Fractal
Home / FRACT-ALL / Έξι ποιήματα από την ανέκδοτη συλλογή “Άβατοι τόποι”
07/08/2014, 4:02 πμ

Έξι ποιήματα από την ανέκδοτη συλλογή “Άβατοι τόποι”

του Γεράσιμου Δενδρινού // *

poetryy

 

ΓΕΡΒΑΣΙΟΣ ΚΑΝΤΑΚΟΥΖΗΝΟΣ

Δεν έκανε τίποτε σπουδαίο στη ζωή του
για να καμαρώνει.
Άφαντα παιδιά, απέραντη πίκρα,
βιβλία αδέσποτα, ταξίδια, απογοητεύσεις, συγκινήσεις
παρεξηγήσεις αγνώστων, σύντομες φιλίες
θα άφηνε πίσω του ως κληρονομιά.

Ποτέ του δεν ζήτησε βοήθεια.
Έτσι κι αλλιώς, αυτό το αιώνιο Τίποτα
τού συγχωρούσε τα πάντα.

Κι όταν ήρθε το κύμα και τον σκέπασε,
ενώ βάδιζε σε παραλία απόμακρη,
-ένα χρυσό πέταλο άμμου ιδωμένο από ψηλά-
ψιθυρίζοντας προσευχές για όλα τα χαμένα,
έκλεισε με δύναμη τα μάτια για να μην του ξεφύγει
εκείνη η αγωνιώδη κραυγή,
ή η απότομη κρίση αγριότητας
που ξεσπάει, όπως το δίκιο του κόσμου,
πάνω σε ξερό και αιχμηρό βράχο.

 

FACEBOOK FRIENSHIP

Ξόδεψαν εδώ τις ώρες τους με ειρωνικά σχόλια,
γεμάτα υποψία και υποτίμηση για μένα.
Οι διαθέσεις τους απέναντί μου άλλαζαν με το παραμικρό,
σαν ξαφνικό θρυμμάτισμα τζαμαρίας από μπάλα ποδοσφαίρου,
απότομη αλλαγή καιρού, κατολίσθηση πλαγιάς,
βύθισμα πλοίου μέσα σε δίνη κυμάτων.

Είμαι το βέλος και ο στόχος μαζί,
έστω και αν μου χαμογελούν από μακρινή βεράντα,
ο κυνηγός, η καραμπίνα και το θύμα είμαι,
το νεκρωμένο βλέμμα πτηνού μέσα σε μαδημένα πούπουλα.

Κανείς ποτέ δεν κατάλαβε πως ανέκαθεν βάδιζα
σε βαλτώδη νερά με πανύψηλα, υδρόβια δέντρα,
εθισμένα σε κάθε είδους πλημμύρα,
πως παρίστανα μια ζωή το αδέσποτο
που χάιδευε με την ουρά του
τα πόδια και τα χέρια τους,
εκλιπαρώντας για λίγο την προσοχή τους
που πάντα προσφέρουν, όπως και τα χαμόγελα,
με καλυμμένη καταισχύνη.

 

ΠΑΡΑΘΥΡΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Κι αν με κάνατε φίλο σας, όπως λέτε,
θεωρώντας με άξιο να διαβώ το κατώφλι σας,
παρ’ όλες σας τις πληροφορίες
και τα ωμά σας συμπεράσματα,
θέλω να ξέρετε πως δεν έχω πια τίποτε,
παρά μόνο φωνή
πως είμαι ένας βράχος εκτεθειμένος
στο έλεος του καιρού,
μια σχεδία έρμαιο στο βουητό των κυμάτων,
στην ερημιά του Σινά ή της Πετραίας Αραβίας
ικανή να χαράξει μια αμυδρή ουλή
στην ανία της καθημερινότητάς σας,
εκεί, στα αιώνια θέρετρα των κοσμικών νέων
της Ερυθράς Θαλάσσης.

 

ΚΑΠΝΙΣΜΕΝΟ ΒΑΛΣ

[ Όνειρο, λίγο πριν το Ιρκούτσκ, σε βαγόνι του Υπερσιβηρικού, ξημερώματα της 31ης Ιουλίου 2009 ]

Τον καιρό που τραγουδούσε άτεχνα πια,
λόγω ηλικίας και σοβαρών προβλημάτων υγείας,
στο μουσικό μέγαρο του Νοβοσιμπίρσκ,
στην οπερέτα Ιβανόης του Άρθουρ Σάλιβαν,
είδε στο τέλος της παράστασης,
όταν πια ο κόσμος είχε αποχωρήσει,
έναν άστεγο να τον περιμένει
έξω από το καμαρίνι του.

Του αυτοσυστήθηκε ως μουσικός
και τον παρακάλεσε να του δώσει, αν ήθελε,
κάποια από τις ανθοδέσμες των θαυμαστών του,
που είχαν στοιβαχθεί λίγες μέρες πριν
στη μεγάλη πολυθρόνα,
μιας που τα βάζα ήταν ήδη γεμάτα.

Του έδωσε την καλύτερη με τις κόκκινες τουλίπες
τα ολόασπρα, γερτά κρίνα και τις μοβ βιολέτες.

Με κλαδάκια και ξερά φύλλα ο μουσικός
άναψε φωτιά απέναντι στο πάρκο,
ρίχνοντας πάνω στην πυρά
τελευταία την ανθοδέσμη,
μήπως και σκορπιστεί ολόγυρα
η δυνατή ευωδιά της.

