Fractal
Home / ΒΙΒΛΙΟ / Eugenio Montale: Μικρό αφιέρωμα σε τρία μέρη – I ΜΕΡΟΣ
21/06/2017, 12:45 μμ

Eugenio Montale: Μικρό αφιέρωμα σε τρία μέρη – I ΜΕΡΟΣ

Επιμέλεια- Μετάφραση: Κωνσταντίνος Μούσσας // *

 

 

 QUADERNO DI QUATTRO ANNI

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΧΡΟΝΩΝ

ΜΕΡΟΣ Ι

 

 

 ΛΙΜΝΟΘΑΛΑΣΣΑ

 

Ακόμη ένα επιπλέον Έρεβος να σε κάνει πιο πυρίκαυστο

και κρυμμένο για πάντα στη ζωή μου

από πάντα ένας κόμπος που δεν λύνεται.

Σχεδίες και θειάφι στις αστραπές, αυτά δεν κρύβονται

παρασύρονται σ’ ένα κανάλι καπνού

όχι για μας, στις αποβιβάσεις, αλλά σ’ ένα αισχρό

συνονθύλευμα ανθρώπων και παγωνιάς.

Όχι για μένα, ούτε για σένα, εάν ένα σουβλί ίασπι

μέσα μας χαράζει το σύμβολο αυτού που αντιστέκεται

 

 

 

 TO ΠΛΗΡΕΣ

 

Δεν χρειάζεται ένας τυφώνας από ακρίδες

να κάνει άγονο του κόσμου το πρόσωπο.

Είναι αλήθεια πως αυξάνονται, πολλαπλασιάζονται

συνεχώς

σχηματίζοντας έναν φλοιό πιο συμπαγή

κι από ένα τοίχο.

Μα το πολύ πλήρες, μοιάζει με το πολύ κενό

κι είναι αυτό που αρκεί για να μας κάνει να παραδεχτούμε

αυτήν την ανταλλαγή προσωπείων. Δεν βλάπτει κανέναν.

 

 

 

 ΔΥΟ ΠΕΠΡΩΜΕΝΑ

 

Το αστείο έγινε σκελετός από τους τερμίτες.

Φαγώθηκε το ηλιοτρόπιο από τον Θεό του

που ήταν αυτό το ίδιο.

Εν αγνοία του ακούει αυτό που σχεδόν κάνεις δεν λέει

ζωή.

 

 

 

 ΤΑ ΟΜΙΛΟΥΝΤΑ ΠΟΥΛΙΑ

 

Το ηθικό δίδαγμα διαθέτει λίγες λέξεις

κάποιος μέτρησε τετρακόσιες

είναι ρεκόρ μέχρι στιγμής αξεπέραστο.

Ούτε τα Ινδικά πουλιά που στις μέρες μας είναι της

μόδας

και μοιάζουν με κοτσύφια

ράμφος αρπαχτικό της φωτιάς και φτερά

κυανόμαυρα

καταφέρνουν να πουν περισσότερα.

Η διαφορά είναι στο γέλιο:

αυτό του ψεύτικου κότσυφα δεν είναι δικό μας

έχει τον δικό του στόχο, εκείνος που νομίζει

πως είναι πιο ελεύθερος από αυτόν:

από μένα που περνώ κάθε μέρα χαιρετώντας

αυτό το κουβάρι από πούπουλα και ήχους

προορισμένων να ζήσουν λιγότερο από εμένα.

Έτσι λέγεται, αλλά…

 

 

 

 Η ΑΜΜΟΣ

 

Η άμμος τραγουδά στη γη, όχι στα δέντρα

έτσι είπε κάποτε ένας ποιητής χωρίς φτερά,

προβλέποντας το τέλος κάθε φυτού.

Υπάρχει κι αυτός που δεν τραγουδά

ούτε πάνω, ούτε κάτω κι αγνοώ αν είναι πουλί,

άνθρωπος ή άλλο ζώο.

Υπάρχει, ίσως υπήρχε, σήμερα έχει καταντήσει

τίποτα ή σχεδόν.

Είναι ήδη αρκετό γι’ αυτό που αξίζει.

 

 

 

 ΜΝΗΜΗ

 

Η μνήμη υπήρξε είδος λογοτεχνικό

πριν ακόμη γεννηθεί η γραφή.

Μετά έγινε χρονικό και παράδοση

μα ήδη βρωμούσε πτώμα.

Η ζωντανή μνήμη είναι αμνημόνευτη,

δεν πηγάζει από το μυαλό ούτε βυθίζεται εκεί.

Προστίθεται στον ενυπάρχων σαν ένα

φωτοστέφανο ομίχλης στο κεφάλι.

Είναι ήδη ξεθωριασμένη, αμφίβολο να επιστρέψει.

Δεν έχει πάντα μνήμη δική του.

 

 

* Ο Κωνσταντίνος Μούσσας γεννήθηκε στον Πειραιά,σπούδασε Ιατρική και έχει εκδώσει τρεις ποιητικές συλλογές. ΣΗΜΕΙΑ ΣΤΙΞΗΣ και ΙΩΛΚΟΣ από τις Εκδ. Αλεξάνδρεια. ΑΓΝΩΣΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ από τις εκδόσεις Δωδώνη. Ποιήματα και άρθρα του έχουν δημοσιευτεί στο ηλ. περιοδικό Fractal, στο Φρέαρ, στη Λέσχη Ελλήνων λογοτεχνών, στο Κεν. Ευρωαντλαντικών Μελετών, στην εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ και αλλού. Η συλλογή του, ΑΓΝΩΣΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ είναι υπ.για το βραβείο Γ.Αθάνα, της Ακαδημίας Αθηνών για το 2105, ενώ το θεατρικό του έργο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ τιμήθηκε από τον Φιλολογικό Σύλλογο Παρνασσό με Α’ έπαινο.

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top