Όταν η Μνήμη είναι Ζωή
Γράφει η Τζούλια Γκανάσου //
Άννα Γρίβα, «Έτσι είναι τα πουλιά», Εκδόσεις Γαβριηλίδης
«μνήμη / τρελό πουλί / ερωτεύεσαι / όλους τους απόντες»
Έτσι ξεκινάει η τρίτη ποιητική συλλογή της ταλαντούχας Άννας Γρίβα προϊδεάζοντας τον αναγνώστη για το τι θα ακολουθήσει. Ανατέμνοντας τη μνήμη και τον πόθο για ζωή, τη λαγνεία της φύσης και το μεταφυσικό σκέλος του θανάτου, η Γρίβα πλάθει έναν κόσμο μαγικό και συνάμα σκληρά ρεαλιστικό, πανέμορφο και ταυτόχρονα απροσπέλαστο, ένα σύμπαν συνειδητού και υποσυνείδητου το οποίο μας αγγίζει απαλά και την ίδια ώρα, μας γδέρνει.
«τα φύλλα πάντα ξεκολλούν / ο αντίλαλος της πτώσης τους / είναι το νήμα που κρατά / τα πόδια μου στο σπίτι / ενώ ένα σμήνος ψαριών / περνά από μέσα μου / προς τα γάργαρα νερά / της άλλης όχθης.»
Στα ποιήματα της συλλογής «Έτσι είναι τα πουλιά», η Άννα Γρίβα κατορθώνει να δώσει χώρο σε ένα βλέμμα γεμάτο παιδικότητα, αφέλεια, ειλικρίνεια, καθαρότητα το οποίο συνέχεια έρχεται σε σκληρή αντιπαράθεση με τη γείωση του ενήλικα, την επιβλητικότητα του τυχαίου, τη μάστιγα του χρόνου, την αναπόφευκτη συνειδητοποίηση της φθοράς. Αυτή η σύγκρουση προσδίδει στα ποιήματα μια διάσταση υπέρβασης όπου όλα τα καίρια ζητήματα της ζωής συνομιλούν και συχνά μάχονται το ένα τα άλλα.
«εμένα τα μάτια μου είναι μικρά / και μικραίνουν χειρότερα / όταν κοιμάμαι μόνη / ίσα που υπάρχουν / ώστε να παραστήσουν το πρωί / τον ξυπνημό»
Οι αριθμοί, τα σχήματα, τα φυσικά στοιχεία, οι ψαλμοί, οι παραδόσεις, τα παιχνίδια, οι πρόγονοι και οι απόγονοι, οι ψυχές, οι προσευχές, τα κόκαλα, το σώμα επανέρχονται στους συνειρμούς της ποιήτριας συνθέτοντας το υφάδι της πιο μύχιας αγωνίας. Παρ’ όλα αυτά, ο πόθος για την πτήση, για το συναίσθημα, για το αύριο με εφαλτήριο τη δύναμη της μνήμης λειτουργεί ως κυρίαρχο συστατικό ανατρέποντας τα πάντα: τίποτα δε μένει ίδιο μες στο ποίημα, τίποτα δεν είναι όμοιο στην πορεία, το σκοτάδι συνοδοιπορεί με την πιο φωτεινή εκδοχή της ύπαρξης, το παρόν συνδιαλέγεται με το παρελθόν και ανταλλάσσουν προσδοκίες.
«Βαδίζοντας νύχτα τη λεωφόρο / τα μάτια μου πονούσαν από ένα φως παράξενο / σε μια γωνιά ξεπρόβαλε ο παππούς μου / νεκρός εδώ και χρόνια / και σε ένα δέντρο είδα το γιό μου να καρπίζει / αγέννητο από αιώνες / ίσως ο χρόνος να με έπαιζε / σε τράπουλες προσώπων που δεν θα ξαναδώ /
ξάφνου ένα αυτοκίνητο σταμάτησε / στις άκρες των ποδιών μου: / ανοίγει η πόρτα με αρπάζει / και τρέχει πάλι προς το άγνωστο /
κάθε νύχτα σταματάμε / και κλέβουμε άλλον ένα.»
