Τρία ποιήματα
Του Ευαγγέλου Τρυψιάνη // *
Κρασί της Αφροδίτης.
Μια θεϊκή πνοή,
Το αόρατο χέρι της Παρθένου,
Σπρώχνει τους φύλακες της ψυχής
Να κοινωνήσουν το άγιο κρασί
Της Αφροδίτης,
Μετουσιώνοντας την πεθυμιά
Σε σάρκα.
Όνειρο, ζωντανό,
Που λαχταράς να μην τελειώσει.
Απαγορευμένος καρπός.
Τα σημάδια του απαγορευμένου καρπού,
Πάνω στο γυμνό κορμί,
Φέρνουν στη μνήμη τη στιγμή
Που – μόνο – ο ιδρώτας το χώριζε από την αιώνια ζωή.
Τότε που οι μικρές σπασμωδικές κινήσεις του
Μετατόπιζαν το εδώ και το τώρα
Κάπου απροσδιόριστα.
Στο παντού και το πάντα.
Γιατί αυτοί που ενώθηκαν,
Αληθινά,
Είναι καταδικασμένοι,
Όπου και αν βρίσκονται,
Πάντα να θυμούνται.
Προδοσία.
Το πιο τρυφερό άγγιγμα
Στο πρόσφερε το χέρι
Που, μια νύχτα,
Σε πρόδωσε.
Θυμάσαι;
* Ο Ευάγγελος Τρυψιάνης είναι φιλόλογος, με ειδίκευση στις Νεοελληνικές και Βυζαντικές σπουδές. Κάνει μεταπτυχιακές σπουδές πάνω στην Εκπαίδευση Ενηλίκων, ενώ έχει εκδόσει δύο ποιητικές συλλογές rubrica (2015) & E G O (2016).
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Διήγημα: “Αρλέτα, εσύ να είσαι καλά”
16/04/2024, 7:24 μμ -
Ποίημα: “Αραχνοΰφαντη επικράτεια”
16/04/2024, 7:23 μμ -
Διήγημα: “Δε θα με τρελάνουν”
16/04/2024, 7:21 μμ -
Ποίημα: “επιστροφή”
16/04/2024, 7:20 μμ -
Δύο ποιήματα | “η άφεση κατοικεί την άνοιξη”
16/04/2024, 7:19 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Αφιερωμένο στη θλίψη
Γράφει η Νάντια Τράτα // “To Βιβλίο των Ψευδαισθήσεων”, Paul Auster, Εκδ. Μεταίχμιο «Τίποτε δεν υπάρχει στο νου που να υπήρξε πριν την αίσθηση». George Berkeley[1] “To να γίνει κανείς συγγραφέας δεν είναι μία απόφαση καριέρας όπως όταν
Περισσότερα -
Διήγημα: “Felicità”
Του Πέτρου Μπράιλα // * «Για πάντα;» «Για πάντα!» Το μισογεμάτο ποτήρι με τη βότκα της έπεσε από το χέρι και το κρύσταλλο έγινε θρύψαλα στο μάρμαρο. Έμεινε για λίγο να κοιτά τα αστραφτερά κομματάκια
Περισσότερα -
Δακτυλικά αποτυπώματα
Γράφει η Ελένη Γκίκα // «Γεννήθηκα 15 Απριλίου, Δευτέρα του Πάσχα. Η μάνα έλεγε πως παγιδεύτηκαν να κατέβουν απ’ το Χαλάνδρι στην κλινική, κάπου στην Γ’ Σεπτεμβρίου, γιατί εκείνη τη μέρα είχαν απεργία τα ταξί. Ήταν βέβαιη πως αυτός
Περισσότερα -
«Μόνο τα μάτια είναι ακόμη ικανά να βγάλουν μια κραυγή»
Γράφει ο Τάκης Γεράρδης // «Φανή», Ευγενία Μπογιάνου, εκδ. Μεταίχμιο Τα περιστατικά του βιβλίου διαδραματίζονται στη σύγχρονη Αθήνα, στην εποχή των Μνημονίων και των αγώνων της νεολαίας στους δρόμους. Πρωταγωνίστρια και αφηγήτρια είναι μια εικοσάχρονη φοιτήτρια, η Φανή.
Περισσότερα -
Για την παράσταση: “Όταν κρεμάσουν τις όμορφες” του Μάνου Τσιλιμίδη
Γράφει ο Δημήτρης Βαρβαρήγος // ΟΤΑΝ ΚΡΕΜΑΣΟΥΝ ΤΙΣ ΟΜΟΡΦΕΣ του Μάνου Τσιλιμίδη – Θέατρο Αλκμήνη Η Βενετία είναι γυναίκα, δεν είναι πόλη. Μια θεατρίνα που ξεκίνησε πριν από χρόνια το ταξίδι της στο καμιόνι ενός μπουλουκιού. ΥΠΟΘΕΣΗ
Περισσότερα -
Παραμύθι: Το όνειρο του μέρμηγκα (Ο μαλάκας του Θεού)
του Μπάμπη Μοναστηριώτη // * Στην Ε. Ένα, oh dio, τρία, κι αρχίζει η ιστορία! Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε ένας μικρός μέρμηγκας που τον έλεγαν Σάββα. Φαινομενικά δε διέφερε σε τίποτα απ’ τα άλλα μυρμήγκια. Ξυπνούσε πολύ νωρίς
Περισσότερα -
Η ιστορία του πατέρα
Γράφει η Γιούλη Χρονοπούλου // * Μιχάλης Κατσιμπάρδης «Δυο χειμώνες κι ούτε ένα καλοκαίρι», Άνεμος Εκδοτική, σελ. 320 Το βιβλίο του Μιχάλη Κατσιμπάρδη «Δυο χειμώνες κι ούτε ένα καλοκαίρι» κινείται ανάμεσα στο χρονικό, την ιστορία και τη λογοτεχνία.
Περισσότερα