Fractal

“Επανάσταση”: ποίημα της μαθήτριας Αγγελικής Σακελλαρίου

 

Αυτό που μου έκανε αρχικά εντύπωση στην Αγγελική Σακελλαρίου, μαθήτρια της Β΄ Γυμνασίου στο 3ο Γυμνάσιο Μεγάρων, ήταν το καλοσυνάτο, ευαίσθητο βλέμμα της. Στη συνέχεια, γνωρίζοντάς την καλύτερα, κατάλαβα το βασικό στοιχείο του χαρακτήρα της: δε βολεύεται με το «μέτριο», το επιφανειακό, το «έτσι είναι τα πράγματα». Τα ποιήματά της, λοιπόν, δεν είναι παρά μια φυσιολογική και, ταυτόχρονα, υπέροχη μετουσίωση του εαυτού της, του «είναι» της.
Αγγελική, σ’ ευχαριστούμε!

Μιχάλης Κούτρας

 

revo

 

ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

 

Σήκωσε το κεφάλι σου, άνθρωπε.
Δες.
Κοίτα γύρω σου.
Ένας κόσμος οδυνηρός.
Νυχτώνει και νυχτώνει.
Σκοτάδι.
Νύχτες, τώρα πια.
Δες εκεί, στο πεζοδρόμιο.
Ένα λουλούδι μαραμένο.
Έτσι, ποτέ δεν ήταν.
Μαράθηκε.
Κακοκάρδισμα
ξεχείλισαν τα μάτια του.
Δες.
Η Μοίρα.
Σήκωσε το κεφάλι σου, άνθρωπε.
’Αλλαξέ την.
Πότισε τα νέα λουλούδια.
Πάλεψε γι’ αυτά.
Φως.
Ακόμα υπάρχει.
Προλαβαίνεις.
Εσύ το ονομάζεις
σπατάλη.
Εγώ το ονομάζω
Επανάσταση.

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top