Fractal

Ποίηση: “Ενέχυρο”

Της Ελένης Τριβέλλα //

 

f15

 

Ανήμερα θεριά

κανιβαλίζουν στις επάλξεις

κτητικές αντωνυμίες,

αδρά και αδυσώπητα.

Με αυθάδεια έμφυτη.

Άνευ χρονοτριβής.

Στην πραγματικότητα…

κτητική αντωνυμία.

Μία.

Του ενικού αριθμού.

Του πρώτου προσώπου.

Με καταφανή διαύγεια.

Με ηδονή.

Καθολικά.

 

Τι σαματάς;

Αναιτίατος…

 

Επικροτώ το πάθος τους.

Δεν είναι κίβδηλο.

Είναι βρώμικο, μπατάλικο,

οξύθυμο, σθεναρό.

 

Διαπραχθέν αδίκημα

εν πλω.

Χαπάκι αμάσητο.

 

Το χρέος με σκουντάει να πράξω.

Να το σιτίσω.

 

Κι αφού αδυνατώ

να ράψω τα ρούχα

στα δικά μου μέτρα,

θα ικετέψω στην δημοπρασία

των αντωνυμιών

να συναινέσω στην απώλειά της.

 

Να διεκδικήσω τις

υπόλοιπες πέντε.

Να τις κερδίσω.

Να τις σκορπίσω

στους ανθρώπους,

βάζοντας ενέχυρο,

αυτήν την μία

που θα ανταλλάξω.

 

Την πιο σημαντική.

 

 

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top