Fractal
Home / ΒΙΒΛΙΟ / Ποίηση: “Έσφαλες Κύριε”
25/11/2016, 11:29 μμ

Ποίηση: “Έσφαλες Κύριε”

Της Μαρίας Πανούτσου // *

 

 

panoutsou

 

Έσφαλες Κύριε

 

 

Married to immortal verse,

Such as the meeting soul may pierce

In notes, with many a winding bout

Of lincked sweetness long drawn out,

With wanton heed, and giddy cunning

John Milton

 

Αφιερωμένο στους Κύπριους ποιητές που γεννήθηκαν και έζησαν στην Αμμόχωστο

Α΄

 

Έσφαλες Κύριε μου /και έπλασες άνομο πλάσμα /για πλάσμα της φύσης/

H μαγεία στα σχέδια των ανθρώπων/ ένα μήλο δαγκωμένο από τις δύο πλευρές

οι ορδές κατηφόρισαν και/

έσκισαν τα χαρτιά / δεν έχω λόγο πια/ ούτε σκοπό/ μόνο άφησε εμένα/ να γύρω κοντά σου/

Άφησε να δω το πρόσωπο αυτό/ του κατακλυσμού/ άφησε τα χέρια μου/ να γυρέψουν τα δικά σου

Το δένδρο της γνώσης στέρεψε /ούτε ένας καρπός δεν έμεινε / σημείο αναφοράς μιας στιγμής θεϊκής

Άφησε με λοιπόν να γύρω στο πλευρό σου/ και ένωσε το δικό μου/ σιαμαίοι μια νέας εποχής /πλευρό με πλευρό δεν σμίγουν / λέει ο λαός

πόσο μετράει που δεν άκουσες τον λαό/

Αυτόν τον άνδρα που μου φύτεψες κάποτε /στον λέω σε εσένα Κύριε/ θέλω να μας ενώσεις και πάλι/ από την αρχή/ δυο ξεχωριστές μπάλες πηλού /

 

Από αιγαιοπελαγίτικη λάσπη / μούχλα κι’ αλμυρίκια /

Κλαίω και κλαίω/ και το δάκρυ μου γεμίζει τις θάλασσες και τα ποτάμια γεμίζει με αίμα τα κορμιά που χάθηκαν πρόωρα /

Χάθηκαν με βάσανο και οσμή θανάτου/ πριν ακόμη γεννηθούν

Φωνάζω και φωνάζω το όνομα σου / έχω ξεχάσει κάθε άλλο όνομα/ μόνο εσύ με στεφανώνεις/

Δεν με φτάνει τίποτα πια/

Μόνο ένας έρωτας και μια προσευχή

 

Β΄

 

Θαυμάζω Κύριε/ μεγάλα τα έργα σου / άφησε να θυσιάσω και εγώ μαζί με το υιό σου/ το άβολο τούτο σώμα/ για μια καλύτερη μέρα

Ας είναι και μια γυναίκα πλάι του ισότιμα/ να ριγήσει η πλάσης με τους δυο/ μαζί/

Κοιτάζομαι στη απέναντι βιτρίνα/ δεν με αναγνωρίζω/ και εσύ και εγώ Κύριε μου/ ξεγελάμε τον κόσμο/ αφού με έκανες αόρατη /άφησες πίσω μια μορφή δική μου αλλοιωμένη από το χρόνο / για να ξεγελά/ να φέρνει γέλιο και καθησυχασμό

έχω καιρό να δω άνθρωπο να κοκκινίζει

Πέρασε ένας τυφώνας και τα σάρωσε όλα/ κάποιες εστίες έμεινα αναλλοίωτες σαν φωτογραφίες του 1970

 

Η μνήμη της γης θα με ακολουθεί πέρα από τον χρόνο/

Μια άσκηση αδιάκοπη αδιάστατη αδιάσπαστη σε κάθε στιγμή

τοποθετεί με ευλάβεια τα σημάδια στον κορμό της μνήμης

 

Γ΄

Και σε είδα μια μέρα χειμωνιάτικη σε ένα δρόμο αγαπημένο

ήμουν άσκεπη και το ρούχο μου φτηνό και λίγο

το κοριτσάκι με τα σπίρτα θυμήθηκα και γέλασα

Όχι εγώ δεν ήμουν αυτή

Στις πόλεις που βρέθηκα το πουλί στο στήθος μου

δεν σταμάτησε να φτερουγίζει

πιστεύω σε έναν θεό πατέρα παντοκράτορα

σε ένα άνθρωπο μοναδικό και ατελή

 

Σε μια αμαρτία άγια σε μια στιγμή που πέταξε σ’ ένα θάνατο σταθερό και αμετάκλητο

