Διήγημα: «Πικρός καφές»
Της Έλενας Σαλιγκάρα // *
Όπως πάντα φθάνει στο ραντεβού του πέντε λεπτά νωρίτερα. Τα ρούχα του καθαρά και προσεγμένα σε αντίθεση με το τσαλακωμένο ύφος του. Κάθεται σε ένα από τα τραπέζια που βρίσκονται μπροστά στη τζαμαρία και δε σταματά να ρίχνει ματιές προς το μέρος της εισόδου.
Δυο κοπέλες από το διπλανό τραπέζι τον κοιτούν και χαχανίζουν. Οι ψίθυροι τους έρχονται ως τα αυτιά του μα δεν δίνει σημασία. Δεν είναι άλλωστε και η πρώτη φορά που του συμβαίνει. Το τελευταίο διάστημα έχει συνηθίσει όχι μόνο να την περιμένει στην καφετέρια αλλά και να δέχεται τα αδιάκριτα βλέμματα των γύρω του. Μάλλον φαντάζει περίεργο ένας τόσο ωραίος άνδρας να κάθεται μόνος του.
Τραβά ένα τσιγάρο από το πακέτο του και το φέρνει αργά στα χείλη. Έπειτα κι ένα δεύτερο. Και τρίτο. «Ούτε αυτή τη φορά θα έρθει», σκέφτεται. «Θα επικαλεστεί την πολλή δουλειά. Ή θα κρυφτεί πίσω από κάποια άλλη συνηθισμένη δικαιολογία».
Η σερβιτόρα τού φέρνει τον καφέ του. Ξέρει πως τον προτιμά, πικρό όπως πάντα. Της παρηγοριάς που θα έλεγε η γιαγιά της. Αφήνει την κούπα κι εκείνος χαμογελά τυπικά -όμορφο το χαμόγελό του αλλά απ’ ότι φαίνεται κάποια δεν το εκτίμησε. Ύστερα απομακρύνεται μα δε σταματά να τον παρατηρεί από μακριά. Κι άλλο τσιγάρο. Μα πώς γίνεται να το ανάβει πάντα με την ίδια -σχεδόν- αριστοκρατική κίνηση;
Κάθε ραντεβού και μια ελπίδα. Κάθε λεπτό που περνά και μια επιβεβαίωση της αμφιβολίας. Ανυπόφορη η αναμονή. Ώρα να μαζέψει τη χαμένη του αξιοπρέπεια.
Υψώνει το χέρι του και η σερβιτόρα σπεύδει στο μέρος του.
«Τι σας οφείλω;»
«Φεύγετε κιόλας; Αν έρθει, τι να της πω;» ρωτά αυθόρμητα κι αμέσως δαγκώνεται.
Θλιμμένο το χαμόγελό του. Το δικό της αμήχανο.
«Δε θα έρθει».
«Ίσως κάτι να της έτυχε… ίσως…»
«Είχε πολλές ευκαιρίες, δε νομίζετε;»
Αφήνει πέντε ευρώ στο τραπέζι και αποχωρεί.
Λίγα λεπτά αργότερα, μια κοπέλα μπαίνει κοιτάζοντας δεξιά και αριστερά. Με ένα ύφος απογοήτευσης κάνει να φύγει μα η σερβιτόρα την προφταίνει.
«Ψάχνετε κάτι;»
«Ναι… όχι… θέλω να πω πως δεν το βρήκα».
«Μόλις βγεις από δω, στρίψε δεξιά και τρέχα!»
«Ορίστε;»
«Τρέχα σου λέω! Ίσα που προλαβαίνεις. Αφήνουν τέτοιον άνδρα να φύγει;»
* Η Έλενα Σαλιγκάρα σπούδασε Πληροφορική και εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα. Κείμενα της έχουν δημοσιευθεί στον ιστότοπο του tovivlio.net. Το πρώτο της μυθιστόρημα αναμένεται να εκδοθεί στο προσεχές μέλλον ενώ αυτό το διάστημα γράφει το δεύτερό της.
