Διήγημα: “Δύο πόδια μόνα στο δρόμο”
Του Κώστα Πατίνιου // *
Αν τύχει να δείτε στο δρόμο σας δύο πόδια να τρέχουν
από μόνα τους, μην τρομάξετε. Είναι τα πόδια του Άρη.
Κάποτε το σκάνε από το υπόλοιπο κορμί του, αφού δεν
αντέχουν, βαριούνται την καθημερινότητά του, τη δουλειά του, τη μουρμούρα του, τους ανθρώπους που τον
περιβάλλουν, την οικογένειά του. Κάποτε, όταν περάσουν ώρες να τρέξει, ο Άρης γίνεται πολύ εκνευριστικός
και γι’ αυτό τα πόδια του το σκάνε και ξεκινούν να τρέχουν από μόνα τους.
Αυτά τα πόδια λειτουργούν σαν να έχουν μάτια και μυαλό,
σαν να είναι πόδια ενός τυφλού, που έμαθαν να τρέχουν στο σκοτάδι. Ξέρουν πολύ καλά πού πάνε, δε σκοντάφτουν, δεν χτυπάνε στους περαστικούς. Βγαίνουν στο δρόμο και τρέχουν προς το πλησιέστερο πάρκο, τρέχουν
μέχρι να ιδρώσουν, να εκτονωθούν, να αποβάλουν τις
τοξίνες, να αναπνεύσουν καθαρό αέρα. Ύστερα επιστρέφουν ήρεμα, για να πάρουν τη θέση τους στο υπόλοιπο «χαμένο κορμί» του Άρη.
Τα πόδια όταν επιστρέφουν, βρίσκουν τον Άρη αγχωμένο, στρεσαρισμένο, ένα καζάνι που βράζει… Του δίνουν τότε μία κλωτσιά υπενθυμίζοντάς του πως είναι ώρα να
πάει να τρέξει.
* Από το βιβλίο του Κώστα Πατίνιου «Δρόμου Δρώμενα» Εκδόσεις Αρμίδα 2011
Ετικέτες: Διήγημα
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Διήγημα: “Αρλέτα, εσύ να είσαι καλά”
16/04/2024, 7:24 μμ -
Ποίημα: “Αραχνοΰφαντη επικράτεια”
16/04/2024, 7:23 μμ -
Διήγημα: “Δε θα με τρελάνουν”
16/04/2024, 7:21 μμ -
Ποίημα: “επιστροφή”
16/04/2024, 7:20 μμ -
Δύο ποιήματα | “η άφεση κατοικεί την άνοιξη”
16/04/2024, 7:19 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Μπονζάι αφηγήματα
Γράφει ο Μπάμπης Δερμιτζάκης // Αρχοντούλα Διαβάτη, «Αίθριος και σήμερα», εκδ. Νησίδες, 2021, Θεσσαλονίκη, σελ. 118 Η Αρχοντούλα Διαβάτη συγκέντρωσε και πάλι σε ένα τόμο τα μικρά, οιονεί-bonzai αφηγήματά της μαζί με κάποια ποιήματά της που γράφηκαν, φαντάζομαι,
Περισσότερα -
Και πάλιν πατρίδαν
Γράφει η Λίλια Τσούβα // Κλεοπάτρα Μακρίδου «Εντοπία φωνή», εκδόσεις Κουκκίδα. Σταθμός Ορλεάνη. Σύνδεση με το Παρίσι. Μετρό Austerlitz. Συνταξιδιώτης μου η ποιήτρια Κλεοπάτρα Μακρίδου, από τη Λευκωσία, βραβευμένη με αργυρό μετάλλιο από τη Διεθνή Ακαδημία Arts –
Περισσότερα -
Ποίηση: “Ορφικό”
Του Αριστομένη Λαγουβάρδου // * Ορφικό Από σπίτια, φωλιές ή από κουφάλες δεντρών, ελάτε ώ ζα που λάβρα μεθά η ψυχή σας. Άσπρα και μαύρα με ζέστη, κρύο ή με ψιχάλες βροχής, της άρπας
Περισσότερα -
☆ Το βιβλίο κι ο συγγραφέας του: Η Ομορφιά που σκοτώνει
Γράφει η Ελένη Γκίκα // Chris Carter «Η γκαλερί των νεκρών», Μετάφραση: Αντώνης Γιαννούλης, εκδ. Bell, σελ. 430 Γιατρός, Χειρουργός, Καλλιτέχνης ή Συλλέκτης, ο σίριαλ κίλερ στο καινούργιο βιβλίο του Κρις Κάρτερ «Η γκαλερί των νεκρών», σίγουρα δεν
Περισσότερα -
Σίλια Κατραλή-Μινωτάκη: «Αυτό είναι η ευτυχία. Η επιβολή μας στη δυστυχία»
Συνέντευξη στην Αντιγόνη Καρύδη // Ηθοποιός, μουσικός, σκηνοθέτης και συγγραφέας. Σ’ αυτή την τελευταία ιδιότητα της Σίλιας Κατραλή-Μινωτάκη εστιάσαμε. Αφορμή, η κυκλοφορία του πρώτου μυθιστορήματός της «Διάσπαση Προσευχής» (εκδόσεις Ηρόδοτος). Η δημιουργός μας συστήνει την ηρωίδα της και
Περισσότερα -
Ποίηση fractal: “…επί ματαίω”
Γράφει η Λίλυ Εξαρχοπούλου // -Θεέ και Κύριε! -Μην επικαλείσαι το όνομα του Κυρίου επί ματαίω -Θε… Βγήκαμε στο δρόμο …και Κύρ… Καμμένα αυτοκίνητα, στάχτη ψυχής Τα πόδια τρέχουν, τα πόδια τρέμουν Τρτρτρ ένα τριζόνι έχει
Περισσότερα -
Μεταβολίζοντας την πραγματικότητα
Από τον Κωνσταντίνο Μπούρα // * Σωτήρης Π. Βαρνάβας, «Σε ιδίωμα δέντρων», εκδόσεις Γκοβόστη / Τα Ποιητικά, Αθήνα Απρίλιος 2022, σελ. 86 Εκπληκτικής αισθαντικότητας στίχοι, γραμματικής πρωτοτυπίας, συντακτικής καθαρότητας, που παραπέμπουν στο κλασικό συναπάντημα νοήματος και βιωμένου συναισθήματος.
Περισσότερα
