«Λέξεις που στεγάζουν /Ίχνη ενός κόσμου/Νοτισμένου από/Σκιές»
Γράφει η Ασημίνα Ξηρογιάννη //
«Φαροφύλακος ελεγείες», Χρήστος Αγγελόπουλος , εκδ. ΑΩ, σελ. 56
Δεκαπέντε ποιητικά σκαριφήματα εμπεριέχονται στο βιβλίο του Χρήστου Αγγελόπουλου που φέρει τον τίτλο «Φαροφύλακος ελεγείες »και κυκλοφορεί από τις ΑΩ Εκδόσεις.
Ένα βιβλίο μετρημένο και σοφό με την έννοια ότι όλα (λόγος -εικαστικά) μοιάζουν να έχουν την σωστή οικονομία. Ο Αγγελόπουλος ο ίδιος είναι ζωγράφος-χαράκτης και είναι πραγματικά ενδιαφέρων ο τρόπος με τον οποίο «ντύνει» τον ποιητικό του λόγο. Και το εξώφυλλο, αλλά και τα εσωτερικά σχέδια χρήζουν της προσοχής του αναγνώστη.
Στο σημείο αυτό ,δεν μπορώ να μην αναφέρω και την τακτική των ΑΩ Εκδόσεων να τιμούν τους πεζογράφους και τους ποιητές τους με καλαίσθητες πραγματικά εκδόσεις, και να αντιστέκονται έτσι σε ό,τι εύκολο και φθηνό πάει να επιβάλλει τούτη η εποχή που διανύουμε.
Ακόμα, πρέπει να σημειωθεί η διακειμενική υφή του βιβλίου. Εξηγούμαι: Συχνά, καθώς διαβάζουμε, στην σελίδα αριστερά μας συναντάμε «ξένους» στίχους, ενώ στη σελίδα δεξιά μας τα γραπτά του ποιητή.
Φαίνεται σαν να είναι μικροί ποιητικοί διάλογοι που προχωρούν τη σκέψη μας, την ερεθίζουν και μας οδηγούν σε μονοπάτια φιλοσοφικά. Έτσι ο ποιητής συνομιλεί με τους: Διονύσιο Σολωμό, Αντρέα Εμπειρίκο, τις παραλογές, τα λιανοτράγουδα, τον Τάσο Λειβαδίτη, τον Γιώργο Σεφέρη. Αλλά και τον Σόλωνα, τον Καλλίνο τον Εφέσιο, τους Ορφικούς ύμνους, τον Πίνδαρο, τον Όμηρο. Ο Αγγελόπουλος δείχνει πως μελετά την Ποίηση με «ανοιχτά και άγρυπνα τα μάτια της ψυχής του». Και δεν είναι η τέχνη του στείρα, αλλά έχει τη δύναμη να εμπνέεται από και να συνδιαλέγεται με άλλα έργα τέχνης.
Όπως τα σχέδια λιτά, έτσι και οι στίχοι πυκνοί, αλλά και εκφραστικοί. «Λέξεις που στεγάζουν /Ίχνη ενός κόσμου/Νοτισμένου από/Σκιές» για να μιλήσω με τα λόγια του ποιητή.
Ο Αγγελόπουλος κεντά στίχους, σκορπίζει αισθήσεις. Παίρνει ανάσες, μετρά στιγμές, χαράζει πορείες με το μυαλό στη θάλασσα της νόησης και της επιθυμίας. Δεν καταφεύγει ούτε στον ρομαντισμό, ούτε στον λυρισμό. Δεν είναι υπεραισιόδοξος, αλλά ούτε και πεσιμιστής. Δεν αποστασιοποιείται πάνω απ’ όσο χρειάζεται. Έχει ακόμα επιθυμίες:
[…]
Σκοντάφτω σ’ ένα πέτρινο ρήμα
Κείται το ρήμα
Θέλω,
Ξεραμένες κηλίδες γραμμάτων.
Αύρα λιβανιού μουσκεύει
Τα χείλη μου,
Γίνομαι δάκρυ που κυλάει
Στο λουλακί ταβάνι.
Και παρακάτω στο ίδιο ποίημα «Άγραυλος»
Σκύβω,
Σκάβω στο χώμα,
Στο διάδρομο.
Η φλόγα αναδύεται
Παλεύει με τη σκιά
Γλείφοντας ηδονικά
Τους πέτρινους τοίχους.
Το φως από την πόρτα
Απ’ το γιακά
Με τραβά
Ρίχνοντάς με στην αγκαλιά της Μνημοσύνης.
