Fractal

Δυο ποιήματα του Eugenio Montale από την σειρά Motteti.

Μετάφραση: Κωνσταντίνος Μούσσας // *

 

 

F8

 

 

XVI

 

Το λουλούδι που επαναλαμβάνει

από του γκρεμού την άκρη

“μη με λησμόνει”

χρώματα δεν έχει πιο χαρούμενα, πιο καθαρά

από το διάστημα ανάμεσα μας

 

Ένα τρίξιμο που ορμάει μας απομακρύνει

το ξεροκέφαλο γαλάζιο δεν θα ξαναφανεί.

Στην ορατή σχεδόν κουφόβραση

με ξαναφέρνει στον απέναντι σταθμό

τον ήδη σκοτεινό, το τελεφερίκ.

 

XVIII

 

Μην κόψεις, ψαλίδι, εκείνη τη μορφή

που μονάχη χάνεται στη μνήμη μου

μη ρίχνεις στο μεγάλο πρόσωπο που στέκεται κι ακούει

την αιώνιά μου ομίχλη.

 

Μια παγωνιά κατεβαίνει…Σκληρό το χτύπημα την κορυφή θερίζει.

Και η πληγωμένη ακακία τινάζει μόνη της

το κέλυφος του τζίτζικα

στις πρώτες λάσπες του Νοεμβρίου.

 

 

[  Τα ποιήματα XVI και XVIII ανήκουν στην δίγλωσση συλλογή μου “Φώτα των Δρόμων” όπου  περιλαμβάνονται μεταφράσεις ποιημάτων των Ezi, Cesare Ungaretti ]

 

 

*Ο Κωνσταντίνος Μούσσας γεννήθηκε στον Πειραιά,σπούδασε Ιατρική και έχει εκδώσει τρεις ποιητικές συλλογές. ΣΗΜΕΙΑ ΣΤΙΞΗΣ και ΙΩΛΚΟΣ από τις Εκδ. Αλεξάνδρεια. ΑΓΝΩΣΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ από τις εκδόσεις Δωδώνη. Ποιήματα και άρθρα του έχουν δημοσιευτεί στο ηλ. περιοδικό Fractal, στο Φρέαρ, στη Λέσχη Ελλήνων λογοτεχνών, στο Κεν. Ευρωαντλαντικών Μελετών, στην εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ και αλλού. Η συλλογή του, ΑΓΝΩΣΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ είναι υπ.για το βραβείο Γ.Αθάνα, της Ακαδημίας Αθηνών για το 2105, ενώ το θεατρικό του έργο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ τιμήθηκε από τον Φιλολογικό Σύλλογο Παρνασσό με Α” έπαινο.

 

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top