Μοίρα μας είναι ο χαρακτήρας μας
Γράφει ο Γιάννης Παπαγιάννης //
Ελπίδα Στρατηγάκη «Ένα σκούντημα χρειαζόταν», Εκδόσεις Vakxikon.gr
Ευχάριστη έκπληξη το βιβλίο της Ελπίδας Στρατηγάκη. Πρώτον γιατί έχει ένα ύφος που ρέει, είναι ευχάριστο, έχει χιούμορ και κλασσική περιγραφική δεινότητα. Δεύτερον, γιατί, παρά το μικρό του όγκο, το κείμενο που η συγγραφέας χαρακτηρίζει «μυθιστόρημα» κι όχι νουβέλα, δικαιώνει τον πεζογραφικό χαρακτηρισμό του, καθώς διαθέτει σχεδίαση, πλοκή, αλληλένδετους αν και παράλληλους ήρωες κι ακόμα έχει δανειστεί κάποια χαρακτηριστικά από το μεταμοντέρνο μυθιστόρημα όσον αφορά στον σχεδιασμό, καθώς με αρίθμηση παρουσιάζονται οι πράξεις της πρωταγωνίστριας, με τίτλους ωσάν διηγήματα οι πράξεις του πρωταγωνιστή και υπό τον τίτλο «η Αθήνα της κυρίας Αγγελικής» εμβόλιμα παρουσιάζεται και συνδέεται το παρελθόν με το παρόν, η γενιά του πολέμου με την δική μας. Επίσης το μυθιστόρημα ακροβατεί από την αρχή αλλά ειδικά στο τέλος ανάμεσα στην ρεαλιστική ερωτική περιπέτεια και την θεωρητική λογοτεχνική φάρσα, καθώς διαρκώς συντηρείται το ερώτημα, εάν όλα όσα συμβαίνουν είναι πραγματικά ή αποτελούν τις ιστορίες που συγγράφει η ηρωίδα. Το μόνο σημείο που το μυθιστόρημα χωλαίνει και δυστυχώς κατά τη γνώμη μου ζημιώνεται αρκετά, είναι η οπτική αφήγησης που επιλέγει η συγγραφέας. Με την οπτική του παντογνώστη αφηγητή λοιπόν, η Ελπίδα Στρατηγάκη εισβάλλει εξ αρχής στις ζωές των ηρώων της και μας τις περιγράφει εξονυχιστικά, αναλυτικά, χωρίς κρυφά σημεία και χωρίς εκπλήξεις. Έτσι όμως μειώνει το ενδιαφέρον του αναγνώστη, ο οποίος ξέρει από την αρχή τα πάντα και δεν έχει περιέργεια ή ερωτήματα για τη συνέχεια. Ίσως κάποια υπονοούμενα για τη ζωή του Μιχάλη και των άλλων και μια κλιμακωτή εξερεύνηση και διερεύνηση κατά τη διάρκεια της αφήγησης και δια μέσου των γεγονότων να ήταν μια επιλογή που θα βοηθούσε τον αναγνώστη, σε σχέση με την εξαντλητική λεπτομερή καταγραφή κρυφών και φανερών πεπραγμένων. Και σε κάθε περίπτωση, εάν δεν μάθουμε και τα πάντα για έναν ήρωα, δεν πειράζει. Σημασία έχουν η ερμηνεία που θα δώσουμε εμείς και εκείνα που σχηματίζονται στο νου του αναγνώστη από τις πράξεις των ηρώων.
