Fractal
Home / Σαν σήμερα / 12 Δεκεμβρίου – Έντβαρτ Μουνκ
12/12/2017, 11:14 μμ

12 Δεκεμβρίου – Έντβαρτ Μουνκ

Eπιμέλεια: Δήμητρα Ντζαδήμα //

 

Ο Έντβαρτ Μουνκ, γεννημένος σαν σήμερα το 1863, ήταν Νορβηγός ζωγράφος, θεωρείται ο πρόδρομος του εξπρεσιονισμού, στα έργα του οποίου αποτυπώνεται η συναισθηματική ζωή του ανθρώπου στον έρωτα και το θάνατο.Το πιο γνωστό του έργο είναι «Η Κραυγή».
(Δείτε animation του πίνακα:https://www.fractalart.gr/scream-pink-floyd/)

Η μητέρα του και η αδερφή του πέθαναν από φυματίωση. Το γεγονός αυτό επηρεάζει σεσημαντικό βαθμό τη συναισθηματική και νοητική του ανάπτυξη. Σε συνδυασμό με το φανατικό χριστιανισμό του πατέρα του, βλέπει τη ζωή του ως κυριαρχούμενη από τους «δίδυμους μαύρους αγγέλους της τρέλας και της αρρώστιας». Μετά τις σπουδές του στη μηχανική, στρέφεται στην τέχνη.Έπειτα από σύντομες σπουδές στο Παρίσι, άρχισε να ανακαλύπτει τις δυνατότητες που πρόσφεραν οι Γάλλοι μεταϊμπρεσιονιστές, ένα κίνημα που επεδίωκε την ώθηση του ιμπρεσιονισμού πέρα από τα όριά του. Ο θάνατος του πατέρα του το 1889 τον οδηγεί σε μια μεγάλη πνευματική κρίση. Η «Νύχτα στο Άγιο Σύννεφο» (1890) εμπεριέχει ένα ανανεωμένο ενδιαφέρον για το πνευματικό περιεχόμενο. Ο πίνακας αυτός, αφιερωμένος στη μνήμη του πατέρα του, αντιπροσώπευε την κάθε άλλο παρά θετική κατάσταση στην οποία βρισκόταν ο δημιουργός.Tο 1893 δημιούργησε την “Κραυγή”, το διασημότερο έργο του.

Έπειτα από ένα νευρικό κλονισμό, το 1908 εισάγεται σε νοσοκομείο της Κοπεγχάγης στη Δανία. Στη σειρά λιθογραφιών «Άλφα και Ωμέγα», αναπαριστά τις ερωτικές του περιπτύξεις και τις σχέσεις του με φίλους και εχθρούς. Ένα χρόνο αργότερα, επιστρέφει στη Νορβηγία, αναζητώντας μια περισσότερο ήσυχη ζωή. Το νορβηγικό τοπίο και οι δραστηριότητες των αγροτών και των εργατών του προσφέρουν νέα καλλιτεχνικά μοτίβα.

Στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Μουνκ επέστρεψε στα προηγούμενα μοτίβα της αγάπης και του θανάτου. Αναλαμβάνει, επίσης, τη μεγάλη πρόκληση να απεικονίσει τα θεατρικά έργα του Ίψεν. Στα τελευταία χρόνια της ζωής του, όμως, τυφλώνεται μερικώς, και επιδίδεται στην επεξεργασία των ημερολογίων που έγραψε σε νεαρή ηλικία και ζωγραφίζει σκληρά αυτοπορτραίτα και μνήμες της προηγούμενης ζωής του. Στις 23 Ιανουαρίου 1944 αφήνει την τελευταία του πνοή .

‘Εχει πει:


– Από το σάπιο σώμα μου θα ανθίσουν λουλούδια και θα είμαι μέσα τους και αυτή είναι η αιωνιότητα.– Δεν ζωγραφίζω αυτό που βλέπω, αλλά αυτό που έβλεπα

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top