Fractal
Home / Διηγήματα / “Ένας αδόκητος θάνατος” – Διήγημα της Ελένης Χωρεάνθη
14/09/2016, 11:09 πμ

“Ένας αδόκητος θάνατος” – Διήγημα της Ελένης Χωρεάνθη

«Μια φορά τυχαίνει να βρεθούν πράγματα στο δρόμο σου που μπορεί να  αναστατώσουν την τακτοποιημένη ζωή σου και να ανατρέψουν την παγιωμένη τάξη πραγμάτων.», σκέφτηκε αντικρίζοντας το παλλόμενο φως.

Η πόλη απ’ άκρη σ’ άκρη σκοτεινή. Ακόμα και για έναν έμπειρο δημοσιογράφο του δικού του βεληνεκούς, ένα μαχόμενο δημοσιογράφο ολκής, πάλαι ποτέ πολεμικό ανταποκριτή, είχε πολλές δυσανάγνωστες ρωγμές εκείνη η συγκεχυμένη αθηναϊκή νύχτα που του προξενούσαν τρόμο.

 

hero2

 

Χρόνια στο νυχτερινό ρεπορτάζ, μια ζωή στην πρώτη γραμμή της μαχόμενης δημοσιογραφίας, άπειρα νυχτερινά δελτία ειδήσεων και συναρπαστικά αστυνομικά ρεπορτάζ είχε συντάξει που είχαν μεταδοθεί ζωντανά από τα ΜΜΕ, τροφοδοτώντας το αδηφάγο κοινό των αστυνομικών ειδήσεων. Αλλά πάντα είχαν να κάνουν με συγκεκριμένες δολοφονίες, με πτώματα μόλις τεμαχισμένα ή σε κατάσταση αποσύνθεσης, με διάσπαρτα μέλη, σπασμένα κρανία, ακρωτηριασμένα, κορμιά, μωρά νεογέννητα πακεταρισμένα σε νάιλον σακούλες, νεκρά ή μισοπεθαμένα σε κάδους απορριμμάτων. Ποτέ δεν είχε βρεθεί μπροστά σ’ ένα τέτοιο ή παρόμοιο θέαμα.

Πλησιάζοντας το φωτοβόλο αντικείμενο, κόντυνε το βήμα κρατώντας την αναπνοή του και σταμάτησε αφήνοντας μπροστά του μια απόσταση ασφαλείας, για κάθε ενδεχόμενο.

Το θέαμα ήταν μοναδικό. Ένα κρανίο πηγή φωτός, ένα κρανίο φανός, κρανίο… αμπαζούρ! Από όλες τις ρωγμές του κρανίου και τις κόγχες έβγαινε ένα άσπρο, τρυφερό, γλυκύτατο φως, φως ιλαρόν αγίας δόξης σαν από κάρα αγίου μάρτυρος της ορθοδόξου ημών εκκλησίας.

Κοίταξε γύρω του. Ο τόπος άδειος, κρύος και σκοτεινός. Με δυσκολία ξεχώρισε τα τοιχώματα ενός τεράστιου λάκκου μέσα στον οποίο βρέθηκε αιφνιδίως, άγνωστο πώς. Αισθάνθηκε την υγρασία να τον διαπερνά, να τον περονιάζει. Πλήθος ρυάκια άγριου φόβου άρχισαν να ρέουν από την κορφή του κεφαλιού και να περιλούουν με τρόμο όλο του το κορμί κάνοντας κύκλους και δημιουργώντας δίνες στροβιλίζοντάς τον με ιλιγγιώδη ταχύτητα μέσα στον λασπώδη χώρο του θανάτου, του δικού του αδόκητου κι ανεξιχνίαστου θανάτου.

 

d1

 

«Υπάρχει τεράστια διαφορά ανάμεσα στο να είσαι απλός θεατής ή ερευνητής του θανάτου κάποιου άλλου και στο να βρίσκεσαι ο ίδιος στον κύκλο του θανάτου, μέσα στο λάκκο που άλλοι σου έσκαψαν κι έπεσες στην παγίδα του δικού σου θανάτου».

Με τέτοιες και παρεμφερείς σκέψεις και σκοτεινούς διαλογισμούς προσπαθούσε να διασκεδάσει τη μακάβρια πτώση του και να βγει από τον κύκλο του θανάτου. Όσο όμως έβλεπε το φως και μαζί και το κρανίο να απομακρύνονται από αυτόν, τόσο ο φόβος του θανάτου του που τον είχε κυριέψει γινόταν πιο εφιαλτικός και πιο άδικος.

