδόν συγκροτήματα που βγαίνουν για tour εκτός Ελλάδας είναι αυτά που έχουν συμβόλαιο με ξένες δισκογραφικές εταιρείες. Θεωρώ ότι δεν υπάρχει κάποια δισκογραφική που να έχει τη δυνατότητα να «σπρώξει» τη μουσική έξω από τα σύνορα.

 

COVER

 

– Ποια ήταν η εμπλοκή σου με την ανεξάρτητη ελληνική μουσική σκηνή πριν στήσεις αυτό το λεύκωμα;

– Έχω κάνει δύο μικρού μήκους ταινίες, με μουσική επένδυση από νέους Έλληνες μουσικούς, στην πρώτη συμμετείχαν οι: Άγγελος κυρίου, Dozen Draft, Ntlisten, Tonti Prodnic (aka Yerma), Master Heatwave, Sad Mask Party, Valletta Str Project και λέγεται Πόες. Στην δεύτερη, το Sταχτοπούτα 45QO χρησιμοποίησα μουσική του Άγγελου κυρίου. Το 2013 έκανα το videoclip για το κομμάτι Babygirl του KU. Τραβούσα video ή κακοτραβηγμένες φωτογραφίες σε συναυλίες και γενικά οι περισσότεροι φίλοι μου ασχολούνται με την μουσική με κάποιον τρόπο.

 

– Πόσο επαγγελματική είναι η ανεξάρτητη ελληνική μουσική σκηνή κατά τη γνώμη σου;

– Οι περισσότεροι, αναγκαστικά, δεν το βλέπουν επαγγελματικά από την άποψη του βιοπορισμού, γιατί δεν υπάρχει τόσο μεγάλο κοινό. Αλλά πιστεύω ότι το κάνουν επαγγελματικά και ότι η σύγχρονη σκηνή περνάει μία πολύ καλή περίοδο.

 

– Γιατί μόνο 100 αντίτυπα;

– Δεν είχα το budget για παραπάνω αντίτυπα και δεν ήθελα να μου μείνουν. Πριν πάρω προσφορές από τυπογραφεία σκεφτόμουν τα 300.

 

– Λες πως το λεύκωμα είναι μια προσπάθεια καταγραφής τής σύγχρονης εγχώριας ανεξάρτητης μουσικής σκηνής. Υπήρξαν φορές που σκέφτηκες πως η λέξη «καταγραφή» θα μπορούσε να αντικατασταθεί από εκείνη της «κατανόησης»;

– Δεν το είχα σκεφτεί αλλά βρίσκω την παρατήρησή σου πολύ σωστή. Αν και δεν θα άλλαζα την λέξη «καταγραφή», μιας και με το Filament αυτό είναι που προσπαθώ να κάνω, ωστόσο πράγματι για να έχει μία καταγραφή αξία χρειάζεται ταυτόχρονα να ερμηνεύει με κάποιον τρόπο αυτό το οποίο καταγράφει. Άρα μάλλον θα εμπλούτιζα την έννοια της λέξης «καταγραφή» με την λέξη «κατανόηση».

 

– Ποια θα είναι η συνέχεια του Filament Zine;

– Το έντυπο Filament, ελπίζω, να το φιλοξενήσουν και κάποια βιβλιοπωλεία και δισκάδικα στο εξωτερικό. Είναι όλο γραμμένο στα αγγλικά για αυτόν τον λόγο. Ακόμα δεν έχω κάνει τις απαραίτητες ενέργειες για αυτό όμως. Στην συνέχεια είναι ήδη στα σκαριά η ιδέα για ένα μουσικό site, που όλη του η ύλη θα είναι αφιερωμένη στην ελληνική εναλλακτική μουσική σκηνή.

 

Το λεύκωμα «Filament Ζine» μπορείτε να το αναζητήστε στα παρακάτω σημεία:

  • A strange attractor (Βαλτετσίου 31, Εξάρχεια)
  • AKIRA MUSHI (Φωκίωνος 2, Σύνταγμα)
  • Βιβλιοπωλείο Ναυτίλος (Χαριλάου Τρικούπη 28, Εξάρχεια)
  • Βιβλιοπωλείο Φαρφουλάς (Μαυρομιχάλη 18, Εξάρχεια)
  • Habeat Records (Παλλάδος 21, 2ος όροφος, Ψυρρή)
  • Noise Record Shop (Δημήτρη Μαργαρίτη 5, Θεσσαλονίκη)
  • Lotus Record Shop (Σκρά 7, Thessaloniki)
  • Rhythm Record Store (Εμ. Μπενάκη 74, Εξάρχεια)
  • Vinyl Microstore (Διδότου 34, Εξάρχεια)

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top