εκεί που είσαι θεναρθώ κι εδώ που είμαι, ήσουν

αυτό το τραγούδι ας το μάθουν τα πουλιά ας το μάθουν τα άγρια θηρία

ας το μάθει το τριζόνι που την πόρτα μου εκλιπαρεί

 

Δεν γράφω για να στεφανώσω την δόξα/ το πεπρωμένο των ανθρώπων υμνώ /και την ομορφιά της φύσης

κάθε άνθρωπο άνομο και θλιβερό/ είμαι μέσα στο κουτί της Πανδώρας

έφερα και εγώ ένα κουτί να χαρίσω σε όποιον με πλησιάσει άφοβα

δεν έχω άλλες επιθυμίες/ παρά έναν έρωτα και μια προσευχή

το πουλί που δεν σταμάτησε να φτερουγίζει στο στέρνο μου

μιλάει για μια γέφυρα

έλα εσύ γέφυρα και έρχομαι και εγώ σε σένα

 

 

 

 

Ανέκδοτο από την ενότητα ‘Σπονδές και Προσευχές’

 

 

 

* Η Μαρία  Πανούτσου γεννήθηκε  στην Αθήνα ​και υπηρετεί το θέατρο  και την ποίηση  από  το 1979. Σπούδασε  μουσική,  χορό, θέατρο, ζωγραφική και φωτογραφία στην Ελλάδα, Αγγλία,  Πολωνία. Έχει ταξιδεύσει για σπουδές  και για συμμετοχή σε Διεθνη Φεστιβάλ  θεάτρου, με το Θέατρο Τομή, στην Αγγλία, Σκωτία, Ρουμανία, Γεωργία, Γερμανία, Γαλλία, Πολωνία, Ιταλία, Κύπρο. Έζησε  στην παιδική  της  ηλικία στο Ιρακ, στην Κύπρο και στο Λίβανο. Ξεκίνησε  πολύ μικρή  το χορό και το θέατρο και με  την πρώτη της σκηνοθετική  δουλειά  βραβεύτηκε με πέντε  βραβεία στο Φεστιβάλ  Ιθάκης. Σκηνοθεσίας, καλύτερης παράστασης, καλύτερης  παρουσίασης νεοελληνικού έργου, βραβείο γυναικείου ρόλου και έπαινος ανδρικού. Τώρα μοιράζεται την ζωή της μεταξύ  Αθήνας, Κέας και Λονδίνου. 

Είναι απόφοιτος του Έκτου Γυμνασίου Θηλαίων. Διπλωματούχος της Σχολής Κλασσικού χορού Ε. Ζουρούδη. Διπλωματούχος της Επαγγελματικής σχολής Θεάτρου Αθηνών Εχει  σπουδάσει στο  GROTOWSKI  LABORATORIUM  στο Βρότσλαβ της Πολωνίας. Τελειόφοιτος του Γαλλικού Ινστιτούτου Αθηνών. Σπούδασε  στο  Open University  OF    London  Humanities- Ανθρωπιστικές σπουδές ,  και συμπλήρωσε την μελέτη της για την Αρχαία Ελληνική Τραγωδία με την παρακολούθηση: Αθηναϊκή Δημοκρατία, 5ος αιώνας,  στο  Open University of London.

Παράλληλα με το θέατρο και η τέχνη η Μαρία Σκουλαρίκου – Πανούτσου έχει εκδώσει 3 ποιητικές συλλογές, ΚΑΛΕΣΜΑΤΑ , SALUADER  και  ΠΕΡΠΑΤΩΝΤΑΣ ΣΤΟ ΔΑΚΤΥΛΙΟ ΤΟΥ ΚΡΟΝΟΥ Η ΟΙ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΕΝΟΣ ΑΝΔΡΑ ΑΠΟ ΤΟ CITY που έχουν εξαντληθεί και  ετοιμάζει την έκδοση της νέας ποιητικής  συλλογής με τίτλο ‘Η ΠΟΛΗ’ Μελέτησε Ζωγραφική  και Αγιογραφία με τον ζωγράφο  Δ. Πάλμα, και Κεραμική με τον γλύπτη  Ν.Σκλαβενίτη.  Ζωγραφίζει από το 1982 και χρησιμοποιεί ποικίλα υλικά για τον σκοπό αυτόν. Δουλεύει τον πηλό κατασκευάζοντας έργα αποκλειστικά με το χέρι και όχι με τον τροχό.  Με την Φωτογραφία και τις αρχές της κινηματογραφικής τέχνης, ασχολήθηκε την περίοδο 1980-90 όπου έγινε δεκτή και στο International Film school of London.

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top