Δεν μπορούσε να ξεπεράσει τις αναμενόμενες όσο και προφανείς δυσκολίες, να αναδειχθεί ανώτερος των περιστάσεων και να βγει από την παγίδα που κάποιος ή κάποιοι επιτήδειοι από το ζηλόφθονο σινάφι τού είχαν στήσει και να διαλευκάνει την όντως σκοτεινή υπόθεση.

Κάνοντας συσχετισμούς του παρόντος με παρόμοια περιστατικά προηγούμενων νυχτερινών αποστολών, κατέληξε στο συμπέρασμα πως τίποτε δεν γίνεται τυχαία. Όλα οργανώνονται και κατευθύνονται από διάφορα κέντρα εξουσίας.  Το τυχαίο και το μοιραίο έχουν εφευρεθεί από τις σκοτεινές δυνάμεις για να ρίχνουν στάχτη στα μάτια του ανίδεου και ευκολόπιστου κόσμου και να μην μπορεί να διακρίνει πόσο διαστρεβλώνουν  τα αυτονόητα για να δικαιολογούν τα αδικαιολόγητα και να κάνουν αυτό που θέλουν.

Βέβαια, ένα αστυνομικό ρεπορτάζ που πρέπει να καλύψει έγκλημα και να εξιχνιάσει τα αίτια και τις αφορμές, όπως και τις συνθήκες θανάτου ενός ανθρώπου, άσχετα αν το περιστατικό είναι πρόσφατο ή παρωχημένο, αν πρόκειται για κακοποιό στοιχείο ή για αθώο θύμα, ενώ παραμένει ανεξιχνίαστο, αν συνέβη κάτω από συνθήκες αδιευκρίνιστες, έχει πολλές εκδοχές, μπορεί να αναμένονται πολλά ενδεχόμενα. Υπάρχει πιθανότητα να συμβούν και απρόοπτα που θα περιπλέξουν την υπόθεση, η αντιμετώπιση ενέχει πολλούς κινδύνους και χρειάζεται ενδελεχή και εξονυχιστική έρευνα κάθε πτυχή του.

Ένα αστυνομικό ρεπορτάζ είχε αναλάβει, προκειμένου να καλύψει το τελευταίο περίεργο όσο και αμφιλεγόμενο τραγικό συμβάν, μια πιθανή όσο και απίθανη δολοφονία κάποιου, επίσης αμφιλεγόμενου ως προς το φύλο και αγνώστων λοιπών στοιχείων ανθρώπινου, μάλλον, όντος στην πλατεία Αγάμων.

Απίθανη σύμπτωση. Ένα τέτοιο συνταρακτικό στοιχείο, να πέσει στα χέρια του, στα πόδια του για την ακρίβεια, να βρει ένα τέτοιο λαχείο νυχτιάτικα και μάλιστα σ’ ένα δρόμο όπου έχουν λιώσει οι δημοσιογραφικές σόλες δεκάδων ζευγαριών παπουτσιών κυνηγώντας πάντα την πιο συναρπαστική είδηση, θα ήταν ό, τι καλύτερο του είχε συμβεί τα τελευταία χρόνια για να διανθίσει με εξωπραγματικά στοιχεία τραγικού μεγαλείου μια δολοφονία, η διαλεύκανση της οποίας επρόκειτο να συγκλονίσει το καθεύδον πλήθος των αρμόδιων εκτελεστικών οργάνων της πολιτείας και θα προσέδιδε γοητεία στη δημοσιογραφική του δεινότητα κλείνοντας με ένα συγκλονιστικό σασπένς τον κύκλο της καριέρας του.

Με άλλα λόγια, θα καταξιωνόταν ως ένας δημοσιογράφος ολκής προσφέροντας επιδόρπιο τη γαργαλιστική είδηση που θα προκαλούσε σκάνδαλο. Και τι πιο τραγικά σκανδαλοθηρικό γεγονός από μια πρωτοφανή, άκρως αντισυμβατική δολοφονία ενός όντος μη υπάρχοντος, όντως, εν ζωή!

