Επαναλαμβάνοντας τον Κάιν και τον Άβελ
Γράφει η Πέρσα Κουμούτση //
«Το σημάδι του Κάιν» της Ελένης Κεκροπούλου, εκδόσεις Ωκεανός
Δεν είναι πρώτη φορά που η συγγραφέας Ελένη Κεκροπούλου συνθέτει ένα ιστορικό μυθιστόρημα, το οποίο είναι έμπλεο δράσης, ιστορικών αναφορών και καίριων πραγματολογικών στοιχείων. Ένα βιβλίο όπου η ‘μικρή ιστορία συναντά με επιτυχία τη μεγάλη Ιστορία, ενισχύοντας τη μνήμη, αλλά και τις γνώσεις των αναγνωστών της για την ιστορική περίοδο που επιλέγει να τοποθετήσει τη δράση των ηρώων της. Έχω μάλιστα την εντύπωση ότι η ‘επινοημένη’ ιστορία, ο μύθος που επιλέγει να αναπτύξει, αποτελεί το πρόσχημα για να μιλήσει για τη μεγάλη της αγάπη: τη σύγχρονη Ιστορία της Ελλάδας με την οποία έχει ασχοληθεί επί σειρά ετών, δημιουργώντας μια σειρά από ιστορικά μυθιστορήματα με μεγάλη απήχηση στους αναγνώστες του είδους.
«Το σημάδι του Κάιν», το τελευταίο της βιβλίο της Ελένης Κεκροπούλου είναι ένα τέτοιο βιβλίο, που έρχεται να επισφραγίσει την ήδη σημαντική παρουσία της, αλλά ταυτοχρόνως να αποτελέσει ένα ακόμα δίαυλο επικοινωνίας με τους αποδέκτες της, αφού και σ’ αυτό εκφράζει ανοικτά την προσωπική της σκέψη πάνω σε κρίσιμα ζητήματα ζωής. Άλλωστε, αυτός δεν είναι ο ρόλος της λογοτεχνίας ; Κάθε μυθιστόρημα εκφράζει τη βαθύτερη επιθυμία μας για προσωπική διερεύνηση, και στοχασμό, πόσο μάλλον όταν το μυθιστόρημα αυτό συνδυάζει το ιστορικό/συλλογικό με το ατομικό/προσωπικό. Και το συγκεκριμένο λοιπόν βιβλίο, όπως και τα προηγούμενα της Ελένης Κεκροπούλου αποτελεί μελέτη της σύγχρονης ιστορίας της Ελλάδος, όπως επίσης και την αφορμή για να ξετυλίξει και να αναδείξει την κριτική σκέψη πάνω σε κρίσιμα ζητήματα τα οποία παραλληλίζει εύστοχα με το σήμερα, δημιουργώντας ένα βιβλίο, που παρά τον ‘παρελθοντικό’ του χρόνο, παραμένει επίκαιρο και διαχρονικό. Πρωταγωνιστές του βιβλίου είναι τα μέλη δυο οικογενειών, η μια με καταβολές από την Κωνσταντινούπολη και η άλλη μια τυπική οικογένεια των Τρικάλων, αν και με καταγωγή από τη Σμύρνη, ενώ η χρονική περίοδος που επιλέγει η συγγραφέας αυτή τη φορά είναι το 1881. Μια εποχή που σφραγίζεται από έντονες συγκρούσεις ανάμεσα σε τσιφλικάδες και κολίγους, πολιτικές αναταραχές στην Αθήνα, διαδοχικές εναλλαγές κυβερνήσεων , αλλά και που επίσης προοιωνίζεται τον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1893, με τις θλιβερές συνέπειες που επιφέρει για την ίδια αυτή περιοχή και όχι μόνο. Κεντρικός ήρωας της ιστορίας είναι ένας άντρας ερωτευμένος, αφοσιωμένος στη γυναίκα του. Οι δυο τους έχουν μια παραδειγματική σχέση που φθονείται από τον αδελφό του ήρωα, ο οποίος κάνει ό,τι περνά από το χέρι του για να διεκδικήσει τη γυναίκα του αδελφού του. Οι παρεμβάσεις του, η αρρωστημένη εμμονή του και η ανταγωνιστική διάθεση απέναντι στον αδελφό του διαταράσσει εφιαλτικά τη σχέση του ζευγαριού. Ο ανικανοποίητος ‘Κάιν’, ο επονομαζόμενος Χριστόδουλος στην ιστορία δε μπορεί να συγκροτηθεί, ούτε μπορεί να εστιάσει στη δική του ζωή και την οικογένειά του, η ιδεοληψία του είναι καταστροφική για τον ίδιο αλλά και τους άλλους γύρω του, ενώ το μίσος του παραλληλίζεται εύστοχα με εκείνο του ‘Κάιν’. Αλλά η μικρή ιστορία, θα έμενε ‘άνυδρη’, αν η Ελένη Κεκροπούλου δεν επιστράτευε τα ισχυρά της όπλα για να τη διανθίσει: το πάθος της, και την εμπεριστατωμένη έρευνα που μεταφράζεται στην πιστή και εκπληκτικά λεπτομερή αναπαράσταση της κοινωνίας των Αθηνών και κυρίως των Τρικάλων, όπου διαδραματίζεται το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας και βέβαια στη γλώσσα της εποχής με τα ιδιώματα και τις ιδιαιτερότητές της. Όλα αυτά μαζί συνεισφέρουν εξαιρετικά σε μια άρτια σύνθεση και μια ‘φυσικότητα’ που συμπαρασύρει τον αναγνώστη, ενώ ταυτοχρόνως αποτελούν ένα πλούσιο, στέρεο και ‘ανεπιτήδευτο’ καμβά πάνω στο οποίο εκτυλίσσεται απρόσκοπτα ο μύθος.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΜΕ 500+ ΛΕΞΕΙΣ: Ο θάνατος ποτέ δεν βάζει τέλος
23/04/2024, 9:51 μμ -
Παρακείμενα: «Ωδή στην ηρωική παράδοση και ταυτόχρονα καταδίκη»
23/04/2024, 9:50 μμ -
Ο ‘δράκος’ κοιτούσε τη λίμνη
23/04/2024, 9:48 μμ -
Η αλχημιστική φαντασία της Μπουραζοπούλου
23/04/2024, 9:47 μμ -
Ο Δημήτρης Νόλλας συνεχίζει
23/04/2024, 9:45 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Ποίηση: “Μονολογώντας στην Παταγονία”
Γράφει ο Γιώργος Φρέρης // Μονολογώντας στην Παταγονία Σαντιάγκο Παρά τις φθορές του χρόνου με πολέμους, αναταραχές και πολλαπλές σεισμικές δονήσεις, Παραμένεις ατάραχο και ταπεινό, Σαντιάγκο, εκπλήσσoντας τον επισκέπτη σου, από το λόφο του Σαν
Περισσότερα -
✔ Ευάγγελος Αυδίκος: «Ένιωσα σαν τον ακροβάτη, που επιχειρεί να ισορροπήσει στο συρματόσχοινο»
Συνέντευξη στην Ελένη Γκίκα // «Χωρίς δεύτερη σκέψη, το μυθιστόρημα “Οδός Οφθαλμιατρείου”. Δεν εντασσόταν σε ό,τι είχα γράψει ως τότε». Μας λέει για το βιβλίο του το οποίο γράφτηκε με τον πιο αλλόκοτο τρόπο ο Ευάγγελος Αυδίκος και
Περισσότερα -
✔ Φρανσουά Ανρί Ντεζεράμπλ: «Νιώθεις τρομερά ζωντανός όταν αγαπάς με πάθος»
Συνέντευξη στη Γεωργία Χάρδα // * «Ο παθιασμένος έρωτας έρχεται απαραίτητα μέσα από πόνο, βασανιστήρια και απογοητεύσεις. Ίσως γι’ αυτό δεν κρατάει ποτέ πολύ. Παρόλα αυτά, νιώθεις τρομερά ζωντανός όταν αγαπάς με πάθος. Και μόλις τελειώσει, υποφέρεις, αλλά μπορείς να
Περισσότερα -
Διήγημα: “Στιγμές Φεγγαριού”
Του Χρήστου Νιάρου // * “Στιγμές Φεγγαριού” Μια νύχτα με φεγγάρι που όλες οι γεύσεις των λέξεων και των προτάσεων ξαναβαφτίζονται, με άλλο μύθο και με άλλο χρώμα, κάθεσαι και αναρωτιέσαι, πως να στείλεις
Περισσότερα -
«Κήπος, ήτοι ο Κόσμος είναι το Κείμενο καθαυτό»
Γράφει ο Γιώργος Βέης // Σάρα Θηλυκού: «Στον κήπο γυναίκα», Εκδοτική παραγωγή: Β. Βασιλείου, σελ. 41 «η επινόηση της γραφής ο τρόπος να είμαστε μαζί» (από το βιβλίο, σελ. 32). Οι πρώτες δύο, αρκούντως χαρακτηριστικές λέξεις
Περισσότερα -
Διήγημα: “Ένας εργατικός άνθρωπος”
Γράφει ο Άγγελος Ευθ. Αγγελόπουλος // * “Ένας εργατικός άνθρωπος” Συναντιόμαστε τα πρωινά, ενώ κατευθύνομαι στην εργασία μου, κοντοστέκομαι για λίγο στο μαγαζί του που είναι στο δρόμο μου. Ανταλλάσουμε εν συντομία τις πρώτες
Περισσότερα -
Διήγημα: “Άλλη γλώσσα”
Του Χριστόφορου Τριάντη // Άλλη γλώσσα Σε αυτήν την χώρα, δεν υπήρχαν βιβλία, ούτε λεξικά κι εγκυκλοπαίδειες, ούτε γραμμένες λέξεις, ούτε εκπαιδευτικά ιδρύματα, δεν υπήρχε κανένας γραπτός λόγος. Σύμφωνα με τον Καντ θα μπορούσαν να
Περισσότερα