Στεκόταν σε μικρή απόσταση για να νιώθει
τη θερμή ανάσα της φωτιάς επάνω του,
νομίζοντας μάταια πως έτσι έπνεε επάνω του
μέσα στον ξερό, χειμωνιάτικο αέρα,
εκείνο το διαβρωτικό άρωμα
από τον κήπο του σπιτιού τους
στην Γιάλτα της Κριμαίας,
ένα μαγευτικό άγγιγμα μυρωδιάς και χρωμάτων
από τα παιδικά του χρόνια.

Την ίδια ώρα, όλα ησύχαζαν
στο καμαρίνι του θεάτρου.

Βλέποντας ωστόσο απ’ το παράθυρο ο τενόρος
τη φωτιά να καίει, και μια άγνωστη φιγούρα
να στέκεται πίσω της,
βίωσε ξαφνικά μια παράξενη ειρήνη,
νιώθοντας συνάμα την καλλιτεχνική του παρακμή-
αυτή την αίσθηση είχε η καταστροφή της φλόγας
με το φαιό της σύννεφο ν’ αγγίζει ψηλά
τα γυμνά κλαδιά των δέντρων.

Η εικόνα αυτή επανέφερε στα μάτια του
εικόνες αλλοτινής λάμψης,
την ευτυχισμένη αίγλη και τους θριάμβους
από τόσους πετυχημένους ρόλους,
σε θέατρα των πόλεων όλης της επικράτειας,
και τα εγκώμια του παρελθόντος.

 

ΑΘΗΝΑΖΕ

Το σπίτι όπου ζω,
ριπές του ανέμου παραδέρνουν κάθε τόσο.
Φοβερές καταιγίδες, ανατροπές και θύελλες
ξεσπάνε λυσσαλέα στα τοιχώματα.

Δεν δύναμαι άλλο της φύσης τον κατατρεγμό,
μήτε της τύχης τον εμπαιγμό,
οι ικεσίες μου είναι πια κενές
κι εσύ δίπλα μου αιωνίως απών.

 

ΝΟΜΟΣ ΤΡΙΠΟΛΕΩΣ

Άκαρπη αποδείχθηκε η συνάντησή τους
στην Πλατεία του Άρεως. Λίγες κουβέντες,
χαμηλωμένα βλέμματα, αμηχανία,
κομπιάσματα της φωνής.
Η κλήση στο κινητό του ήταν προσχεδιασμένη.
Σήμαινε και την εσπευσμένη αποχώρησή του
μαζί με τις τυπικές υποσχέσεις που δόθηκαν
ως κατάληξη, για πιθανή τάχα συνάντησή τους
κάποια μέρα στην Αθήνα.
Στο βάθος, το όρος Μαίναλο,
όπου κάποτε είχαν επιχειρήσει μαζί την ανάβαση
παρέα με άλλους στην επικίνδυνη πλαγιά.
Παγωμένο χιόνι και δύσβατα περάσματα παντού.
Γέλια και πειράγματα για όσους καθυστερούσαν.
Στην μισοάδεια καφετέρια,
με τους φτηνούς πίνακες, τα παλιομοδίτικα έπιπλα,
τους λεκιασμένους καθρέφτες
με τις χρυσές, σκαλιστές κορνίζες,
έμεινε μέχρι αργά,
διαβάζοντας παλιές εφημερίδες, πίνοντας καφέδες
μαζί με αμέτρητα, λυτρωτικά τσιγάρα.
Όταν είδε το γκαρσόνι να λέει σιγανά στους πελάτες
πως θα κλείνανε σε λίγο,
σηκώθηκε για το ξενοδοχείο.
Πριν πέσει να κοιμηθεί,
βγήκε για λίγο στο μπαλκόνι
για το τελευταίο τσιγάρο της μέρας.
Παγωμένος αέρας έπνεε από το Μαίναλο.
Η κορυφή του βουνού μόλις που διέγραφε μια μαύρη,
τεθλασμένη γραμμή μέσα στην άναστρη νύχτα.

 

Dendrinos* Ο Γεράσιμος Δενδρινός γεννήθηκε το 1955. Σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και υπηρέτησε στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.

Έχει εκδώσει τη συλλογή διηγημάτων Ένα πακέτο Άρωμα, Ρόπτρον 1992 (ανατύπωση και βελτιωμένη έκδοση Κέδρος 1995³), το μυθιστόρημα Χαιρετίσματα από το νότο, Οδυσσέας 1994³ (ανατύπωση και βελτιωμένη έκδοση Κέδρος 2003), στο οποίο βασίστηκε το σενάριο της ταινίας του Δημήτρη Μακρή, Χαιρέτα μας τον πλάτανο, που διαγωνίστηκε το 2004 στο 54ο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, το ταξιδιωτικό κείμενο Ματίας ντελ Ρίος – Ημερολόγια, Οδυσσέας 1995 (ανατύπωση και βελτιωμένη έκδοση Κέδρος 2006), το μυθιστόρημα Απέραντες συνοικίες, Κέδρος 2001, τη νουβέλα Άλκης, Μεταίχμιο 2003 και το μυθιστόρημα Φραγή εισερχομένων κλήσεων, Μεταίχμιο 2006. Από το 2004 είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Συγγραφέων.

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top