Δολοφονία; Μα ποια δολοφονία; Ποιου, ποιας, πότε και πού; Υπήρχε δολοφονία, υπήρχε θύμα, νεκρός στην πλατεία Αγάμων; Το μόνο σίγουρο και απτό, στη συγκεκριμένη περίπτωση, ήταν το άσπρο φως που εξέπεμπε από τις οπές του το κρανίο, καθώς απομακρυνόταν σχηματίζοντας απαλές φωτεινές ραβδώσεις  στο κενό που τον χώριζε από αυτό.

Άραγε ποιος τυχερός ή και άτυχος νεκρός θέλησε να του προσφέρει στο πιάτο μια σίγουρη δημοσιογραφική επιτυχία και κουβάλησε το φλεγόμενο κρανίο του εκεί την ώρα ακριβώς που κάποια κέντρα εξουσίας χρειάζονταν ένα διάσημο φόνο, μια δολοφονία καραμπινάτη που θα τους έβγαζε από τη δύσκολη θέση όταν ήταν υποχρεωμένοι να λογοδοτήσουν για ενέργειες και πράξεις ασύμφορες για το κοινό; Ποιος θαρραλέος αείμνηστος μηχανεύτηκε τη στυγερή δολοφονία του εαυτού για να δώσει πολλαπλές λύσεις σε χρόνια προβλήματα διαχείρισης των ελλειμμάτων εξουσίας και πέταξε στο δρόμο του διάσημου δημοσιογράφου το φωτεινό κρανίο;

Εκτός αυτού, ο επιτήδειος δημοσιογράφος θα έπιανε την «καλή» με ένα ρεπορτάζ πρωτότυπο, μοναδικό που θα τον έκανε διάσημο εν μια νυκτί! Ή μήπως επρόκειτο για οφθαλμαπάτη, παραίσθηση, φαντασίωση;

Αισθάνθηκε το ρίγος του θανάτου να έρχεται πάνω του από όλες τις οπές του κρανίου και των τοιχωμάτων του υγρού τάφου, να διασχίζει τις αρτηρίες του αίματος, να ρέει με το αίμα του στις κλειδώσεις και στις ρωγμές του δικού του κρανίου, να τον διαπερνά, να  πλημμυρίζει τον «λάκκο των λιονταριών» που τον είχαν ρίξει οι συνάδελφοί του.

«Από συναδελφική αλληλεγγύη», διέδιδαν τεχνηέντως κι έγραφαν στις έντυπες καθημερινές εφημερίδες με πηχυαία γράμματα: «Γα να τον σώσουν από τις εμμονές κι από τις φαντασιώσεις του».

Τον πρόλαβε, ωστόσο, και το κακούργο τηλέφωνο μ’ εκείνο το παρατεταμένο  ντρινννν που του έκοψε τη δράση στο τσακ! Τόσο δα, μισή δόση ώθησης χρειαζόταν να βγει από το λάκκο, ν’ αρπάξει το φλεγόμενο κρανίο και να περιφέρει το έπαθλο του ηρωισμού του στην πόλη, όπως περιέφεραν οι εκτελεστές του, κραδαίνοντας επί ξύλου κρεμάμενη την κεφαλή αιμόφυρτη του αρχιληστή Νταβέλη.

 

 

elxorΗ Ελένη Τσικριτέα – Χωρεάνθη γεννήθηκε στην Αγία Βαρβάρα Τριχωνίδας  Αιτωλοακαρνανίας, σπούδασε Παιδαγωγικά και μετεκπαιδεύτηκε στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο και στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Εργάστηκε ως εκπαιδευτικός στη Δημόσια Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση. Ασχολείται με ποίηση, πεζογραφία, δοκίμιο, κριτική βιβλίων, μετάφραση, διασκευές αρχαίων ελληνικών κειμένων. Είναι τακτικό μέλος του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου. Για την προσφορά της στα Γράμματα έχει τιμηθεί από διάφορους πολιτιστικούς φορείς και συλλόγους. Συνεργάζεται με έντυπα και διαδικτυακά λογοτεχνικά περιοδικά. Έχει εκδώσει ως τώρα 16 ποιητικές συλλογές, 37 βιβλία για παιδιά και εφήβους, 5 μυθιστορήματα, μία συλλογή διηγημάτων και τρεις τόμους με διασκευές αρχαίων τραγωδιών.

 

 

Δημοσιεύθηκε στο Έθνος της Κυριακής με τον γενικό τίτλο «Ο ήρωας του Καλοκαιριού»

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: , , ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top