Μαθήματα αυτογνωσίας και αποδοχής
Γράφει η Ασημίνα Ξηρογιάννη //
Ιωάννα Μπαμπέτα «Ένα παρατσούκλι και για μένα, παρακαλώ», Εικονογράφηση: Νίκος Γιαννόπουλος, Εκδ. Ψυχογιός, 2016, σελ. 56
Τα παιδιά μπορεί να έχουν διάφορους προβληματισμούς, αλλά και διάφορα προβλήματα που οι μεγάλοι δεν τα φαντάζονται καν. Ο ήρωας της συγκινητικής και διδακτικής αυτής ιστορίας είναι ο μικρός Στέφανος που επιθυμεί πάρα πολύ να αποκτήσει το δικό του παρατσούκλι (ναι, καλά ακούσατε), αλλά στέκεται αδύνατο! Αρχικά απελπίζεται όταν βλέπει ότι οι φίλοι του έχουν κι από ένα παρατσούκλι (η Αϊνστάιν, ο Αστερίξ, ο Μπετόβεν…) και νιώθει διαφορετικός. Μετά προσπαθεί να κάνει πράγματα που θα οδηγήσουν ή θα εμπνεύσουν τους άλλους να του αποδώσουν ένα παρατσούκλι, ώστε να μην διαφέρει από τα υπόλοιπα παιδιά. Πότε δείχνεται ευγενικός, πότε δείχνει ιδιαίτερο ζήλο με τον υπολογιστή, αλλά αυτά δημιουργούν φασαρίες και έχουν αντίθετα αποτελέσματα. Οπότε απογοητεύεται ακόμα πιο πολύ!
Ο παππούς του ήρωά μας ασχολείται πολύ μαζί του, τον συμβουλεύει, τον προσέχει, του μαθαίνει πράγματα. Φιλοσοφούν μαζί, συζητούν μαζί, ανταλλάσουν γνώσεις, μιλάνε για αποφθέγματα (ρητά). Έτσι η ζωή περνάει πιο εύκολα. Αλλά η προσπάθεια ένταξης στην σχολική πραγματικότητα είναι επώδυνη συχνά και θέλει υπομονή.
Και μέσα σε όλα αυτά υπάρχει και το πρόβλημα της δυσλεξίας που γιγαντώνει τις καταστάσεις και τα συναισθήματα και δημιουργεί νέες απορίες. Η καρδιά και το μυαλό όταν δεν συμβαδίζουν είναι σε διάσταση και προκαλείται σύγχυση στο παιδί. Κυρίως γιατί δεν ξέρει λεπτομέρειες περί του τι είναι αυτό το πράγμα που τον «βασανίζει» και τον αποσυντονίζει τόσο. Όταν κάνει την κατάλληλη επεξεργασία, και παίρνει βοήθεια, όλα αλλάζουν.
Με χιούμορ και όμορφες σκηνές είναι δοσμένη τούτη η ιστορία. Το δυνατό τέλος αποζημιώνει τους αναγνώστες. Ο Στέφανος ωριμάζει μέσα από αυτήν την ιστορία. Μαθαίνει να αγαπά τον εαυτό του, να πιστεύει στον εαυτό του και να μην είναι ανταγωνιστικός. Ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός από τον άλλο και έχει την προσωπικότητά του. Σεβόμαστε τους άλλους και τους αγαπάμε για αυτό που είναι. Θέλουμε και οι άλλοι να μας αποδέχονται και να μας εκτιμούν για αυτό που είμαστε.
Ο Στέφανος δεν χρειάζεται κανένα παρατσούκλι για να είναι αποδεκτός. Είναι μέλος της παρέας και χωρίς αυτό. Έχει πολλές δυνατότητες και αυτό αρκεί. Κυρίως αρκεί που το γνωρίζει. Φτάνει να δώσει μάθημα ήθους και στους συμμαθητές του.
Εξαιρετική η προσπάθεια να εικονογραφήσει με την ενθάρρυνση του παππού τη λύπη του και να γράψει μια ιστορία πάνω σε αυτή ώστε να την ανέχεται περισσότερο.
Ένα βιβλίο για την ψυχική δύναμη του παιδιού που καθώς αναπτύσσεται προσπαθεί να κερδίσει τον κόσμο (του) Χρειάζεται να έχει ανθρώπους γύρω του να του παρασταθούν, να του δώσουν αγάπη να του ανοίξουν ορίζοντες. Να αποκτήσει γερές συναισθηματικές και ψυχικές βάσεις ώστε ν’ ανοίξει αργότερα τα παιδιά του και να πετάξει. Βιβλίο που προσφέρεται για δραματοποίηση και παιχνίδια ρόλων!