Τα ποιήματά του «γραμμής θραύσματα» και στους στίχους του έρπονται ερωτηματικά:
[…]
Πώς πολεμάς
Τη λήθη;
Πώς σταματάς
Τα σύννεφα που τρέχουν;
Πώς αφήνεις
Την άμπωτη του κενού
Να πλημμυρίζει
Τη στέγνια της παλάμης;
Από το ποίημα «Το ρέκβιεμ ενός φωτοφράκτη»
Ελπιδοφόρα πρώτη ποιητική συλλογή. Αναμένουμε την συνέχεια της ποιητικής πορείας του Αγγελόπουλου
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΜΕ 500+ ΛΕΞΕΙΣ: Ο θάνατος ποτέ δεν βάζει τέλος
23/04/2024, 9:51 μμ -
Παρακείμενα: «Ωδή στην ηρωική παράδοση και ταυτόχρονα καταδίκη»
23/04/2024, 9:50 μμ -
Ο ‘δράκος’ κοιτούσε τη λίμνη
23/04/2024, 9:48 μμ -
Η αλχημιστική φαντασία της Μπουραζοπούλου
23/04/2024, 9:47 μμ -
Ο Δημήτρης Νόλλας συνεχίζει
23/04/2024, 9:45 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Δύο ποιήματα του Τάσου Πλαστήρα
Tου Τάσου Πλαστήρα // Από τη συλλογή “Επί πτερύγων ανέμων” δολοφονία Στόχεψες ψύχραιμα μια βούλα κόκκινη κάτω απ’ τη φτερούγα και το λευκό περιστέρι τίναξε δυο φορές τα φτερά ζυγιάστηκε έγινε κόκκινη κηλίδα
Περισσότερα -
Ο δρόμος της μεγάλης φυγής
Γράφει η Λεύκη Σαραντινού // Malala Yousafzai «Είμαστε αλλού, Κορίτσια της προσφυγιάς», εκδ. Πατάκη Η Malala Yousafzai από το Πακιστάν, η νεότερη κάτοχος Νόμπελ στον κόσμο, κέρδισε το Νόμπελ Ειρήνης το 2013 για τον αγώνα της υπέρ του
Περισσότερα -
✔ Τζούλια Γκανάσου: «Είμαστε μια εκδοχή πεπερασμένου και μια εκδοχή αιωνιότητας»
Συνέντευξη στην Ελένη Γκίκα // Η Τζούλια Γκανάσου δεν γράφει εύκολα για τα εύκολα, βασανίζεται και βασανίζει με τη γραφή της, βάζει βαθιά το νυστέρι της, εξ ου και το ανταποδοτικό των βιβλίων της. Αμέσως την προσέξαμε,
Περισσότερα -
Ο Κώστας Στοφόρος σε πρώτο πρόσωπο : «Θέλω να δω τα παιδιά μου να μεγαλώνουν σε έναν καλύτερο κόσμο»
Από την Αργυρώ Μουντάκη // Τον Κώστα Στοφόρο τον ξέρουμε όλοι σίγουρα από κάποια από τις πολλές δραστηριότητές του. Με πάνω από 20 χρόνια δημοσιογραφικής εμπειρίας στην δημόσια και ιδιωτική τηλεόραση, αρθρογράφος στο www.literature.gr, στην εφημερίδα «Δρόμος» και
Περισσότερα -
Διήγημα: “Massimo”
Γράφει η Τίνα Κουτσουμπού // ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ να σας πω τι ήταν. Κάποιοι ρομαντικοί, σκεφτόμενοι ίσως τον εαυτό τους να το ονόμαζαν παιδική αγάπη, άλλοι πιο σοβαροί με διάθεση κριτικής για όλους, να το θεωρούσαν καθαρά
Περισσότερα -
ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΜΕ 500 ΛΕΞΕΙΣ: Ένας παθητικός μάρτυρας μιας πολιτικής τραγωδίας
Γράφει η Διώνη Δημητριάδου // Maurice Attia: “Το κόκκινο και το φαιό”, μετάφραση: Ειρήνη Παπακυριακού, εκδόσεις Πόλις Ο ήρωας του Maurice Attia, Πάκο Μαρτίνεθ, γνωστός από τις προηγούμενες ιστορίες του (Μαύρο Αλγέρι, Κόκκινη Μασσαλία, Παρίσι μπλουζ, Λευκή Καραϊβική)
Περισσότερα -
Ποίηση: “Εδώ αληθεύουν οι αισθήσεις, Δίκτη”
Της Ζωής Δικταίου // * Δίκτυννα, ακρυλικό 0,60 Χ 0,90, Ρουσσέτος Παναγιωτάκης Εδώ αληθεύουν οι αισθήσεις, Δίκτη Ξεθωριασμένο τ’ όνειρο, έτσι φοβέριζαν, φωνές ξένες, απ’ αυτές που υφαίνουν σκοτάδια. Σ’ εξώστη μυστικό, ανέλπιστα, με αγνή θωριά
Περισσότερα
