Εξώφυλλα σχολικών βιβλίων
Του Νίκου Τσούλια //
Εξώφυλλα σχολικών βιβλίων, ανακατεμένων εποχών, σημάδια παλιών και νέων καιρών, κουβάρι που ξετυλίγει μνήμες και στοχασμούς για να δώσει στη φαντασία τροφή, για να ονειρευτούμε το παρελθόν. Βιβλία κοσμήματα αλλά και βιβλία ντροπής (με το ναζιστικό χαιρετισμό) για την πολύπαθη ιστορία της εκπαίδευσής μας. Βιβλία που έμειναν στις σχολικές αίθουσες χρόνια πολλά και δεκαετίες, βιβλία που μπήκαν στο μάτι του κυκλώνα του φανατισμού και του ανορθολογισμού και ξωπετάχτηκαν σαν εκτρώματα, αν και άνοιγαν δρόμους στην επιστήμη και στη σκέψη μας.
Βιβλία του παλιού εξατάξιου Γυμνασίου και των τόσων και τόσων μορφών Λυκείου, της τεχνικο- επαγγελματικής εκπαίδευσης, της δεκαετίας του 1960, του 1970, του 1980, του 1990, του 2000, του 2010 συνευρίσκονται για να αφηγηθούν, για προβάλλουν σημάδια γνώσης και μάθησης παλιών εκπαιδευτικών κοιτασμάτων, για να σάς ταξιδέψουν στους κόσμους της Φυσικής, των Αρχαίων, της Βιολογίας, της Γεωμετρίας, των Αναγνωστικών, της Ιστορίας, της Ψυχολογίας, της Γεωλογίας, της Αστρονομίας, της Γραμματικής, των Μαθηματικών. Καθένα κρύβει όνειρα και αγωνίες, επιτυχίες και αποτυχίες, κρύβει καθηγητές / καθηγήτριες και δασκάλους / δασκάλες, αγαπημένους / αγαπημένες και αντιπαθητικούς / αντιπαθητικές. Κάποια κρύβουν έναν καλό βαθμό που μάς έβαλε στο πανεπιστήμιο και άλλα βαθμό που μας χαντάκωσε. Φταίνε αυτά άραγε, οι εκπαιδευτικοί, το σύστημα, εμείς; Τώρα δεν έχει ίσως καμιά σημασία. Αλλά έχω τη γνώμη ότι τα μόνα που δε φταίνε είναι τα βιβλία, γιατί τα βιβλία είναι πάντα φλόγες γνώσης και αν δεν φωτίζουν, κάποιοι άνθρωποι θα τις έχουν σβήσει, θα τις έχουν κρύψει.
Περιδιαβείτε τα με προσοχή, φανταστείτε σελίδες τους, σκίτσα τους, φωτογραφίες τους, θυμηθείτε κεφάλαια εξέτασής σας, ανασύρετε κανένα πείραμα Φυσικής ή Χημείας, βρείτε θέματα διαγωνισμάτων, σκεφτείτε σκονάκια αντιγραφής, βάλτε δίπλα τους φιγούρες δασκάλων και καθηγητών, ανακαλύψτε το διπλανό σας / τη διπλανή σας στο θρανίο. Και κάνοντας άσκηση με τη μνήμη κατεβάστε τα από τις ψηφιακές σχετικές σελίδες του “Ανθολογίου”. Ίσως κάποια σελίδα να κρύβει κάποια όμορφη στιγμή της ζωής σας σκεπασμένη από τη σκόνη του χρόνου, ίσως να βρεθείτε σε ένα όμορφο ταξίδι στο είδωλο του εαυτού σας. Τα πιο ωραία σκιρτήματα της ζωής είναι ό,τι θρέφει ένα ανεκπλήρωτο όνειρο, ό,τι αγγίζει έναν πόθο που μας ακολουθεί σε κάθε μας σκέψη, ό,τι κεντρίζει αγαπημένα πρόσωπα και σύμβολα.
Advertisements
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Η εκπαίδευση και ο εκπαιδευτικός στον 21ο αιώνα
12/03/2024, 8:52 μμ -
Τζον Ντιούι, ένας φάρος της εκπαίδευσης
27/02/2024, 8:18 μμ -
Περί Δασκάλων
27/02/2024, 8:16 μμ -
Το όνειρο ενός δασκάλου
02/01/2024, 7:00 μμ -
Τα Σχολεία στη Δίνη Προκλήσεων
28/11/2023, 8:48 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Καλοκαίρι: η έκτη μας αίσθηση
Γράφει η Χριστίνα Σδούκου // Σε κάθε καλοκαίρι που έρχεται, η ίδια ανάγκη από μικρό παιδί να αποδώσω το ελάχιστο δια της γραφής στο μέγιστο που φέρνει εμπρός μου ο χρόνος σε μια εποχή που μας
Περισσότερα -
Μπέρτολτ Μπρεχτ
Μπέρτολτ Μπρεχτ: “Τι να τον κάνω το σκοπό σου; Η στάση σου μου αρκεί.” Ο Γερμανός συγγραφέας στο διαμέρισμά του στο Βερολίνο το 1927. Getty images – photo: Zander and Labisch
Περισσότερα -
Απόλαυσα το “Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο”
Του Νίκου Τσούλια // Κι όμως δεν θα πω επιτέλους, επειδή τελείωσα το πιο δύσκολο ανάγνωσμα που υπάρχει! Γιατί, πώς μπορεί να ανακουφιστείς, όταν τελειώνει ένα όμορφο πνευματικό ταξίδι, όταν κοιτάς πως και πως να ξαναρχίσεις
Περισσότερα -
✔ Χρήστος Αστερίου: «Θυμόμαστε αυτά που θέλουμε να θυμόμαστε»
Συνέντευξη στην Ελένη Γκίκα // «Γράφουμε για να δώσουμε σχήμα στο χάος των σκέψεων και των συναισθημάτων μας χωρίς καμία εγγύηση πως θα τα καταφέρουμε τελικά. Κι απ’ αυτή την άποψη ισορροπούμε στο κενό διακινδυνεύοντας να αποτύχουμε παταγωδώς.»
Περισσότερα -
Διήγημα: “Σαρακοστή”
της Κατερίνας Ι. Παπαντωνίου // * Tι κοιτάς με μισό μάτι; Ξέρω τι λέω. Άμα δεν δοκιμάσεις με το κουταλάκι το γλυκό, δεν παίρνεις μυρωδιά. Σουλίτσα, νοικοκυρεμένο κορίτσι. Γλυκομίλητο και καθαρό. Άσε τους άλλους να λένε ότι θέλουν: ελαφρών
Περισσότερα -
Ο βρόχος των προκαταλήψεων στην αναπηρία και η εκπαίδευση
Του Νίκου Τσούλια // * Διαχρονική η παρουσία των προκαταλήψεων Παρακολουθώντας την εξέλιξη των ιδεών και των κοσμοθεωριών αλλά και την πορεία της επιστήμης, απορούμε για τον έστω κατά περιπτώσεις λανθασμένο τρόπο σκέψης του
Περισσότερα -
Δύο ποιήματα
Της Αγγελικής Κουρμουλάκη // * Τέχνη Η τέχνη άμα σε πιάσει είναι αμείλικτη. Ανοίγει μία τρύπα στην καθημερινότητά σου και σε αφήνει αβοήθητο να αιμορραγείς ευτυχία. Σου προκαλεί λυγμούς τρυφερότητας για τα λουλούδια τους ανθρώπους
Περισσότερα
