Ποίηση Χ δύο
Γράφει η Ασημίνα Ξηρογιάννη //
«Από τα πράγματα στο όνομά τους» της Ελένης Κόλλια, εκδ. «Γαβριηλίδης», σελ. 62
Η ποιήτρια Ελένη Κόλλια με καλά δομημένα ποιήματα πετυχαίνει να αγγίξει το Αόρατο και να ξυπνήσει τη συγκίνηση. Μέσα στη συλλογή συναντάμε Το Ποίημα ως Ολότητα.Το Ποίημα πάντα καλοδουλεμένο, καλά στοχευμένο, λειτουργικό. Οι λέξεις συνδυασμένες με σοφία και σύνεση, σε βαθμό που να νιώθεις ότι είναι σωστή η οικονομία των πραγμάτων και ότι τίποτα δεν είναι περιττό. Ο ακυρωμένος έρωτας, αλλά κυρίως η μοναξιά συναντούν τον αναγνώστη, τον κοιτάνε καταπρόσωπο. Δεν είναι μελοδραματική η Κόλλια, οριοθετεί και οριοθετείται. Στοχάζεται και αναστοχάζεται για ”τα μέσα” της πράγματα, χαρίζοντάς του όμως μια καθολικότητα «εξαρχής ορίζοντας τα ύδατα χωρικά της ουσίας και του πράγματος» (Σχεδιασμός εξαρχής), καθώς και «ψηλαφίζοντας το νόημα εκείνο/που σαν αίμα τραβάει το δρόμο του άφοβα» (Στις μέρες μου γίνονται θαύματα). Υπάρχει μέσα της κάτι ανέγγιχτο που θέλει να το αγγίξουν.
Εξαιρετική δουλειά.
Δείγμα γραφής:
MH THΡΟΥΜΕΝΩΝ ΤΩΝ ΑΝΑΛΟΓΙΩΝ
Δεν υπάρχει απόσταση μεγαλύτερη
και πιο δύσβατη διαδρομή
από το χέρι ως το χαρτί.
Βγαίνω να περπατήσω βέβαια,
αλλά
δεν υπάρχει δάσος σκοτεινότερο
και πέρασμα πιο στενό
από τα πράγματα ως τ’ όνομά τους
————————
«Εκτός εαυτού» του Γιώργου Γκανέλη, εκδ. Στοχαστής, σελ. 62
Έχω παρακολουθήσει την ποιητική πορεία του Γιώργου Γκανέλη. Μέσα στο έργο του υπάρχει πάντα η κοινωνική προέκταση και αναφορά. Το βλέμμα του πάνω στον κόσμο συνεχώς στραμμένο παρατηρεί τα πράγματα, τις καταστάσεις και καταθέτει σκέψεις, ιδέες, προβληματισμούς ποιητικώ τω τρόπω, παίρνοντας την κατάλληλη απόσταση από το συναίσθημα. Οι στίχοι του δεν είναι αυτιστικοί, ούτε επηρμένοι. Τα ποιήματά του έχουν απεύθυνση στον αναγνώστη, έχουν πρόσωπο κοινωνικό. Με την τελευταία του δουλειά νιώθω πως προχωρά περισσότερο. Δημιουργική ειρωνεία. Λειτουργικές ανατροπές. Σοφία, αλήθεια, εξαιρετική οικονομία και δόμηση των ποιημάτων του. Όπως το ποίημα πρέπει να είναι: ούτε ”λίγο”, ούτε ”πολύ”. Και κυρίως να μην είναι μετέωρο, αόριστο, πληκτικό. Κάτι να έχει να πει. Το ”Εκτός Εαυτού έχει πολλά να πει.
Δείγμα γραφής:
ΘΕΑΤΡΙΚΟΙ ΡΟΛΟΙ
Ο άσχημος γελωτοποιός
Περίμενε τη βροχή
Για ν’ αρχίσει να κλαίει.
Μετά έβγαλε τα παπούτσια του
Καβάλησε ένα μηχανάκι
Και με ταχύτητα ανέβαινε στον ουρανό.
Στο μεταξύ, έξω από το θέατρο
Ένας φωτογράφος απαθανάτιζε τη σκηνή
Οι λασπωμένοι δρόμοι ζητούσαν αυτόγραφο
Το βρέφος που γεννήθηκε σήμερα
Έμαθε να παίζει πιάνο.
