Fractal
Home / FRACT-ALL / Δοκίμιο: “Ένας ύμνος για τη Σμύρνη”
05/10/2016, 11:43 πμ

Δοκίμιο: “Ένας ύμνος για τη Σμύρνη”

Της Σοφίας Αγραπίδη // *

 

f19

 

Η Σμύρνη αποτελεί αυτή τη σελίδα της ιστορίας, που ως οριακό σημείο, έγραψε την τελευταία πράξη του δράματος, το οποίο καθιαγιάσθηκε από τον ηρωικό θάνατο του Αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου. Η θέση της Σμύρνης εξασφάλιζε την επικοινωνία με την Ευρώπη και με τη Μικρασιατική ενδοχώρα. Την εποχή εκείνη άκμαζε σε όλους τους τομείς, στον οικονομικό, στον καλλιτεχνικό, στον πολιτιστικό, την παιδεία. Τα εκπαιδευτικά της ιδρύματα φημίζονταν σ’ όλο τον κόσμο.Η Ευαγγελική Σχολή, το Δημοτικό Σχολείο του Τιμίου Προδρόμου, το Κιουπετζόγλειον, η Σχολή Φασουλά, του Σοφίειον, το Κεντρικό Παρθεναγωγείον, το Ομήρειον Παρθεναγωγείον, καθώς και πολλά ιδιωτικά εκπαιδευτικά ιδρύματα, συνέβαλαν στη μόρφωση των Ελλήνων, στη Σμύρνη. Διοχέτευε με πλήθος επιστημόνων, λογίων και δασκάλων στον κυρίως ελληνικό χώρο. Η αξία της Σμύρνης για τους Έλληνες ήταν τεράστια..τεράστιο όμως ήταν και το μένος των Τούρκων εναντίον της. Η ολοκληρωτική επίθεση του κεμαλικού στρατού την κατέστρεψε. Θα μπορούσε να περιοριστεί το κακό αν δεν υπήρχε η εμπιστοσύνη των Δυνάμεων στου Τούρκους και η εμπιστοσύνη των Χριστιανών της Ανατολής στις Μεγάλες Δυνάμεις. Καιγόταν το «μοσχομυρισμένο ρόδο» της Μικράς Ασίας από τις 13 Σεπ 1922, ημέρα Τετάρτη, έως τις 16 Σεπτ. 1922, ημέρα Σάββατο. Δεν υπήρχε γειτονιά που να μην πέρασε ο κεμαλικός πυρακτωμένος δαυλός, η Αρμενική και η Ελληνική συνοικία αποτεφρώθηκαν. Η γενοκτονία του 1922 αποτέλεσε την ολοκλήρωση του αιμοβόρου έργου του 1914, χρονιά του 1ου διωγμού. Κλείνοντας, αναφέρω δύο αποσπάσματα από μνήμες Ελλήνων που έζησαν και λαβώθηκαν από τα πυρά του αισμοσταγούς εχθρού.. «μπροστά στα μάτια του συγχωρημένου του άνδρα μου και του παιδιού μου με ατίμασαν πολλές φορές. Ύστερα, έσφαξαν το παιδί μου και κομμάτιασαν με τα μαχαίρια τους τον άνδρα μου …» δεν γράφω τη συνέχεια γιατί είναι πιο τραγική. «κάθε μέρα η θάλασσα έβγαζε πτώματα χριστιανών που είχαν σκοτώσει οι Τούρκοι…»

Εις αιώνια μνήμη όλου εκείνου του ηρωικού ελληνισμού, που έστω και μια σταλαγματιά από το αίμα τους πρέπει να παραμένει ως ανεξίτηλο σημάδι αγώνα και αιωνιότητας.

 

Βιβλιογραφία

1. Οι τελευταίες ημέρες της Σμύρνης. Rene Puaux

2. 1922. Η Μαύρη Βίβλος. Γιάννης Καψής

 

 

 

* H  Σοφία Αγραπίδη γεννήθηκε στην Ανδραβίδα. Είναι απόστρατος Υπξκος του Σ.Ξ. Αποφοίτησε από ΙΔ.ΙΕΚ ως Β.Λογιστή και Πρ. Η/Υ. Ο γραπτός λόγος αποτελεί ένα από τα ενδιαφέροντά της. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια δημιουργικής γραφής. Άρθρα της δημοσιεύονται κατά καιρούς σε έντυπα και διαδικτυακά μέσα ενημέρωσης.

 

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top