Fractal

Ποίηση: “Loss”

της Ειρήνης Ντούρα-Καββαδία //*

 

images

 

ΑΠΩΛΕΙΑ

Σπαραχτικές κραυγές-μαστίγια με βία έσκισαν,
Την αβάσταχτη σιωπή
Οι αισθήσεις αίφνης νέκρωσαν
Κι όλων οι καρδιές ράγισαν
Θρύψαλα φριχτά ενός απαίσιου παρελθόντος
Στην αναίτια ριπή.
Οι σειρήνες της θλίψης ανέλαβαν τα ηνία
κι οι γλυκές φωνές σίγησαν
στις σχολικές αυλές, νεκρική ησυχία..
Πέσαν κι απ’ τα δέντρα οι καρποί
Τα κλαδιά ωσάν νεκρά ρίγησαν
Κι απλώθηκε παντού οργή.
Τα δάκρυα κι αυτά πέτρωσαν
Τα μάτια όταν σφάλισαν
Παντοτινά ψυχρά, αιώνια μοναχά
Καθώς τα σκέπασε η άγια Γη,
“Χους εις χουν”, και στάχτες απέβησαν.
Τα λούλουδα στερνά πρόσδωσαν
Την πολύτιμη ευωδιά τους στην πηγή της ζωής
Υποσχόμενα ποτέ ξανά μη νιώσουν ζωντανά
Σαν την αγνή αγάπη τους πρόδωσαν
Και χάραξε εβένινη αυγή, φέροντας αίμα και οδύνη.
Ολόγυρα στα ασημένια νέφη και το δρολάπι
Ο ήλιος έλαμψε σκληρός, κρύος κι άηχος
και ξάφνου πρόβαλε αβάσταχτη αμαρτία
Οσάκις παιδί μάταια αναζήτησε αγάπη
Χτυπήθηκε με μίσος και με βία
Ή – απείρως πιο διαστροφικά –
Απωλέσθη αδιάφορα, με απαξία…

 

LOSS I I

Heart-breaking cries violently tore up
The unbearable silence
The senses suddenly deadened
And everyone’s heart broke up
To jigsaw pieces of a hideous past
At the unprovoked blast
Sirens of sorrow took control
The sweet voices stopped echoing
In the schoolyards – no noise at all
And from the trees all fruits fell
The branches bent down dead
As rage reared suddenly its ugly head.
Even teardrops turned to stone
When finally the eyes shut
Forever cold, eternally alone
As holy soil covered them up
Ash to ash, dust to dust.
The flowers gave out for the last time
Their precious scent to the source of life
Promising never again to feel alive
Since their pure love had been betrayed
And a black dawn rushed out bearing blood and pain
All over scarlet clouds and weeping rain,
the sun shone stiff, cold and still –
suddenly it all seemed an unbearable shame
Whenever a child searched for love in vain
Whenever a kid got abused and whipped
or utterly worse – even wretchedly –
got lost or indifferently killed…

 

Το ποίημα “L O S S” (I) βασισμένο στο ομώνυμο ελληνικό ποίημα “Απώλεια” συμπεριελήφθη στη Διεθνή Ανθολογία ποίησης Poets for World Peace (Vol. 2 – Cornwall, Ontario, Canada), που εκδόθηκε στον Καναδά στα πλαίσια της διεθνούς καμπάνιας με τον τίτλο “SG World Peace Academy Campaign”, η οποία είχε ως σκοπό να προωθήσει παγκοσμίως την έννοια και τη σπουδαιότητα της Ειρήνης. Αποτέλεσε τη μία εκ των δύο συμμετοχών που εκπροσώπησαν την Ελλάδα στο εξωτερικό και προσέδωσε στην ποιήτρια τον τιμητικό τίτλο High Rank Executive Member της εν λόγω εκστρατείας. Το ποιητικό ζεύγος περιλαμβάνεται επίσης στο 3ο Τεύχος του πολιτιστικού περιοδικού που εκδίδει η Διασπορική Λογοτεχνική Στοά Αυστραλίας, στο περιοδικό «Σοδειά», καθώς και σε άλλες ποιητικές Ανθολογίες της Ελλάδας και του εξωτερικού.

 

Το αγγλικό ποίημα και η ελληνική του εκδοχή απαγγέλθηκαν από την ίδια την ποιήτρια Ειρήνη Ντούρα-Καββαδία και τον ηθοποιό Νίκο Βερλέκη σε θεατρική απόδοση στην Μουσικο-Ποιητική βραδιά με τίτλο «Λόγου και πάθους… Ενατένιση» στις 17-11-2012 στον Πολυχώρο του Δήμου Παλαιού Φαλήρου και περιλαμβάνονται στην ομώνυμη Ανθολογία της ιδίας με τίτλο «ΕΝΑΤΕΝΙΣΗ».

 

* Η Ειρήνη Ντούρα–Καββαδία αποφοίτησε από το τμήμα Γερμανικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου της Αθήνας και έκανε δύο μεταπτυχιακά στη Συγκριτική Γλωσσολογία (ΜΑ) και την Υπολογιστική Γλωσσολογία (MSc) και διδάσκει ξένες γλώσσες στο κέντρο της ξένων γλωσσών “ΑΚΑΔΗΜΙΑ”.Ως λογοτέχνης έχει αποσπάσει δεκάδες βραβεία, επαίνους και τιμητικές διακρίσεις τόσο στην Ελλάδα όσο και το εξωτερικό. Είναι μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών (ΠΕΛ), της Καλλιτεχνικής Πολιτείας Bankit, της Διεθνούς Ένωσης Συγγραφέων και Ποιητών “World Poets Society”, της Διεθνούς Ένωσης Καλλιτεχνών και Συγγραφέων (IWA) της Αμερικής καθώς και της UNESCO ΤΛΕΕ. Έργα της έχουν εκδοθεί στην Ελλάδα και το εξωτερικό (μεταξύ άλλων στην Ινδία, την Αυστραλία και τον Καναδά).

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top