Δεν είναι δικό μου το παιδί
Δεν ήμουν ποτέ παιδί
Αφήστε για λίγο τους ηθοποιούς
Να εκφραστούν ελεύθερα
Γιατί αν σταματήσει να βρέχει
Τους ρόλους τους
Θα τους υποδυθείτε εσείς.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΜΕ 500+ ΛΕΞΕΙΣ: Ένα νέο λογοτεχνικό «τοπίο»;
16/04/2024, 9:09 μμ -
Παρακείμενα: «Το παρήγορο συναίσθημα της εσωτερικής έκλαμψης»
16/04/2024, 9:08 μμ -
Η δύναμη του πεπρωμένου
16/04/2024, 9:06 μμ -
Παραμύθια από ζάχαρη, μέλι και ποίηση
16/04/2024, 9:05 μμ -
Ψυχολογικά περάσματα προς τη βιολογική ολοκλήρωση
16/04/2024, 9:00 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
✔ Πέρσα Κουμούτση: «Οι εσωτερικές συγκρούσεις είναι εκείνες που με θέλγουν σ’ ένα χαρακτήρα, η πάλη που κάνουμε με τον εαυτό μας»
Συνέντευξη στην Ελένη Γκίκα // «Προσπαθώ να αντιπαρέλθω τις εμμονές μου, να αποφύγω την αυτοαναφορά, δεν είναι πάντα εύκολο να αποστασιοποιείσαι εντελώς από το Εγώ σου, εντούτοις προσπαθώ. Όσο για τις τεχνικές, μου αρέσει να πειραματίζομαι. Έχω γράψει σε
Περισσότερα -
«Οι αναμνήσεις είναι το πιο σκληρό ξύλο αυτού του κόσμου»
Από τον Άγγελο Πετρουλάκη // Χόρχε Γκαλάν: “Τα δικά μας χρόνια”, Μετάφραση: Αχιλλέας Κυριακίδης, Εκδόσεις Ψυχογιός Τώρα ο κοροναϊός. Τότε ο κίτρινος πυρετός, αλλά και ένας δικτάτορας… Εκεί, στο Ελ Σαλβαδόρ, με τις δεκάδες χιλιάδες νεκρούς.
Περισσότερα -
«Αληθινή τέχνη σημαίνει επιδιώκω να απαθανατίσω το ανύπαρκτο»
Γράφει ο Γ. Δ. Αναγνώστου // * Rachel Cusk «Δεύτερο σπίτι», Μετάφραση: Δώρα Δαρβίρη, εκδόσεις Gutenberg, 2023 Η Rachel Cusk χτίζει την αφήγησή της σε μια χαοτική – δομημένη (όμως) – εσωτερικότητα. Μονολογεί με τον Τζέφερς,
Περισσότερα -
Η ιστορία της Ρώμης
Γράφει ο Αγησίλαος Κ. Αλιγιζάκης // Τίτος Λίβιος, “Από κτίσεως Ρώμης, βιβλία Α-Γ”, μετάφραση Μάνος Αποστολάκης, εκδόσεις Historical Quest, Αθήνα 2021. Η μετάφραση ενός κλασικού κειμένου πάντα περιέχει πολλές δυσκολίες. Ειδικά όταν πρόκειται για μετάφραση από μία αρχαία
Περισσότερα -
Διήγημα: “Eιρήνη”
Του Χρήστου Καζάζη // * Μπήκες για να μου πουλήσεις στυλό κι αναπτήρες. Άλλο ένα ”γυφτάκι” ανάμεσα στα πολλά που ερχόντουσαν κάθε καλοκαίρι στο νησί. Δεν ήθελα τίποτα, ετοιμαζόμουν να σε διώξω. Η μύξα που κρεμόταν απ’ το
Περισσότερα -
Το δικό μας που αντέχει στον χρόνο
Γράφει η Ασημίνα Ξηρογιάννη // Μάκης Τσίτας «Το ξανά», εικονογράφηση: Λίλα Καλογέρη, εκδ. Πατάκη Η επανάληψη, λένε, κουράζει. Αλλά η επανάληψη μπορεί να είναι και η καλύτερη εγγύηση ότι κάτι πέτυχε. Ότι κάτι θα πετύχει. Ότι το μέλλον
Περισσότερα -
Δύο ποιήματα: “Σποδός” & “Ανασύνθεση”
Του Άγγελου Ερατεινού // * Σποδός Μουσκεύει η τέφρα σου Υγρό πυρ καίει στη θάλασσα Ανασύνθεση Λουλούδια πλαστικά στα κοιμητήρια Δίνει μάχη ο ήλιος να τα φέρει πίσω στη γη
Περισσότερα
