Fractal

Ένα ποίημα

Της Αρετής Μαυροπούλου //

 

 

 

 

Να μου μιλάς

ψιθυριστά

να ηρεμούν οι σκέψεις μου.

Να κοπάζει η τρικυμία

της ψυχής

να φεύγουν οι σκιές.

 

Να μου μιλάς

με δισύλλαβες λέξεις

τονισμένες

έτσι απλά.

Να στέκεσαι

σαν ατσάλινη παρουσία

στα παράλογα του νού.

 

Πότε πότε

να λεηλατείς τα αστέρια

για χάρη μου.

Να γητεύεις

τα θαυμαστά

και τα χρώματα του δειλινού.

 

Να ζήσω μαζί σου

όλη μου την ζωή

σε μιά στιγμή.

Οι μέρες και οι νύχτες μου

να μοσχοβολούν ευγνωμοσύνη.

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top