«Όταν σκόνταψε πάνω μου… ένας Άγγελος»
Γράφει η Κωνσταντία Ζαφείρη // *
Γιώργος Δελιόπουλος «Επισκέπτης Άγγελος», εκδ. Κοβεντάρειος Δημοτική Βιβλιοθήκη Κοζάνης, 2015, σελ. 68
Όταν πήρα στα χέρια μου την άρτι εκδοθείσα ποιητική συλλογή του κ. Γ. Δελιόπουλου « Επισκέπτης Άγγελος», γοητεύτηκα.
Στο πλαίσιο μιας μοντέρνας (μεταμοντέρνας;) ποίησης ο κ. Δελιόπουλος με ώθησε σε μια προσέγγιση αναγκαστικά μέσω του παραδειγματικού άξονα, αλλά τόσο αληθινή και γι’ αυτό ουσιαστική. Με ένα μειλίχιο ύφος λόγου, που ακόμα κι ο καταγγελτικός του τόνος έφτανε σε μένα σχεδόν ψιθυριστά μ’ έκανε ν’ αφουγκραστώ το γρατζούνισμα που έκανε στον εσωτερικό του κόσμο.
Με μια βαθιά εσωτερικότητα και αυταναφορικότητα, με μια διάχυση στον κόσμο των αισθήσεων και των αισθημάτων κάνει βουτιές κι αναζητά απαντήσεις…Το μοτίβο του ανελέητου χρόνου, η επαναλαμβανόμενη χρήση του επιθέτου χάρτινος («χάρτινα λόγια», «χάρτινη εξώπορτα») , από το οποίο δανείζεται το φθαρτό και το βραχύβιο και η «φτωχή μνήμη» αντιδιαστέλλονται αυτοστιγμεί από «πολύχρωμα πουλιά» με «λαβωμένα φτερά» , για να κατέβει στην Αγορά του κόσμου σαν Επισκέπτης Άγγελος και να λογαριαστεί με τα εγκόσμια.
Έτσι γλιστρά νωχελικά από το θέμα του έρωτα και τις διαπροσωπικές σχέσεις, στη φαιδρότητα της επικοινωνίας και της κατανόησης μέσα από τους μήνες του χρόνου, μέσα σε χρώματα, άοσμα γεγονότα και άυλα στοιχεία. Εκεί παντρεύει το άψυχο με το έμψυχο, αποδεσμεύεται από τα γήινα δεσμά και απλά υπηρετεί το ρόλο του ποιητή.
Ως τέτοιος δε θα μπορούσε να μην ανταποκρίνεται σε οποιοδήποτε εξωτερικό ερέθισμα που σαν κάρφος τον κεντά…, αφυπνίζεται και εν τέλει δημιουργεί! Κάθε ένα από τα ποιήματά του είναι μια κλιμάκωση συναισθηματικής εμπειρίας, που καταλήγει σε μια κορύφωση συχνά απαισιόδοξη.
Αλλά ποιος είπε πως η αποκάλυψη της αλήθειας μας είναι αρεστή πάντοτε;
Οι «καθρέφτες» του είναι απλά τα κάτοπτρα που εικονίζουν είδωλα, μια καλά φτιασιδωμένη πραγματικότητα, που όμως ο ίδιος την ακυρώνει , αφού την απογυμνώνει από τα στολίδια της.
Για όλα τούτα χαίρομαι ιδιαίτερα που μοιράστηκε μαζί μας το πνευματικό του τέκνο .