Ιωάννα Μπαμπέτα
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΜΕ 500+ ΛΕΞΕΙΣ: Ένα νέο λογοτεχνικό «τοπίο»;
16/04/2024, 9:09 μμ -
Παρακείμενα: «Το παρήγορο συναίσθημα της εσωτερικής έκλαμψης»
16/04/2024, 9:08 μμ -
Η δύναμη του πεπρωμένου
16/04/2024, 9:06 μμ -
Παραμύθια από ζάχαρη, μέλι και ποίηση
16/04/2024, 9:05 μμ -
Ψυχολογικά περάσματα προς τη βιολογική ολοκλήρωση
16/04/2024, 9:00 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Νίκη Σαλπαδήμου: «Ένα βιβλίο, ένα μολύβι, ένας δάσκαλος και ένα παιδί μπορούν ν’ αλλάξουν τον κόσμο»
Συνέντευξη στην Έλενα Νταβλαμάνου // Το βιβλίο «Ένας φίλος… φτερωτός» από τις εκδόσεις Βεργίνα, σε εικονογράφηση του Σπύρου Γούση, είναι το δωδέκατο κατά σειρά βιβλίο της Νίκης Σαλπαδήμου, στη χορεία των βιβλίων παιδικής λογοτεχνίας που έχει γράψει την τελευταία
Περισσότερα -
Ποίημα: “Αντλαντίς”
Γράφει ο Απολύτως Διαλλακτικός // * Ήρθε η εποχή της ξηρασίας και στέγνωσαν τα δάκρυα Στο ρυάκι έχουν μείνει μόνο πέτρες χώματα και η στιγμή της περασμένης άνοιξης Υπό του καιόμενου Ηλίου στέρεψε το πηγάδι της ανάμνησης Της ερήμου οι άνθρωποι πάντα μεγαλόκαρδοι
Περισσότερα -
Ποίημα: “Πωλητήριον”
Γράφει ο Αριστείδης Ι. Φρυδάς // * ΠΩΛΗΤΗΡΙΟΝ Στην αγορά στο αρχαίο βάθρο του Λυκίνου, σε ευτελή τιμή, πουλούσα τη ζωή μου . . . Τι κι’αν δεινός ονειροπλάστης ήμουν, τι κι΄αν εγνώριζα αστρονομία
Περισσότερα -
Tέσσερα ποιήματα
Γράφει ο Χρήστος Μπαρτζουλιάνος // * Ασέληνη Αγάπη Σπορά αγέλαστης ομορφιάς Κληρονομήσαμε την κιβωτό σιωπηλών, ασέληνων κόσμων Κι όμως οι υάκινθοι του πεπρωμένου άνθισαν Περιπλανώμενους μας ‘ρίξαν σε τόπους αμνημόνευτους Συντροφιά με πνοές ασίγαστου πάθους
Περισσότερα -
Προς αναζήτηση ερμηνειών που δεν θα καταναλωθούν από τη φωτιά
Του Γεωργίου Νικ. Σχορετσανίτη // Jaume Cabre, «Μας καταβροχθίζει η φωτιά». Μετάφραση: Ευρυβιάδης Σοφός. Εκδόσεις Πόλις. Αθήνα, 2022) Εξαιτίας κάποιου «…έμεινε χωρίς δουλειά, όπως κάποτε είχε μείνει χωρίς πατέρα κι’ ακόμα παλιότερα χωρίς μητέρα», λέει
Περισσότερα -
✔ Βαγγέλης Γιαννίσης: «Πολλές φορές τείνουμε να θυμόμαστε τους θύτες και να ξεχνάμε εντελώς τα θύματα»
Συνέντευξη στην Ελένη Γκίκα // Τον γνωρίσαμε το 2014 με «Το μίσος» και επιμένει ότι τον επιθεωρητή του Άντερς Οικονομίδη τον συνάντησε ταξιδεύοντας με το τρένο από το Έρεμπρο προς τη Στοκχόλμη. Εμείς τον συναντάμε στα βιβλία του
Περισσότερα -
Ξαναδιαβάζοντας το μυθιστόρημα «Ο Παν» του Κνουτ Χάμσουν
Του Γεωργίου Νικ. Σχορετσανίτη // Ο Κνουτ Χάμσουν γεννήθηκε στις 4 Αυγούστου 1859 και μεγάλωσε μαζί με ένα θείο του, στη βιβλιοθήκη του οποίου, γνώρισε τους σημαντικότερους συγγραφείς βιβλίων και έτσι άρχισε να δείχνει ενδιαφέρον για τη λογοτεχνία. Μετά
Περισσότερα
