Fractal

Πέντε Ποιήματα (υγρασία / πρωινή βόλτα / ποίηση ή στίχος / Φάννυ και Αλέξανδρος / προδομένα φιλιά)

Γράφει ο Ειρηναίος Μαράκης // * 

 

images (2)

 

υγρασία

τριμμένο παντελόνι, στρατιωτικό τζάκετ, τσιγάρο μισό
ένας Κλίντ Ίστγουντ χωρίς το όπλο του
σιγοψιθυρίζει τον σκοπό του Blue Train
σταγόνες της θάλασσας χτυπούν το πρόσωπο του
ζέστη, υγρασία, ατμόσφαιρα από φιλμ νουάρ
κάποιος διαβάζει Τζον Σίβερ
παίξε, πάσο, τα ρέστα μου
αυτό το κρασί είναι πολύ ξηρό, κύριε
πάμε να καπνίσουμε ένα;
η νύχτα προβλέπεται μακριά, νυστάζω
κι όμως συνεχίζω αυτή την εξιστόρηση
φωνές, τραγούδια, θα κοιμηθούμε αγκαλιά απόψε
πνιγμένοι από περίεργες μυρωδιές
μέσα σ’ ένα πλοίο που χάνεται στο πέλαγος

 

πρωινή βόλτα

πρωινή βόλτα στην Αθήνα
δροσερός αέρας κι εγώ με κοντό παντελονάκι
σαν τουρίστας χειμώνα μέρα στην Αυστραλία
εφημερίδα, ελληνικός στη χόβολη, ζεστή τυρόπιτα
μ’ αρέσει η ρουτίνα των ταξιδιών
σταθμός τρένου, Πειραιάς
μια ξανθομαλλούσα βάφει τα χείλη της
η φίλη της διαβάζει ποιήματα
και είναι νωρίς για ποίηση
ύστερα Μοναστηράκι, η πόλη ξυπνάει
μυρίζει φρεσκοψημένο ψωμί
έρημα τα σοκάκια προσφέρονται για περπάτημα
λίγοι άνθρωποι στους δρόμους
επόμενη στάση: Ζωγράφου

 

ποίηση ή στίχος

ποίηση ή στίχος
αιώνιο το ερώτημα και κατασκευασμένο
πώς να χωρίσεις δυο αδέρφια
που χιλιετίες τώρα αγκαλιά πορεύονται
άλλες ξένες προς εμάς λογικές
συντήρησαν μια τέτοια έκφυλη κατάσταση
όλα είναι ποίηση, όλα είναι δημιουργία
η αγάπη μας δεν πρέπει να κάνει εκπτώσεις
κι ο ελιτισμός χρειάζεται να εξαφανιστεί
για να καθαρίσει το τοπίο
αλλά ποιος εκτός από λίγους περίεργους
συντηρεί μια τέτοια ανεδαφική συζήτηση
χρήσιμο όμως να δίνονται απαντήσεις
αλλιώς πάμε χαμένοι

 

Φάννυ και Αλέξανδρος

έπεσε η νύχτα, κρύο, φθινόπωρο
Κυριακή, σε λίγες ώρες ξημερώνει
μόνος στο σπίτι, ταινία
Ίνγκμαρ Μπέργκμαν, Φάννυ και Αλέξανδρος
κι η ανηθικότητα ως τρόπος ζωής
θρησκευτικές εμμονές, ηθικολογία, κοινωνικός φόβος
έξω η πόλη ανύποπτη διασκεδάζει τη φτώχεια της
σκηνικό από ταινία που δεν γυρίστηκε ποτέ
και περιμένει τον κατάλληλο σκηνοθέτη
δράμα, κωμωδία, φαντασίας
δεν έχει σημασία, έτοιμοι, εμπρός πάμε
τα πρόσωπα κίτρινα
φωτίζονται από αφύσικη γωνία
σκέφτονται αν υπάρχουν
εσύ;

 

προδομένα φιλιά

ανόητες αγάπες, προδομένα φιλιά
οι σκιές σας φοβισμένες στο κρεβάτι
μικρές ήττες, μεγάλοι συμβιβασμοί
ανυποχώρητα αισθήματα, ο εγωισμός σκοτώνει
δύσκολη υπόθεση ο έρωτας και γοητευτική
διεκδικεί ν’ ανοίξεις την καρδιά σου
τα χέρια να δώσεις, να γίνεις αγωνιστής
δεν είναι μόνο για τα συνδικαλιστικά οι απεργίες
οι συγκρούσεις, οι καταλήψεις κι οι προδοσίες
όχι, δεν πορεύεσαι μόνος σου στον έρωτα
έτσι πρέπει τουλάχιστον να διεκδικείς
χωρίς ντροπή
τα κορμιά σας αγκαλιά, ιδρωμένα
ποτισμένα με τσιγάρο και υπομονή
να χτίσουν ένα κόσμο
ή να τον γκρεμίσουν

 

* Το ποίημά του Ειρηναίου Μαράκη (Χανιά, 1986) «Ο άνθρωπος μας στο Παρίσι» δημοσιεύθηκε στο συλλογικό έργο «Μια εικόνα… χίλιες λέξεις» των εκδόσεων «το βιβλίο.net». Ποιήματά του έχουν δημοσιευθεί σε διάφορες λογοτεχνικές σελίδες στο διαδίκτυο. Αρθογραφεί για πολιτικά και πολιτιστικά θέματα στην εφημερίδα «Αγώνας της Κρήτης».

 

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top