Άννα Γρίβα
Η ποίηση της Γρίβα διαθέτει μια εσωτερικότητα και ένα μυστικισμό που καταβάλλει τον αναγνώστη και τον επηρεάζει. Δεν αφήνει τίποτα ανέγγιχτο, τίποτα που να μην ανασκαλέψει. Με τα πιο απλά υλικά αλλά με διόλου απλοϊκή προσέγγιση, η ποιήτρια ξεκλέβει χρόνο από τα καθημερινά και μας μιλάει, μας ψιθυρίζει θαρρετά λόγια της πλώρης, της πρύμνης, της αγκαλιάς, της απελπισίας, της νοσταλγίας, της λησμονιάς… Άκου… (λέει)… «κάθε βράδυ προσεύχομαι / θεέ ήρθε η ώρα να σαλπάρω» Με προσέγγιση λοξή και γλώσσα δυνατή, διαυγή, μελετημένη, η Άννα Γρίβα δεν στέκεται στο αυτονόητο αλλά το παρακάμπτει: οι ερωτήσεις διαδέχονται πάντα τα διλήμματα, οι αναμονές ανατρέπουν τις πιο ξεκάθαρες αναπαραστάσεις και οι λέξεις καταφτάνουν για να ταρακουνήσουν : ξύπνα… (λέει)… είσαι ακόμη ζωντανός…
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΜΕ 500+ ΛΕΞΕΙΣ: Ο θάνατος ποτέ δεν βάζει τέλος
23/04/2024, 9:51 μμ -
Παρακείμενα: «Ωδή στην ηρωική παράδοση και ταυτόχρονα καταδίκη»
23/04/2024, 9:50 μμ -
Ο ‘δράκος’ κοιτούσε τη λίμνη
23/04/2024, 9:48 μμ -
Η αλχημιστική φαντασία της Μπουραζοπούλου
23/04/2024, 9:47 μμ -
Ο Δημήτρης Νόλλας συνεχίζει
23/04/2024, 9:45 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Διηγήματα Fractal: “Οι Μεγάλες Παρασκευές μου”
Της Ελένης Γκίκα // α) Το βράδυ που μ’ ονειρεύτηκε ο Ιούλιος Διάβαζα τον «Ζοφερό Οίκο» από νωρίς το απόγευμα. Έβραζε ο τόπος κι είχα ανάψει το κλιματιστικό, με δρόσιζε ο Ντίκενς κι ας ήταν μέσα
Περισσότερα -
✩ Οι νιταδώροι (ξυλογλύπτες τέμπλων) του Μέσα Λασιθίου
✔ Ομιλία κατά τα αποκαλυπτήρια του μνημείου για τους νιταδώρους στο Μέσα Λασίθι την 25η Αυγούστου 2019, από τον Εμμανουήλ Ιωάν. Φαρσάρη, συνταξιούχο εκπαιδευτικό Διοργάνωση: Δήμος Λασιθίου & Σύνδεσμος Μέσα Λασιθίου “Η Αλόιδα” & Επιτροπή για την ανάδειξη
Περισσότερα -
Ο Γιάννης Χουβαρδάς σκηνοθετεί τον “Γιον Γκάμπριελ Μπόρκμαν” του Ίψεν στο Μέγαρο Μουσικής
Ο Γιάννης Χουβαρδάς ανεβάζει τον τρίτο Ίψεν της 45χρονης πορείας του, σε νέα μετάφραση, στον «ιδανικό» -όπως τον χαρακτηρίζει- για το έργο, χώρο του Υποσκηνίου του Μεγάρου. Στη συνταρακτική ποιητική δυστοπία που χτίζει ο μεγάλος Νορβηγός, δίνονται ανάμεσα
Περισσότερα -
«Αυτή η θανάσιμη αγωνία θα είναι ο θρίαμβός μας»
Γράφει η Λένα Σοφρώνη // Αλαίν Γκιγιάρ «Σάκκο και Βαντσέττι», Μετάφραση από τα Γαλλικά: Γιάννης Θηβαίος, εκδ. Μπιλιέττο Ιδιαίτερα πρέπει να ευχαριστήσω τον κ. Βασίλη Δημητράκο και το Μπιλιέτο για την καλόγουστη έκδοση του θεατρικού έργου Sacco και
Περισσότερα -
“η μικρή λέξη αγάπη” του Αύγουστου Κορτώ στο “από κοινού” θέατρο
Γράφει η Δήμητρα Γ. Νικολοπούλου // * Αν δεν έχεις διαβάσει Αύγουστο Κορτώ, ο τίτλος «η μικρή λέξη αγάπη» σε προετοιμάζει για μια εμπειρία γλυκιά. Πρόκειται όμως για ένα βιβλίο –και για μία παράσταση- που σε αρπάζει,
Περισσότερα -
Διήγημα: “Ρακοσυλλέκτης”
Γράφει ο Άγγελος Χαριάτης // Ρακοσυλλέκτης Άνοιξε την πόρτα του συνοδηγού. Τα άδεια τενεκεδάκια κύλησαν από τη χρησιμοποιημένη σακούλα κήπου, χρώματος πράσινου —σαν ξεθωριασμένο γρασίδι— με χωμάτινους σπίλους. Έσκυψε, νιώθοντας όλο το βάρος των
Περισσότερα -
Ποίηση: “Μικρά ποτάμια”
Της Μαλβίνας Ιωσηφίδου // * ΜΙΚΡΑ ΠΟΤΑΜΙΑ Τα ποτάμια Άλλοτε της φύσης Άλλοτε του νου οι ροές Άγνωστες μεταξύ τους Οι πηγές Συλλογισμοί που αφέθηκαν Να χαράξουν πορείες Να καθορίσουν κοίτες Συντρίμμια των πετρωμάτων Κουβαλώντας Το πεπρωμένο
Περισσότερα