Σ΄ ευχαριστώ για το ταξίδι…
Γιώργος Δελιόπουλος
* Η Κωνσταντία Ζαφείρη είναι φιλόλογος.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΜΕ 500+ ΛΕΞΕΙΣ: Ένα νέο λογοτεχνικό «τοπίο»;
16/04/2024, 9:09 μμ -
Παρακείμενα: «Το παρήγορο συναίσθημα της εσωτερικής έκλαμψης»
16/04/2024, 9:08 μμ -
Η δύναμη του πεπρωμένου
16/04/2024, 9:06 μμ -
Παραμύθια από ζάχαρη, μέλι και ποίηση
16/04/2024, 9:05 μμ -
Ψυχολογικά περάσματα προς τη βιολογική ολοκλήρωση
16/04/2024, 9:00 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Ένα ταξίδι στο μέλλον, με αρκετή αγωνία για την τύχη των ανθρώπων
Γράφει η Κατερίνα Λιβιτσάνου // Αλέξανδρος Καψοκόλης «Το άβατο – Η ματωμένη γη», εκδ. Βακχικόν Σε μέρες πανδημίας, που ένας ιός μάς έχει κλείσει στα σπίτια μας και μας έχει κάνει να αλλάξουμε συνήθειες, δεν περίμενα από ένα
Περισσότερα -
Η Μισθωτή Εργασία
Γράφει ο Απόστολος Θηβαίος // Σημείωμα για το μυθιστόρημα «Ο κήπος των ονείρων» του Γιάννη Μπούζα από τις εκδόσεις Βακχικόν Νωρίς το πρωί, κοπάδια οι εργαζόμενοι ξεχύνονται μέσα από τους υπόγειους σταθμούς. Στριμώχνονται σε γραμμές λεωφορειακές, ονειρεύονται πως
Περισσότερα -
Διήγημα: “Το τσουβάλι”
Της Μαριέττας Πεπελάση // Το καλοκαίρι η μητέρα μας μάς επέβαλλε να κοιμηθούμε από τις εννιά το βράδυ. Τ’ άλλα γειτονοπούλα έπαιζαν ακόμη στο δρόμο, μα για εμάς αυτή ήταν η επιθυμία της μητέρας. Ο πατέρας κάθονταν
Περισσότερα -
Διήγημα Fractal: “Ναι, ο έρωτας είναι.”
Της Τζίνας Ψάρρη // Δεν θυμάμαι πότε ήταν η τελευταία φορά που πρόσεξα τόσο πολύ την εμφάνισή μου. Κοιτάζω και ξανακοιτάζω την ορθάνοιχτη ντουλάπα, περνώ και ξαναπερνώ το χέρι μου πάνω στην ιστορία του προσωπικού μου
Περισσότερα -
Η αυτοβιογραφία ενός… κακοήθους μυθιστορήματος
Του Γεωργίου Νικ. Σχορετσανίτη // Περικλής Σφυρίδης, “Καρκίνος”. Εκδόσεις Εστία. 2018 Από τις ηλεκτρονικές σελίδες ετούτου του περιοδικού παρουσιάστηκαν, στο παρελθόν, κάποια βιβλία και συγκεντρωτικές συλλογές του σπουδαίου πεζογράφου μας, από τη Θεσσαλονίκη, Περικλή Σφυρίδη (1933-
Περισσότερα -
Διήγημα: “Τα χρώματα της μνήμης”
Του Νίκου Τσούλια // * ΗΛΕΙΑΚΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ, 2004, σ. 120-130 Το πανηγύρι είχε στηθεί καλά. Είχαν ειδοποιηθεί όλοι. Όλη τη χρονιά το σιγοψιθύριζαν. «Το νερό στο φράγμα κατεβαίνει γρήγορα. Το καλοκαίρι θα ξαναφανεί το χωριό μας. Ποιος
Περισσότερα -
Νίκος Λάζαρης: «Το μεγάλο μυστικό τής τέχνης είναι η υπομονή»
Συνέντευξη στην Ασημίνα Ξηρογιάννη // Για την ποίηση και για την κριτική, με αφορμή το βιβλίο του «Η αιχμή του δόρατος» μιλά ο ποιητής και κριτικός Νίκος Λάζαρης. Υπενθυμίζοντάς μας ότι «Η ιδιοφυΐα είναι είκοσι τοις εκατό έμπνευση και
Περισσότερα
