Fractal

Η δικαίωση ή η κάθαρση θα έρθει μέσω της φωτιάς

Γράφει ο Άγγελος Χαριάτης // *

 

ergenis_raptop«Ο εργένης» του Βαγγέλη Ραπτόπουλου, εκδ. Κέδρος

 

Όσοι έχουν μια μικρή ιδέα γύρω από τη νεοελληνική λογοτεχνία και τους νεοέλληνες συγγραφείς δεν είναι δυνατόν να μην γνωρίζουν τον Βαγγέλη Ραπτόπουλο. Γράφει και εκδίδει με συνέπεια από το τέλος της δεκαετίας του εβδομήντα.

Για να εξηγούμαι από την αρχή. Δηλώνω αναγνώστης των βιβλίων του. Τα περισσότερα έργα του τα έχω διαβάσει. Πριν λίγο καιρό κοιτάζοντας τη βιβλιοθήκη μου έπεσε το μάτι μου στον «Εργένη». Μετά την τριλογία (Κομματάκια, Διόδια, Τζιτζίκια) ήταν το επόμενο που είχα διαβάσει. Πολλά χρόνια πίσω. Στην πρώτη του έκδοση από τον «Κέδρο». Με εξώφυλλο- σκίτσο. Με 80 s’ ασπρόμαυρη φωτογραφία του συγγραφέα.
Δεν μπαίνω εύκολα στον πειρασμό να διαβάσω δεύτερη φορά το ίδιο βιβλίο. Με εξαιρέσεις βέβαια (κυρίως κλασσικούς Έλληνες και ξένους πεζογράφους). Μια από τις εξαιρέσεις ήταν και ο «Εργένης». Ίσως αυτή η προθυμία μου να μην ήταν τίποτα περισσότερο από μια ανάγκη αναπόλησης. Ένα γύρισμα πίσω στο χρόνο. Στα χρόνια της εφηβείας.

Η αλήθεια είναι ότι και τη δεύτερη φορά το διάβασα μονορούφι. Απνευστί. Χωρίς ούτε ένα διάλλειμα. Για άλλη μια φορά με απορρόφησε, με έκανε να βιώσω την ιστορία, να νιώσω ότι ήμουν μέρος του βιβλίου, ότι ήμουν ο πρωταγωνιστής.

Το γράψιμο του Ραπτόπουλου με αγγίζει ως αναγνώστη. Είναι από τα συγγραφικά στυλ που μου αρέσουν. Θεωρώ ότι ανήκει στους χαρακτηριστικούς εκπροσώπους της νεοελληνικής λογοτεχνίας της δεκαετίας του ’80.

 

Βαγγέλης Ραπτόπουλος

Βαγγέλης Ραπτόπουλος

 

Η υπόθεση: Τραπεζικός υπάλληλος, ο Θόδωρος με απωθημένο την ενασχόληση με τη φωτογραφία, παντρεμένος, χάνει τη γυναίκα του, τη Σόφη. Για την ακρίβεια εκείνη επιλέγει να χαθεί- να εξαφανιστεί. Στα χέρια ενός προαγωγού, του Χουάν.

Ο ήρωας ψάχνει και ψάχνεται και τον ψάχνουν μέχρι να ανακαλύψει την αλήθεια. Η γνωριμία του με τον προαγωγό θα είναι καταλυτική. Τόσο για τον ίδιο τον ήρωα όσο και για τη συνέχιση-εξέλιξη της ιστορίας. Ο προαγωγός θα του δηλώσει ορθά- κοφτά ότι έχει γεννηθεί για να είναι αιώνιος εργένης. Ότι καμία γυναίκα δεν θα σταθεί δίπλα του. Ότι κάθε φορά θα βρίσκεται κάποιος που θα του την κλέβει ή πιο απλά εκείνη θα φεύγει με τη δική της θέληση.

Ο «εργένης» δεν πείθεται. Συνεχίζει να αναζητά την γυναίκα του, χωρίς αποτέλεσμα. Η γυναίκα του που έχει γίνει πόρνη πολυτελείας. Ο καιρός περνάει, κανείς δεν μπορεί άλλωστε να σταματήσει το χρόνο. Ο «εργένης γνωρίζει μια άλλη γυναίκα, την Εύα. Και αυτή εξαφανίζεται∙ με άλλον τρόπο. Δεν έχει σημασία ο τρόπος. Σημασία έχει ότι επιβεβαιώνεται για άλλη μια φορά η θεωρία του Χουάν.

Κάπου εκεί, το μυαλό του ήρωα αρχίζει και γυρίζει με ανάποδες στροφές. Θέλει να πείσει τον Χουάν, αλλά κυρίως τον εαυτό του, ότι δεν μπορεί να είναι «εργένης», ότι δεν μπορεί να γνωρίσει άλλη γυναίκα και κατά συνέπεια να την χάσει.

Κλείνεται στον εαυτό του και στο διαμέρισμά του και χάνεται από τον κόσμο, δημιουργώντας ένα δικό του κόσμο. Η δικαίωση ή η κάθαρση θα έρθει μέσω της φωτιάς.

Συμπερασματικά: Ύφος, γραφή, δομή, διάλογοι, στο στυλ που μου ταιριάζει. Η ιστορία πρωτότυπη. Έρωτας, απωθημένα, φυγή, τρέλα, ένα όμορφα πλεγμένο γαϊτανάκι. Ένα βιβλίο που μπαίνω άνετα στον πειρασμό να το διαβάσω μια τρίτη φορά.

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top