Ελπίδα Στρατηγάκη
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΜΕ 500+ ΛΕΞΕΙΣ: Ένα νέο λογοτεχνικό «τοπίο»;
16/04/2024, 9:09 μμ -
Παρακείμενα: «Το παρήγορο συναίσθημα της εσωτερικής έκλαμψης»
16/04/2024, 9:08 μμ -
Η δύναμη του πεπρωμένου
16/04/2024, 9:06 μμ -
Παραμύθια από ζάχαρη, μέλι και ποίηση
16/04/2024, 9:05 μμ -
Ψυχολογικά περάσματα προς τη βιολογική ολοκλήρωση
16/04/2024, 9:00 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Ανδρέας Φιλιππόπουλος-Μιχαλόπουλος: «Το νερό φιλοξενεί τις κραυγές μας και ταυτόχρονα τις πνίγει»
Συνέντευξη στη Χρύσα Φάντη // Ο καθηγητής Θεωρίας και Δικαίου στο Πανεπιστήμιο του Westminster και εικαστικός καλλιτέχνης με το ψευδώνυμο picpoet Ανδρέας Φιλιππόπουλος-Μιχαλόπουλος μιλά στη Χρύσα Φάντη για το θεωρητικό και καλλιτεχνικό του έργο, με αφορμή την πρόσφατη
Περισσότερα -
Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως έργο ζωής.
Από τον Άγγελο Πετρουλάκη // Σώτη Τριανταφύλλου: “Μόνοι στον κόσμο” Ευρωπαίοι συγγραφείς, αντιαμερικανισμός και αμερικανική μοναξιά, Εκδόσεις Πατάκη Με οξυδέρκεια και μεγάλη έρευνα, με γνώσεις και ιδιαίτερη κριτική σκέψη, η Σώτη Τριανταφύλλου ‘‘χειρουργεί’’ την ευρωπαϊκή λογοτεχνία
Περισσότερα -
2 Φεβρουαρίου – Τζέιμς Τζόυς
Επιμέλεια: Δήμητρα Ντζαδήμα // Ο Τζέιμς Τζόυς, γεννημένος σαν σήμερα το 1882 ήταν Ιρλανδός συγγραφέας και ποιητής. Θεωρείται ένας από τους κορυφαίους λογοτέχνες του 20ού αιώνα, δημιουργός των μυθιστορημάτων “Οδυσσέας” (1922) και “Finnegans Wake” (1939). [Δείτε περισσοτερα: https://www.fractalart.gr/james-joyce/ ]
Περισσότερα -
Η Βάσια Τζανακάρη στο Εργαστήρι του συγγραφέα
Μικρά μυστικά για την καρέκλα του κυρίου Έκτορα. • Αν και έχω τοποθετήσει τις περισσότερες ιστορίες μου στο κέντρο της Αθήνας, και συγκεκριμένα στην Κυψέλη και στην Πατησίων, στο μυαλό μου μερικές διαδραματίζονται αλλού: στις Σέρρες, στον Σταυρό
Περισσότερα -
Ποίηση: 不完全さの美しさ Ανθισμένα λουλούδια
Της Κατερίνας Σπαθαράκη // * 不完全さの美しさ Ανθισμένα λουλούδια Πουλιά με ορθάνοιχτα φτερά Αγρίμια στα βουνά. Πώς μπορείς να αγαπάς ένα λουλούδι; Πώς μπορείς να αγαπάς ένα αγρίμι; Tα νερά στα ποτάμια που κυλάνε Το άσπρο
Περισσότερα -
Ποίημα: “Πρωινό εγερτήριο”
Γράφει η Μένη Πουρνή // Πρωινό εγερτήριο Πλύθηκα το πρωί με τον οίστρο του προσώπου σου. Απλώθηκε σ όλα τα κύτταρά μου, δεν έμεινε μόριο που να μην το άγγιξε η μορφή σου. Η άνοιξη έμοιαζε με
Περισσότερα -
Ποίημα: “Εις Μνήμην”
Γράφει η Βάσω Κώστογλου // * Εις Μνήμην Ο νους μου πάλι ξάνοιξε Στο ρόχθο του πελάγου -Σφιχτά στα χείλη της λευκής Βαστώ πέτρας την παγωνιά- Ανασαιμιά είναι και στεναγμός Κάθε άνθρωπου μονάχου Στυφό ένα
Περισσότερα
