Γκρίζο Βλέμμα: Επτά σχόλια για τα Σύνορα
Από τον Πάνο Ιωαννίδη //
- Τα σύνορα είναι περισσότερο ορατά τη νύχτα, καθώς διακρίνονται στα πρόσωπα. Οι νόμοι τους καθορίζουν εκφράσεις, στάσεις και συμπεριφορές, οι αντινομίες τους προκαλούν την άρνηση. Αν περάσεις τα σύνορα τη νύχτα- έστω και μια φορά- πλέον μπορείς ευκολότερα να διαπιστώσεις την επίδραση που τα πεδία τους ασκούν στους ανθρώπους.
- Τα σύνορα χωρίζουν τα λόγια από τις πράξεις. Στην ενδιάμεση ζώνη τους, μονάχα η τέχνη μπορεί να αντέξει και να ανθίσει. Το νοήματα της ως γνωστόν γεφυρώνουν τα χάσματα.
- Ίσως για αυτόν τον λόγο τα σύνορα, καταργούν τα όρια ανάμεσα στη μορφή και στο περιεχόμενο. Όπως είπε και ο δάσκαλος, αν περάσω αυτή τη γραμμή, τότε θα βρεθώ κάπου αλλού. Η ουτοπία δεν έχει ούτε μορφή ούτε και περιεχόμενο.
- Συνεπώς τα σύνορα χωρίζουν τις σκέψεις από τα κείμενα. Η παραβίαση αυτής της συνθήκης, συνιστά το βασικότερο ίσως μέρος της αποστολής που έχει εκείνος που θέλει να λέγεται συγγραφέας.
- Πάνω στις γραμμές των συνόρων, η αρχή της απροσδιοριστίας βρίσκει το ισχυρότερο έρεισμα και φυσικά την αποτελεσματικότερη εφαρμογή της. Η θέση του παρατηρούμενου οριοθετείται από τη θέση του παρατηρητή.
- Τα σύνορα δοκιμάζουν την σχέση ανάμεσα στον δημιουργό και στο έργο τέχνης, ανάμεσα στον συγγραφέα και στο κείμενο. Δεν γνωρίζω που ξεκινά η έμπνευση μου και που σταματά η επιλογή της ιστορίας που γράφω. Γι αυτό φροντίζω να περνάω σύνορα όσο συντομότερα μπορώ.
- Δύο είναι τα ισχυρότερα διαβατήρια με τη μεγαλύτερη διάρκεια απανταχού των συνόρων. Η τέχνη και βέβαια ο έρωτας.