Fractal

Διήγημα: “Εξαπίνης”

Της Ειρήνης Γιαβάση // *

 

 

 

Θα στα πω εγώ όπως τα έζησες.

Μία αόρατη κλωστή έραψε το βλέμμα σου στην ευθεία. Κοίταζες το άσπρο παλιόχαρτο με τα καλλιγραφικά, στη δεξιά από το σπίτι κολώνα, εκείνη της ΔΕΗ. Τρυπούσες το χαρτί με τη διεισδυτική ματιά του πιγκουίνου. Σε λίγο δεν είχε βάρος, ούτε τα χέρια μας είχαν κοκαλώσει, ούτε τα πόδια μας είχαν υποχωρήσει στο βάρος της συνείδησης. Μπορέσαμε για μία στιγμή να αγγίξουμε, μαζί, πρώτη φορά στα χρονικά – εγώ και συ πάντα ασυγχρόνιστοι από τα μικράτα μας- να αγγίξουμε τον όχι χρόνο, τον ανάποδο αδερφό του «είμαι». Και μέσα σε αυτή την άχρονη ασφαλή κουφάλα της ανυπαρξίας, άρχισες να συλλαμβάνεις τις λέξεις σαν το πρωτοσχολιαρούδι, κολλώντας ένα ένα τα γράμματα, αγνώριστα ακόμη σε σένα, ντροπαλά και μεθυσμένα. Κωφά. «Σ-ή-μ-ε-ρ-α, 11-/12-/20-16, η Γ-ε-ω-ρ-γ-ί-α Δ-α-μ-α-σ-κ-η-ν-ο-ύ, ε-τ-ώ-ν 2-8, κ-ά-τ-ο-ι-κ-ο-ς Σ-ε-π-ο-λ-ί-ω-ν, κ-η-δ-ε-ύ-ε-τ-α-ι».

Τα μάτια σου κουκλίσαν.

Το χαρτί ανασηκώθηκε ελαφρά στις άκρες και ξανακάθισε, σα σκύλος.

Κι εμείς οι δυο, εγώ και συ, γεννημένοι μαζί και αναθρεμμένοι χώρια, στην αναγγελία του θανάτου μας, γίναμε ένα.

 

 

 

*Η Ειρήνη Γιαβάση είναι εκπαιδευτικός πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Αγαπά τη λογοτεχνία. Έχει διακριθεί στον 34 διαγωνισμό νουβέλας της Π.Ε.Λ. και το παιδικό παραμύθι “Η Νεφέλη ο κύριος Μ. και τα Ρομποφριξ181» είναι υπό έκδοση από τις εκδόσεις Πατάκη.

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top