Ετικέτες: Διήγημα
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Ποίημα: “άγνοια”
23/04/2024, 7:47 μμ -
Δύο ποιήματα
23/04/2024, 7:46 μμ -
-
Διήγημα: “Αυτόπτης μάρτυρας”
23/04/2024, 7:43 μμ -
Διήγημα: “Νεράντζια θανάτου”.
23/04/2024, 7:41 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Στο Χωμενιδικό σύμπαν
Γράφει ο Δημήτρης Καρύδας // «Νεαρό άσπρο ελάφι», Χ.Α. Χωμενίδης, εκδ. Πατάκη, σελ. 317 Πρόσφατα έτυχα σε μια παρέα που συζητούσε για βιβλία και συγγραφείς. Υπάρχουν (ακόμη) τέτοιες. Οι περισσότεροι όπως άλλωστε είναι το συνηθέστερο απαξιώνουν τους λεγόμενους
Περισσότερα -
“Είναι η ώρα να ξορκίσεις το κακό”
Γράφει η Ελένη Λύτρα-Χαραρά // * Δημήτρης Βαρβαρήγος «Παράτα με», εκδ. Υδροπλάνο Θα ξεκινήσω λίγο αντίστροφα μιλώντας για το μυθιστόρημα του Δημήτρη Βαρβαρήγου με τίτλο «Παράτα με». Θα ξεκινήσω από την «έξοδο», σημείο τελικό, απ’ όπου δεν υπάρχει
Περισσότερα -
«Με τα αρχαία μνημεία και τη σύγχρονη θλίψη»
Γράφει η Μαργαρίτα Παπαγεωργίου // * Μένη Πουρνή, «Οι άκανθες των αιώνων», Δρόμων 2022 έγραφε ο Σεφέρης στο ποίημά του «Ο βασιλιάς της Ασίνης». Έτσι και σε αυτή την ποιητική συλλογή, όπου συχνά συνομιλεί η ποιήτρια Μένη Πουρνή
Περισσότερα -
☆ Για την παράσταση “Dogville”, του Lars Von Trier, στο θέατρο “Νέος Ακάδημος”
Γράφει η Χρύσα Νικολάκη // Dogville, του Lars Von Trier, θεατρική διασκευή Christian Lollike. Σε σκηνοθεσία Λίλλυς Μελεμέ. Θέατρο Νέος Ακάδημος 18 Φεβ – 9 Απρ Ένας τίτλος που θα μπορούσαμε να δώσουμε εναλλακτικά στο Dogville θα
Περισσότερα -
✓ Κατερίνα Γραμματικού: “Με την γραφή ισιώνει μέσα μου η απόγνωση”
Συνέντευξη στη Γκέλη Ντηλιά // * Διαβάζοντας και διερευνώντας την ποιητική της συλλογή «Λέξεις που συνθέτουν ένα γράμμα», των εκδόσεων Άπαρσις με θέμα τα γράμματα στον ψυχασθενή αδελφό, οι απαντήσεις της θα χρειάζονταν άλλες τόσες υπο-ερωτήσεις και πάλι
Περισσότερα -
23 Μαρτίου – Μίχαελ Χάνεκε
Επιμέλεια: Δήμητρα Ντζαδήμα // Ο Μίχαελ Χάνεκε, γεννημένος σαν σήμερα το 1942 είναι Αυστριακός σκηνοθέτης και σεναριογράφος γνωστός για το θλιβερό ύφος και την αμφιλεγόμενη θεματολογία των ταινιών του, που πραγματεύονται συχνά τα προβλήματα των μοντέρνων κοινωνιών. Ο σκηνοθέτης
Περισσότερα -
Μιλώντας για τον πυρήνα της τέχνης με την Γιάννα Γραμματοπούλου
Από την Αντιγόνη Καράλη // «Μία ζωντανή γιορτή της τέχνης»: αυτός είναι ο ορισμός που δίνει στην “Art Athina-Διεθνής Συνάντηση Σύγχρονης Τέχνης” η Γιάννα Γραμματοπούλου, πρόεδρος του «Πανελλήνιου Συνδέσμου Αιθουσών Τέχνης» (ΠΣΑΤ) που έχει θεσμοθετήσει τη διοργάνωση. Το
Περισσότερα
